INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 18 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług spedycji wykonywanych na rzecz przedsiębiorców mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub krajach trzecich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług spedycji wykonywanych na rzecz przedsiębiorców mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub krajach trzecich.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, działając jako agent spółki zagranicznej, świadczy usługi spedycji i pośrednictwa służące między innymi bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego i ich ładunkom. Usługi spedycji i pośrednictwa świadczone przez Spółkę związane są z transportem międzynarodowym i obejmują swoim zakresem: organizację transportu morskiego, transportu drogowego, przeładunków w porcie, przygotowanie stosownych dokumentów, zawarcie umowy ubezpieczenia, załatwienie formalności celnych.

Usługi te świadczone są dla kontrahentów (przedsiębiorców) mających swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w krajach trzecich (zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni w kraju swojej siedziby) – zamawiający.

Czasami świadczona usługa obejmuje jedynie pewną część całego cyklu importu bądź eksportu towarów (np. podjęcie kontenera w porcie, odprawa celna, transport lądowy na terenie kraju i zwrot pustego kontenera). Podstawą do wykonania usługi jest pisemne zlecenie złożone przez zamawiającego. Zlecenia dotyczące poszczególnych etapów związanych z obsługą ładunków zawierają między innymi nazwę statku, numery kontenerów i obejmują różnego rodzaju usługi występujące jako zespół czynności związanych z ładunkiem. Spółka, na podstawie faktur otrzymanych od podwykonawców, dodając marżę, wystawia fakturę zamawiającemu z tytułu kompleksowej usługi spedycyjnej.

Częścią składową usługi spedycyjnej jest m.in.:

• demurrage (opłata za ponadlimitowy czas postoju kontenera w porcie od momentu wyładunku ze statku morskiego do wyjazdu z portu w imporcie lub za ponadlimitowy czas liczony od wyjazdu do portu do załadunku na statek w eksporcie);
• detention (opłata za ponadlimitowy czas liczony od wyjazdu z portu do zwrotu pustego kontenera na i plac armatora w imporcie lub za ponadlimitowy czas liczony od podjęcia pustego kontenera do zwrotu do miejsca, gdzie nastąpi załadunek na środek transportu w eksporcie).

Kontenery są własnością armatora morskiego i są używane w transporcie morskim (transport międzynarodowy). Zdarza się, że kontenery trafiają poza teren portu (pod załadunek lub wyładunek), zawsze ma to jednak związek z przywozem lub wywozem towarów drogą morską.

Spółka uzyskała z Urzędu Statystycznego, Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych, opinię odnośnie statystycznej klasyfikacji świadczonych przez siebie usług spedycyjnych. Zgodnie z uzyskaną opinią, kompleksowe usługi spedycji polegające na: organizacji transportu towarów, przeładunków, przygotowywaniu stosownych dokumentów, zawieraniu umów ubezpieczenia, załatwieniu formalności celnych, obejmujące ponadto ponadlimitowy czas postoju kontenera, np. w porcie, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 52.29 „pozostałe usługi wspomagające transport" - wg rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. Natomiast zgodnie z obowiązującym na potrzeby rozliczeń podatkowych rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 marca 1997 r., usługi spedycyjne mieszczą się w grupowaniu PKWiU 63.40 „usługi agencji transportowych pozostałe" (pismo Urzędu Statystycznego z dnia 25 maja 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim miejscu, na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powinna być opodatkowana świadczona przez Spółkę na rzecz zamawiającego usługa spedycyjna...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona przez Spółkę na rzecz zamawiającego usługa spedycyjna powinna być opodatkowana, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, w kraju siedziby zamawiającego, zgodnie z treścią art. 28b ustawy.

Spółka wskazała, iż podstawową kwestią, na którą należy zwrócić uwagę dokonując prawnopodatkowej analizy w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usługi spedycyjnej jest odwołanie się do znowelizowanych z dniem 1 stycznia 2010 r. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 28a- 28o), które wprowadziły istotne zmiany w zakresie zasad ustalania miejsca świadczenia usług (ergo: miejsca opodatkowania).

Wskazała, że z treści art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie.

Szczególna definicja podatnika na potrzeby niniejszego rozdziału wprowadzona została w treści art. 28a ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, przez podatnika należy rozumieć:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 (organy władzy publicznej);
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
3. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Regulacja ta, w ocenie Spółki, oznacza, iż generalną zasadą jest opodatkowanie usług w miejscu siedziby jej nabywcy, pod warunkiem, że nabywca tej usługi jest uznawany za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Wyjątki od tej zasady przewidziane zostały w treści art. 28b ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n ustawy.

Przedstawiona zasada opodatkowania nie ma zastosowania w przypadku wyjątków przewidzianych w ustawie, które dotyczą usług:

• świadczonych na potrzeby stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika;
• nabywanych przez podatnika na jego potrzeby prywatne bądź prywatne potrzeby innych osób;
• związanych z nieruchomościami;
• transportu pasażerskiego;
• wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych;
• restauracyjnych i cateringowych;
• krótkoterminowego wynajmu środków transportu;
• turystyki.

W opinii Spółki, świadczone usługi spedycyjne nie kwalifikują się do żadnego z przewidzianych przez ustawę wyjątków od zasady opodatkowania przewidzianej w art. 28b. ust. 1 ustawy, w związku z czym, w sytuacji gdy będzie świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, powinna być ona opodatkowana w kraju siedziby zamawiającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.