Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1558/12/MZa
z 4 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 03 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 01 listopada 2012 r. wnioskodawczyni zawarła umowę najmu lokalu mieszkalnego, którego jest właścicielką. W umowie uzgodniono, że wynajmująca (właścicielka) będzie otrzymywała w gotówce do rąk własnych miesięcznie umówioną kwotę jako czynsz najmu – opłatę za korzystanie z lokalu.

Oprócz czynszu najemca zobowiązuje się do terminowego opłacania, we własnym zakresie, kosztów związanych z korzystaniem z najmowanego lokalu mieszkalnego.

Strony ustaliły, że obowiązek ten dotyczy w szczególności opłat za:

1. media (energia elektryczna, woda, kanalizacja, telefon, etc.) - według rachunków dostawców usług;
2. opłat należnych spółdzielni mieszkaniowej – na co składają się m.in. opłaty z tytułu funduszu remontowego, opłaty eksploatacyjnej, wywozu nieczystości stałych, zaliczki na poczet opłat za wodę i kanalizację, centralne ogrzewanie.
   
   

Najemca zobowiązuje się regulować w/w opłaty w kwocie wskazywanej przez spółdzielnię mieszkaniową.

Do rąk własnych wnioskodawczyni będzie otrzymywała wyłącznie pieniądze za czynsz najmu. Pozostałe w/w koszty związane z korzystaniem z zajmowanego lokalu ponosi we własnym zakresie najemca – sam reguluje rachunki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przychodu w celu wyliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego należy przyjąć tylko kwotę czynszu wymienioną w umowie, czy też należy doliczyć opłaty związane z eksploatacją mieszkania, które zgodnie z umową ma ponosić we własnym zakresie najemca?

Zdaniem wnioskodawczyni, przychód stanowią wyłącznie kwoty czynszu. Nie stanowią przychodu kwoty dodatkowych opłat, ponoszonych we własnym zakresie przez najemcę – opłaty te nie powodują powstania przychodu po stronie wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 144 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej – „spółką”. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym (art. 6 ust. 1 i ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Z umowy wynika, iż czynsz najmu strony ustalają na określoną kwotę pieniężną, płatny miesięcznie, z góry do dnia 12 każdego miesiąca do rąk wynajmującego. Oprócz czynszu najemca zobowiązuje się do terminowego opłacania, we własnym zakresie, wszelkich kosztów i świadczeń związanych z eksploatacją najmowanego lokalu mieszkalnego.

Strony ustaliły także w umowie, że obowiązek ten dotyczy w szczególności opłat za:

1. media (energia elektryczna, woda, kanalizacja, telefon, etc.) – wg rachunków dostawców usług;
2. opłat należnych spółdzielni mieszkaniowej – na co składają się m. in. opłaty z tytułu funduszu remontowego, opłaty eksploatacyjnej, wywozu nieczystości stałych, zaliczki na poczet opłat: za wodę i kanalizację; centralne ogrzewanie.
   
   

Z powyższego wynika, że najemca zobowiązał się do uiszczania tych opłat we własnym zakresie.

Podstawą generowania przychodu z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji podatnika. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (tj. czynsz wyznaczony przez spółdzielnię mieszkaniową, opłaty za energię elektryczną, opłaty za gaz, ciepłą i zimną wodę oraz opłaty za abonament i rozmowy telefoniczne), gdyż z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

W świetle powołanych wyżej przepisów przychodem wynajmującego jest jedynie czynsz. Nie stanowią przychodu kwoty dodatkowych opłat, gdyż opłaty te nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującej (podatnika).

Wnioskodawczyni dodała, iż powyższe potwierdza stanowisko Ministerstwa Finansów z dnia 18 marca 2004 r. PB-2/MK/RB-033-050-132/04 (Biuletyn Skarbowy 2004/2 str. 17).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami z tytułu najmu, który nie stanowi działalności gospodarczej w myśl 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być określony w pieniądzach, bądź też świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1a tej ustawy osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, iż to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. Przychód w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w umowach zawartych między wnioskodawczynią a najemcą lokalu jest zapis, że to najemca pokrywa koszty związane z użytkowaniem lokalu takie jak należności z tytułu opłat za media (energia elektryczna, woda, kanalizacja, telefon) oraz opłat należnych spółdzielni mieszkaniowej (m. in. z tytułu funduszu remontowego, opłaty eksploatacyjnej, wywozu nieczystości stałych; zaliczki na poczet opłat: za wodę i kanalizację; centralne ogrzewanie). Zatem to najemca zobowiązuje się do terminowego opłacania, we własnym zakresie, kosztów związanych z korzystaniem z najmowanego lokalu mieszkalnego.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, iż przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie u wnioskodawczyni otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast należności z tytułu opłat uiszczane przez najemców za media (energia elektryczna, woda, kanalizacja, telefon) oraz opłat należnych spółdzielni mieszkaniowej (m. in. opłaty z tytułu funduszu remontowego, opłaty eksploatacyjnej, wywozu nieczystości stałych, zaliczki na poczet opłat: za wodę i kanalizację; centralne ogrzewanie) nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, bo jak wynika z umowy najmu, to najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. W związku z tym opłaty te nie będą stanowić u wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.