Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-903/12-4/SJ
z 16 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 30 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 25 października 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – osoba prawna, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w ramach planowanego przechowania wartości zgromadzonych przez siebie środków finansowych (zysków Spółki) zamierza zakupić na własne potrzeby platynę w formie fizycznej (sztabki, monety itp.) lub w formie certyfikatów potwierdzających prawo własności do nabytej platyny, która przechowywana wtedy będzie u innego podmiotu.

Spółka w celu zabezpieczenia wartości swoich środków finansowych i osiągnięcia dodatkowych przychodów w związku z rosnącą ceną platyny, planuje w późniejszym, obecnie nieokreślonym terminie dokonać sprzedaży zakupionej platyny, dzięki czemu planuje osiągnąć dochód wynikający z nadwyżki ceny sprzedaży platyny nad ceną nabycia.

Spółka nie prowadzi działalności kantorowej i nie będzie dokonywać obrotu zakupioną platyną. Spółka zakupi platynę wyłącznie na potrzeby własne w celu jej późniejszej sprzedaży w terminie obecnie nieznanym.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż w przyszłości przez Spółkę nabytej platyny będzie opodatkowana podatkiem VAT, z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, należy stosować 23% stawkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Nabycie platyny nie jest zwolnione od podatku od towarów i usług, dlatego wartość zakupionej platyny zostanie powiększona o wartość podatku VAT i kluczowa pozostaje kwestia, czy możliwe jest dokonanie odliczenia podatku od towarów i usług od zakupionej platyny w trybie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie podatku VAT przy zakupie platyny, w trybie art. 86 ust. 1 ustawy jest możliwe, gdyż mamy tu do czynienia z nabyciem towaru, który wykorzystywany będzie do wykonania czynności opodatkowanej. Spółka w późniejszym czasie, którego obecnie nie da się ustalić (kilka, kilkanaście lat) dokona sprzedaży zakupionej platyny, dzięki czemu planuje osiągnąć przychód w związku z rosnącą ceną platyny.

Platynę (sztabki, monety itp.), w ślad za przepisami kodeksu cywilnego, jak i w potocznym tego słowa rozumieniu, należy bowiem traktować jako „rzeczy”. Zgodnie z art. 45 kodeksu cywilnego, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Potwierdzeniem tezy, że platyna jest rzeczą, są także przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, za towary rozumie się „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”. Również z przepisów prawa dewizowego wynika, że platyna (dewizowa), choć stanowi wartość dewizową, to nie stanowi środków płatniczych, a skoro tak, to z pewnością jest rzeczą. Wniosek taki wypływa z samej definicji wartości dewizowych, zgodnie z którą „wartościami dewizowymi są zagraniczne środki płatnicze oraz złoto dewizowe i platyna dewizowa”. Definicja ta wyraźnie rozróżnia między środkami płatniczymi a platyną (dewizową). Za platynę dewizową uznaje się z kolei platynę w stanie nieprzerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., a także półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej.

Spółka planuje nabyć platynę w ramach inwestycji w bezpieczne aktywa, które mają na celu przechowanie wartości środków finansowych posiadanych przez Spółkę (zyski spółki) oraz przyniesienie Spółce dodatkowych przychodów w późniejszym czasie w związku ze stale rosnącą ceną platyny. W nieokreślonym obecnie terminie późniejszym Zainteresowany dokona sprzedaży nabytej platyny, w związku z czym mamy do czynienia z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych, choć w odległym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przedstawiona powyżej zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia towary, bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar lub też usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…).

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z powyższym, podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w ramach planowanego przechowania wartości zgromadzonych przez siebie środków finansowych (zysków Spółki) zamierza zakupić na własne potrzeby platynę w formie fizycznej (sztabki, monety itp.) lub w formie certyfikatów potwierdzających prawo własności do nabytej platyny, która przechowywana wtedy będzie u innego podmiotu. Spółka w celu zabezpieczenia wartości swoich środków finansowych i osiągnięcia dodatkowych przychodów w związku z rosnącą ceną platyny, planuje w późniejszym, obecnie nieokreślonym terminie dokonać sprzedaży zakupionej platyny, dzięki czemu planuje osiągnąć dochód wynikający z nadwyżki ceny sprzedaży platyny nad ceną nabycia. Zainteresowany nie prowadzi działalności kantorowej i nie będzie dokonywać obrotu zakupioną platyną. Jak wskazał Wnioskodawca, zakupi on platynę wyłącznie na potrzeby własne w celu jej późniejszej sprzedaży w terminie obecnie nieznanym – sprzedaż w przyszłości przez Spółkę nabytej platyny będzie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Zainteresowanego, z uwagi na fakt, że w terminie późniejszym (obecnie nieokreślonym) dokona on sprzedaży nabytej platyny, a czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki VAT w wysokości 23%, to wystąpi u Spółki czynność opodatkowana, choć w odległym terminie.

Wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a platyna, którą ma zamiar nabyć Spółka (w formie fizycznej, tj. sztabki, monety itp., albo w formie certyfikatów potwierdzających prawo własności do nabytej platyny, która przechowywana będzie u innego podmiotu), będzie miała związek z zamierzonym (deklarowanym) wykonywaniem przez Zainteresowanego czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (późniejsza sprzedaż platyny opodatkowana podatkiem VAT).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupionej platyny, która zostanie nabyta z zamiarem wykorzystywania jej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tutejszy Organ informuje, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania (stawki podatku VAT) sprzedaży przez Spółkę platyny według 23% stawki podatku VAT, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania – jednakże przyjęto je za element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.