INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 21 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka zamierza zawrzeć umowy najmu nieruchomości mieszkalnych (lokale lub domy mieszkalne), uzyskując w ten sposób tytuł prawny do użytkowania tych nieruchomości w celach mieszkaniowych. Następnie Spółka zamierza na własny rachunek odpłatnie wynająć (podnająć) te nieruchomości osobom fizycznym (w tym pracownikom Spółki) na cele mieszkaniowe. Wynajem nieruchomości nie stanowi przedmiotu działalności Spółki. Usługa wynajmu nieruchomości będzie dokumentowana przez Spółkę stosowną fakturą VAT.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotową usługę klasyfikuje pod symbolem PKWiU: 70.20.11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie przyszłym, odpłatny wynajem przez Spółkę nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz.4 załącznika nr 4 do ustawy...

Zdaniem Spółki odpłatny wynajem przez Spółkę nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług. Usługi świadczone przez Spółkę będą spełniać warunki, określone w poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy, do objęcia tym zwolnieniem przedmiotowym, przy czym bez znaczenia będzie tu fakt, że (i) wynajmowane nieruchomości nie stanowią majątku Spółki (podnajem) oraz że (ii) wynajem nieruchomości nie stanowi przedmiotu działalności Spółki. Decydującym dla zastosowania zwolnienia jest fakt, że wynajmowane nieruchomości będą miały charakter mieszkalny oraz że będą wynajmowane w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Należy również zauważyć, że w interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych (przy czym różnice w rozpatrywanych stanach faktycznych były bez związku z okolicznościami powodującymi objęcie zwolnieniem przedmiotowym określonym w poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy) organy podatkowe zajmowały stanowisko analogiczne do stanowiska prezentowanego przez Spółkę (np: interpretacja ILPP1/443-420/07-2/MK wydana przez Izbę Skarbową w Poznaniu w dn. 2008-02-15; interpretacja R0/443-5/07 wydana przez Świętokrzyski Urząd Skarbowy w Kielcach w dn. 2007-04-26).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją do której odwołuje się ustawa o VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług. Należy podkreślić, iż zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293), zmienionego § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. nr 222, poz. 1753), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie PKWiU (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.).

Podstawowa stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi oraz podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

W związku z powyższym, w oparciu o art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 ww. załącznika wymieniono: „usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe” (PKWiU ex 70.20.11).

Użycie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Zatem, aby skorzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• klasyfikacja pod symbolem PKWiU 70.20.11,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi według stawki 22%. Podkreślić należy, że najem, jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej wypełnia określoną w art. 8 ustawy o VAT definicję usług i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Ww. przepis art. 43 ust. 1 w zw. z poz. 4 załącznika nr 4 nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka zamierza zawrzeć umowy najmu nieruchomości mieszkalnych, uzyskując w ten sposób tytuł prawny do użytkowania tych nieruchomości w celach mieszkaniowych. Następnie Wnioskodawca zamierza na własny rachunek odpłatnie wynająć te nieruchomości osobom fizycznym (w tym pracownikom Spółki) na cele mieszkaniowe. Wynajem nieruchomości nie stanowi przedmiotu działalności Spółki. Usługa wynajmu nieruchomości będzie dokumentowana przez Spółkę stosowną fakturą VAT. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca sklasyfikuje w grupowaniu PKWiU pod symbolem 70.20.11

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż usługi wynajmu lokalu mieszkalnego, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 70.20.11 stanowią czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, i jednocześnie korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako usługi wymienione w poz. 4 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m. in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.