INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia x 2007 r. Wnioskodawca otrzymał wraz z siostrą, w formie darowizny uczynionej przez matkę, spółdzielczy własnościowy lokal mieszkalny położony w x, obciążony prawem dożywotniego użytkowania przez matkę. Kolejnym aktem notarialnym z dnia x 2009 r. nastąpiło ustanowienie odrębnej własności powyższego lokalu oraz przeniesienie własności lokalu na rzecz Zainteresowanego i Jego siostry na zasadzie współwłasności. Również w tym przypadku lokal został obciążony prawem dożywotniego użytkowania przez matkę. W przedmiotowym lokalu, zgodnie postanowieniem aktu darowizny mieszkała matka Wnioskodawcy, natomiast On i Jego siostra ponosili wspólnie koszty opłat i utrzymania technicznego mieszkania, a nadto na zmianę przebywali po kilka dni w miesiącu w celem udzielenia pomocy matce w trudniejszych sprawach z uwagi na Jej stan zdrowia i wiek (niewydolność układu krążenia, rozrusznik serca, 81 lat). Zainteresowany podaje, iż zarówno On jak i Jego siostra są emerytami. Ponadto, wskazano, iż Wnioskodawca nie meldował się w tym lokalu, ponieważ matka zapewniła, że nie ma zamiaru zmieniać miejsca zamieszkania. Na początku 2010 r. matka Zainteresowanego postanowiła jednak zamieszkać w pobliżu rodziny, a konkretnie w miejscowości pod x. Miejscowość ta jest także miejscem stałego zamieszkania Wnioskodawcy. W tej sytuacji postanowiono zbyć lokal położony w x i nabyć mieszkanie o podobnej strukturze. Lokal mieszkalny w x został sprzedany za kwotę 212 000,00 zł (akt notarialny z dnia x 2010 r.) z założeniem, iż środki stąd uzyskane zostaną wydatkowane na zakup mieszkania stanowiącego współwłasność, przeznaczonego do wykorzystania przez Zainteresowanego, Jego siostrę oraz matkę na cele mieszkaniowe. Dnia x 2010 r. Wnioskodawca nabył wraz siostrą, na zasadach współwłasności, lokal mieszkalny za kwotę 245 000,00 zł (akt notarialny z dnia x 2010 r.) ustanawiając jednocześnie nieodpłatne dożywotnie prawo użytkowania tego lokalu. Aktualnie w lokalu tym mieszka i jest zameldowana matka Zainteresowanego, natomiast On i Jego siostra wykorzystują przedmiotowy lokal na zmianę do zamieszkania w przypadku konieczności zapewnienia matce osobistej opieki. Ponadto, rodzeństwo ponosi koszty eksploatacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle powyższego stanu faktycznego istnieje podstawa do zwolnienia z podatku dochodowego od zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy...
2. Co było przedmiotem sprzedaży, tj. czy spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, czy lokal mieszkalny stanowiący własność odrębną...
3. Czy nabycie lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem sprzedaży nastąpiło x 2007 r., czy x 2009 r....
4. Jaki jest zakres pojęciowy wyrażenia „własne cele mieszkaniowe”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieją podstawy do zwolnienia podatkowego z tytułu zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. W opinii Zainteresowanego, sprzedany lokal został nabyty x 2009 r., bowiem w tym czasie nastąpiło wyodrębnienie własności lokalu i przeniesienie własności na rzecz Wnioskodawcy oraz Jego siostry. Zainteresowany wyraża pogląd, iż to właśnie ten lokal był przedmiotem sprzedaży dokonanej dnia x 2010 r., a nie podarowany w 2007 r. własnościowy lokal spółdzielczy. W opinii Wnioskodawcy, oznacza to, iż w niniejszej sprawie powinny mieć zastosowanie przepisy podatkowe obowiązujące w 2010 r. Powołany wyżej przepis nie określa bliżej, co należy rozumieć pod pojęciem „własne cele mieszkaniowe” i w jaki sposób powinny być one realizowane. Zainteresowany przypuszcza, iż mogą być różne stany faktyczne podlegające ocenie organów podatkowych. Realizacja własnych celów mieszkaniowych może polegać nie tylko na zapewnieniu lokalu mieszkalnego na własne, osobiste potrzeby mieszkaniowe, lecz także bliskiemu członkowi rodziny, jeżeli ciąży na podatniku ustawowy obowiązek opieki i pomocy. Według Zainteresowanego, przepis powyższy nie wymaga stałego osobistego zamieszkiwania w nabytym lokalu, wystarczy, że lokal jest użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem przez nabywcę, w tym przez członków jego rodziny, tj. zaspokaja jego szeroko rozumiane potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie jest wymagany, jak poprzednio, wymóg zameldowania w lokalu. Również fakt posiadania lokalu mieszkalnego sam w sobie nie powinien stanowić podstawy do wyłączenia zwolnienia podatkowego. W opinii Zainteresowanego, nabyty lokal jest przeznaczony na własne cele mieszkaniowe – nie będzie w nim prowadzona działalność gospodarcza, nie będzie wynajmowany, czy udostępniany w innej formie. Z uwagi na stan zdrowia matka Wnioskodawcy wymaga stałego nadzoru ze strony innych osób; z oczywistych względów będą to Zainteresowany i Jego siostra, która zresztą zamieszka w lokalu na czas, jaki okaże się niezbędny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

    - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż dnia x 2007 r. Zainteresowany wraz z siostrą nabył drodze darowizny od matki spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na zasadach współwłasności. Następnie, aktem notarialnym z dnia x 2009 r. nastąpiło ustanowienie odrębnej własności powyższego lokalu oraz przeniesienie tytułu prawnego własności na rzecz Zainteresowanego i Jego siostry.

Tut. Organ informuje, iż w sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności tego lokalu, za datę nabycia lokalu, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Mamy tu bowiem do czynienia ze zmianą formy prawnej przysługującego podatnikowi zbywalnego prawa do lokalu mieszkalnego.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy, wskazać należy, iż nabycie lokalu mieszkalnego – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy – nastąpiło w momencie przyjęcia darowizny przez Zainteresowanego, tj. w 2007 r.

Zatem, w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi – 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, (…).

Z kolei, zgodnie z art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast, stosownie do art. 22 ust. 6c wyżej cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e tej ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ww. ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył – w 2007 r. – w drodze darowizny, na zasadach współwłasności, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które w 2009 r. zostało przekształcone w odrębną własność. Następnie dnia x 2010 r. przedmiotowy lokal został sprzedany. Zainteresowany podał, iż w zbywanym lokalu nie był zameldowany.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wyżej przytoczone przepisy prawa, wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż dochód uzyskany przez Zainteresowanego z tytułu ww. zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w wyżej cytowanym art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, bezprzedmiotowe staje się rozpatrywanie wniosku pod kątem zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa we wskazanym przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić bowiem należy, iż w stanie prawnym mającym zastosowanie na gruncie analizowanej sprawy – brak jest przepisów konstytuujących to zwolnienie. Tut. Organ informuje, iż przepis z art. 21 ust. 1 pkt 131 został wprowadzony przez ustawodawcę do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę – jednego ze współwłaścicieli zbytego mieszkania, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. siostry Wnioskodawcy.

Siostra Zainteresowanego chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.