INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 07 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej (dwóch wspólników), z których każdy posiada 50% wkładów. Do celów prowadzenia działalności gospodarczej używa własnego samochodu osobowego niebędącego środkiem trwałym firmy. Rozliczenie kosztów związanych z eksploatacją samochodu dokonywane jest na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu do której wpisywane są faktury za poniesione wydatki (paliwo, przegląd i naprawy pojazdu, polisa ubezpieczeniowa itp.) zawierające nr rejestracyjny pojazdu, do wysokości wynikającej z przemnożenia kilometrów faktycznego przebiegu wynikającego z ewidencji przebiegu oraz stawki za 1 km określonej w odrębnych przepisach. Faktury wystawiane są imiennie na imię i nazwisko oraz nip wnioskodawcy i nr rejestracyjny samochodu. Samochód stanowi własność Wnioskodawcy i nie spisano umowy użyczenia. Spółka prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym przypadku sposób rozliczenia i udokumentowania kosztów eksploatacji prywatnego samochodu używanego do działalności gospodarczej w spółce cywilnej jest prawidłowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoba prowadząca działalność gospodarczą, będąca właścicielem samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione w związku z eksploatacją tego samochodu z tytułu używania takiego samochodu do wysokości wynikającej z przemnożenia kilometrów faktycznego przebiegu (ewidencja przebiegu) oraz stawki za 1km określonej w odrębnych przepisach. Sposób ewidencji kosztów na podstawie ewidencji przebiegu oraz faktur wystawianych na właściciela pojazdu (w tym przypadku wspólnika spółki cywilnej) zawierających nr rejestracyjny pojazdu, są zgodne z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2003 r. w sprawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną z dnia 30 listopada 2009r. Znak: IPPB1/415-683/08-2/ES wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt (…) 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów (art. 23 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ust. 7 ww. ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Pamiętać przy tym należy, iż prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu nie zwalnia podatnika z obowiązku posiadania dowodów ponoszonych wydatków.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, używa własnego samochodu osobowego niebędącego środkiem trwałym tej Spółki. Rozliczenie kosztów związanych z eksploatacją samochodu, dokonywane jest na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu, do której wpisywane są faktury za poniesione wydatki (paliwo, przegląd i naprawy pojazdu, polisa ubezpieczeniowa itp.) zawierające nr rejestracyjny pojazdu, do wysokości wynikającej z przemnożenia kilometrów faktycznego przebiegu wynikającego z ewidencji przebiegu oraz stawki za 1 km określonej w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej faktyczne poniesione i udokumentowane wydatki związane z eksploatacją własnego samochodu osobowego, nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, w kwocie nie wyższej niż obliczona zgodnie z cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.