INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 5 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalenia u poszczególnych wspólników spółki partnerskiej udziału w kosztach uzyskania przychodów na innym poziomie niż ustalony udział w przychodach uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalenia u poszczególnych wspólników spółki partnerskiej udziału w kosztach uzyskania przychodów na innym poziomie niż ustalony udział w przychodach uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jestem partnerem w prawniczej spółce partnerskiej. Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Co miesiąc sporządzany jest remanent, którego wartość wynosi i będzie wynosić „0" (zero), z uwagi na specyfikę działalności. W spółce jest czterech partnerów, którzy opodatkowani są podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przy czym trzech z nich tzw. podatkiem liniowym, a jeden według skali podatkowej. O sporządzaniu remanentu zawiadomiono właściwe organy podatkowe. Umowa spółki stanowi, że "Udziały Partnerów w przychodach, kosztach, zyskach oraz stratach Spółki ustalane będą na podstawie odrębnych uchwał Partnerów przy uwzględnieniu zasad wykonywania zawodu w stosunku do konkretnych klientów i przy zachowaniu rzeczywiście poniesionych kosztów. Uchwały podejmowane będą na koniec każdego miesiąca."

Zgodnie z interpretacją obsługującego kancelarię doradcy podatkowego, wspólnicy spółki stosują dyspozycję art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tak, że na koniec każdego miesiąca ustalany jest wskaźnik udziału wspólników w przychodach za dany miesiąc, co dokumentowane jest uchwałą. Taki sam wskaźnik stosowany do kosztów uzyskania przychodów w każdym miesiącu. Jednakże, istotne koszty można przypisać każdemu ze wspólników, a pozostałe podzielić na czterech wspólników, równo po 1/4. Taki podział, zdaniem Wnioskodawczyni wydaje się dopuszczalny, w świetle art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle dyspozycji przepisu art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a szczególnie jego ust. 1 pkt 1 (winno być ust. 1) i ust. 2 pkt 1 dopuszczalne jest określenie comiesięczne udziału poszczególnych wspólników w przychodach w innym stosunku niż w kosztach ich uzyskania...

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpowiedź na postawione pytanie brzmi: tak. Art. 8 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na proporcjonalne określenie udziału wspólnika spółki osobowej w przychodach, co w przypadku umowy Spółki której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, jest zgodne z zapisem. Natomiast ust. 2 tego przepisu nakazuje odpowiednie stosowanie zapisu ust. 1 w zakresie kosztów. Przez odpowiednie stosowanie Wnioskodawczyni rozumie rozliczenie proporcjonalne, a nie zastosowanie tego samego wskaźnika do kosztów, gdyż wówczas ustawodawca wskazałby wprost na zastosowanie proporcji, o której mowa w ust 1. Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawczyni, zapis ust. 2 dopuszcza wyliczenie proporcji w kosztach według zasady wyliczania proporcji w przychodach.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., określanej dalej skrótem „K.s.h.”), spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Stosownie do treści art. 51, w związku z art. 89 K.s.h., każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego (art. 52 § 1 K.s.h.). Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 K.s.h. cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa Spółki nie stanowi inaczej.

Ponieważ Spółka partnerska jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem Spółki partnerskiej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika Spółki partnerskiej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 K.s.h. oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku Spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy Spółki partnerskiej mogą w umowie Spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym pierwszeństwo mają postanowienia umowy Spółki.

Jednakże ww. przepisy nie dopuszczają możliwości stosowania innej proporcji do rozliczania przychodów, a innej do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Podkreślenia wymaga, że umowy między wspólnikami spółek osobowych nie mogą mieć wpływu na obowiązki podatnika, wynikające z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, w tym przypadku dotyczących zasad ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów przypadających na wspólnika (partnera) spółki partnerskiej.

Reasumując, wspólnicy mogą określić w umowie Spółki partnerskiej prawo do udziału w zysku niezależnie od udziału kapitałowego, jednakże w tak ustalonej proporcji będą uczestniczyć w przychodach, kosztach i stratach Spółki. Powołane uregulowania nie przewidują możliwości ustalenia udziału w przychodach na innym poziomie niż udziału w kosztach uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.