INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu 31 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia stawki podatku akcyzowego dla produktów oznaczonych kodem CN 3811 wykorzystywanych jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia stawki podatku akcyzowego dla produktów oznaczonych kodem CN 3811 wykorzystywanych jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w zakresie importu i sprzedaży produktów o kodzie CN 3811, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000 roku w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) jako środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

Produkty importowane i sprzedawane przez Wnioskodawcę są używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, w szczególności do olejów napędowych, benzyny czy LPG. Ich celem jest m.in. zapobieganie korozji silnika, ułatwianie jego rozruchu, poprawienie pracy silników napędowych, czyszczenie układów wtryskowych czy usuwanie osadu, nagarów oraz wilgoci z układów paliwowych silników. W skład opisywanych produktów wchodzą m.in. destylaty lekkie obrabiane wodorem, 1,2,4-trimetylobenzen, naftalen lub inne mieszaniny związków organicznych i substancji pomocniczych. Środki te są dodawane głównie w celu poprawy własności paliwa napędowego oraz zabezpieczenia podzespołów pojazdu przed szybszym zużyciem.

Obecnie obowiązująca ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym w art. 86 ust. 1 pkt 6 ustala, że do wyrobów energetycznych, w rozumieniu przedmiotowej ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 3811, zatem będące przedmiotem działalności Spółki. Jednakże enumeratywne wyliczenie wysokości stawek podatku w art. 89 ust. 1 przedmiotowej ustawy nie wymienia produktów oznaczonych kodem CN 3811 (według Nomenklatury Scalonej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stawka podatku akcyzowego dla produktów oznaczonych kodem CN 3811 wykorzystywanych jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych powinna wynosić 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, do importowanych i sprzedawanych przez niego produktów określonych w Nomenklaturze Scalonej kodem CN 3811, to jest należących do grupy środków przeciwstukowych, inhibitorów utleniania, inhibitorów tworzenia się żywic, dodatków zwiększających lepkość, preparatów antykorozyjnych oraz pozostałych preparatów dodawanych do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne, zastosowanie mają przepisy art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym, zgodnie z którym stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym zgodnie z treścią art. 62 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 10 załącznika nr 2 do przedmiotowej ustawy, produkty oznaczone kodem CN 3811 podlegały opodatkowaniu akcyzowemu jako wyroby akcyzowe zharmonizowane.

Wysokość podatku została określona w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, zgodnie z którym wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych inne niż wymienione w poz. 1 i 2 przedmiotowego załącznika bez względu na kod CN wynosiła 1.882,00 zł/1.000 l. W związku z czym produkty sprzedawane przez Wnioskodawcę określone jako produkty o kodzie CN 3811 podlegały opłacie w wysokości 1.882,00 zł/1.000 l.

Zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym, produkty określane kodem CN 3811 (zgodnie z treścią rozporządzenia Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 roku zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej) należą na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 6 przedmiotowej ustawy do kategorii wyrobów energetycznych. W związku z powyższym stosować do nich należy postanowienia zawarte w rozdziale 1 działu IV ustawy o podatku akcyzowym. Określenie właściwej wysokości należnego podatku akcyzowego za wskazane wyżej produkty objętej kodem CN 3811 musiałoby zatem zostać ustalone zgodnie z postanowieniami art. 89 ust. 1 przedmiotowej ustawy, który określa stawki akcyzy na wyroby energetyczne. Równocześnie wskazać należy, iż ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym w art. 89 ust. 2 wymienia przesłanki, których spełnienie warunkuje ustalenie wysokości stawki podatku akcyzowego na 0 zł. Stawka ta może być zastosowana w stosunku do wyrobów energetycznych innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Wskazać należy, że towar importowany i sprzedawany przez Wnioskodawcę spełnia kryteria określone w tym przepisie, gdyż nie należy do wyrobów enumeratywnie wyliczonych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczony jest do celów innych niż opałowe, a ponadto jest stosowany jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Literalne brzmienie przepisu art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, iż wystąpienie wskazanych w nim przesłanek skutkuje obowiązkiem zastosowania stawki podatku akcyzowego w wysokości 0 zł wobec produktów spełniających określone kryteria. Ponadto zastosowanie wskazanej stawki podatku akcyzowego zgodne jest z wykładnią teleologiczną przepisu art. 89 ust. 2 przedmiotowej ustawy. Właściwym wydaje się stwierdzenie, iż celem Ustawodawcy było takie ukształtowanie wysokości stawki podatku akcyzowego w stosunku do produktów określonych kodem CN 3811 (zgodnie z Nomenklaturą Scaloną), aby umożliwiło to obywatelom skorzystanie z wskazanych produktów bez nakładania na nich dodatkowych obciążeń finansowych w postaci wysokiej stawki podatku akcyzowego. Rolą dodatków uszlachetniających do paliw silnikowych jest poprawienie funkcjonowania pojazdu poprzez np. zwiększenie oleistości płynów czy też uszczelnienie silnika. Produkty te zatem w sposób pozytywny wpływają na działanie pojazdu, usprawniając jego działanie oraz chroniąc podmioty z nich korzystające przed częstszą wymianą podzespołów pojazdów wykorzystujących paliwa silnikowe. Kształtując w ten sposób stawkę podatku akcyzowego celem Ustawodawcy było wprowadzenie do szerszego zastosowania przez obywateli produktów określonych kodem CN 3811.

Wysoka stawka podatku akcyzowego zapewne zniechęciłaby przeciętnego obywatela do zakupu dodatków uszlachetniających (bądź paliw z takimi dodatkami) z powodu wysokiej ceny za finalny produkt, nie przewidując, że może to generować dodatkowe koszta spowodowane częstszymi naprawami. W związku z tym Ustawodawca, mając na względzie dobro obywateli, postanowił w stosunku do pewnej grupy produktów spełniających przesłanki z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, zastosować stawkę obniżoną, aby udostępnić większej liczbie podmiotów dostęp do wskazanych produktów.

Ponadto w uzasadnieniu do art. 89 ust. 2 rządowego projektu ustawy o podatku akcyzowym (druk sejmowy nr 1083) stwierdzono, że: „ art. 89 ust. 2 określa jednoznacznie, iż w przypadku przeznaczenia wyrobów energetycznych, innych niż określone w ust. 1 pkt 1 -13, do celów innych niż opałowe i napędowe albo jako dodatki i domieszki do tych paliw stosuje się zerową stawkę akcyzy. Taki zapis umożliwi przedsiębiorcom zużywającym wyroby akcyzowe zaliczone wprawdzie do grupy wyrobów energetycznych, ale na cele inne niż paliwowe, na obniżenie kosztów prowadzonej działalności”. Stanowisko to jest zgodne z wyżej zaprezentowanym przez Wnioskodawcę twierdzeniem.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym implementuje Dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 roku w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (zwana także dyrektywą energetyczną). W treści artykułu 2 ust. 1 lit. f przedmiotowej dyrektywy określono, że do celów niniejszej dyrektywy pojęcie „produkty energetyczne” stosuje się także do produktów objętych kodem CN 3811. Dyrektywa ta równocześnie określa w załączniku I minimalne poziomy opodatkowania dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 dyrektywy energetycznej, w którym jednak nie została wskazana stawka dla produktów określonych, według Nomenklatury Scalonej, kodem CN 3811.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, stawka podatku akcyzowego dla produktów oznaczonych kodem CN 3811 wykorzystywanych jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych powinna wynosić 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy.

W przedmiotowym załączniku Nr 1 (Wykaz wyrobów akcyzowych), pod pozycją 38 zostały wymienione wyroby o kodzie CN 3811 - środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 3811.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż wyroby o kodzie CN 3811 przeznaczone do użycia do napędu silników spalinowych - jako komponent (dodatek) paliw silnikowych - należy uznać za paliwo silnikowe. Konsekwencją tego jest objęcie takich wyrobów stawką akcyzy właściwą dla paliw silnikowych.

W opisie zaistniałego stanu faktycznego wskazano, iż Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w zakresie importu i sprzedaży produktów o kodzie CN 3811, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000 roku w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) jako środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne. Produkty te są używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, w szczególności do olejów napędowych, benzyny czy LPG. Ich celem jest m.in. zapobieganie korozji silnika, ułatwianie jego rozruchu, poprawienie pracy silników napędowych, czyszczenie układów wtryskowych czy usuwanie osadu, nagarów oraz wilgoci z układów paliwowych silników. W skład opisywanych produktów wchodzą m.in. destylaty lekkie obrabiane wodorem, 1,2,4-trimetylobenzen, naftalen lub inne mieszaniny związków organicznych i substancji pomocniczych. Środki te są dodawane głównie w celu poprawy własności paliwa napędowego oraz zabezpieczenia podzespołów pojazdu przed szybszym zużyciem.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż opisane we wniosku produkty, ze względu na ich przeznaczenie jako dodatki do paliw silnikowych należy uznać za paliwa silnikowe.

Dodatkowo należy zauważyć, iż krajowe regulacje prawne w zakresie obrotu i opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobami, o których mowa wyżej, są zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim regulacje te spełniają wymagania i warunki określone w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283, str. 51 ze zm.). Przedmiotowy wyrób został wymieniony jako produkt energetyczny w art. 2 ust. 1 lit. f ww. dyrektywy.

Ponadto odnosząc się do stwierdzenia zawartego we wniosku, iż powołana Dyrektywa określając w załączniku Nr I minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw silnikowych - zdaniem Wnioskodawcy - nie wskazuje jednocześnie stawek dla produktów o kodzie CN 3811., należy stwierdzić, iż art. 2 ust. 3 akapit 1 i 2 powołanej Dyrektywy stanowi iż: „W przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego. Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego.”

Zgodnie z powyższym przeznaczenie wyrobu energetycznego do wykorzystania jako paliwo silnikowe lub jako dodatku, domieszki do paliw silnikowych, podlega opodatkowaniu wg stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego.

W art. 89 ust. 1 ustawy, zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) – art. 89 ust. 1 pkt 1 – pkt 13 ustawy, inne zaś do definicji paliw silnikowych lub opałowych – art. 89 ust. 1 pkt 14 i pkt 15 ustawy, określonych, odpowiednio w art. 86 ust. 2 lub ust. 3 ustawy.

Określona w art. 89 ust. 2 ustawy stawka 0 zł ma zastosowanie jedynie do wyrobów energetycznych innych, niż określone w art. 89 ust. 1 – ust. 13, oraz przeznaczonych do celów innych niż:

• cele opałowe,
• jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych,
• do napędu silników spalinowych,
• jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
  
  

Tym samym stawka „0” zł na wyroby energetyczne, określone w art. 89 ust. 2 ustawy, będzie miała zastosowanie do wyrobów innych niż wymienione w pkt 1 – pkt 13 ust. 1 art. 89, jeżeli przeznaczenie tych wyrobów będzie inne niż dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Przy czym przez dodatki lub domieszki do paliw silnikowych należy rozumieć wyroby dodawane do tych paliw w celu poprawy ich właściwości, np. smarowych, myjących, kalorycznych itp., z wyjątkiem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o których mowa w ustawie.

Należy podkreślić, iż w takich przypadkach nie ma znaczenia kod CN takich wyrobów, muszą one być jedynie przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych.

Wyroby energetyczne niewymienione według kodów CN w art. 89 ust. 1 pkt 1 – pkt 13 ustawy, są wyrobami o różnym przeznaczeniu i o różnych stawkach akcyzy. Jeżeli są one przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw do silników spalinowych, wówczas stawka akcyzy jest określona odpowiednio w art. 89 ust. 1 pkt 14 i pkt 15 ustawy.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca wskazał, iż produkty o kodzie CN 3811 importowane i sprzedawane przez Wnioskodawcę są używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, w szczególności do olejów napędowych, benzyny czy LPG, należy je traktować jako paliwa silnikowe, czego konsekwencją jest zastosowanie odpowiedniej stawki akcyzy.

A zatem, stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy, przedmiotowe produkty są opodatkowane stawką w wysokości 1.822,00 zł/1.000 litrów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż stawka podatku akcyzowego dla produktów oznaczonych kodem CN 3811 wykorzystywanych jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych powinna wynosić 0 zł, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.