INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 18 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży rzeczy o wartości przekraczającej 1000 zł - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży rzeczy o wartości przekraczającej 1000 zł.

Z uwagi na fakt, iż od wniosku została uiszczona tylko jedna opłata, jak również wniosek nie spełniał wymogów formalnych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, pismem z dnia 27 września 2010r. Znak: IBPB I/1/415-781/10/BK, IBPB II/1/436-199/10/MZ wezwano do uzupełnienia wniosku o braki formalne oraz o uiszczenie dodatkowej opłaty. Wniosku nie uzupełniono, zatem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek pozostawiono bez rozpatrzenia odrębnym pismem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie produkcji biopaliwa o nazwie pelet. Do produkcji wykorzystywane będą odpady rolnicze, które nie nadają się do dalszego wykorzystania w gospodarstwie. W ich skład wchodzą na przykład: zboże nadpsute, nadgnite, stara słoma, odpady roślin strączkowych oraz inne odpady rolnicze nie nadające się do jakiegokolwiek wykorzystania w gospodarstwie rolnym. Zakupy opisanych surowców dokumentowane będą w księdze podatkowej dowodami wewnętrznymi zaopatrzonymi w datę oraz podpis osoby, która bezpośrednio dokonała zakupów oraz nazwę towaru, ilość, cenę jednostkową i wartość.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy kwota zakupu na pojedynczym dowodzie wewnętrznym przekracza 1000 zł powstaje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, dowody wewnętrzne nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ ustawa z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wymienia dowodu wewnętrznego jako przedmiotu opodatkowania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%
2. innych praw majątkowych - 1%.
   
   

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Stosownie do art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. Na mocy art. 10 ust. 1 tej ustawy, na podatnikach ciąży obowiązek, bez wezwania organu podatkowego, złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczenia i wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż odpadów rolniczych kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy np. umowa sprzedaży rzeczy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 6 tej ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca zamierza dokonać zakupu odpadów rolniczych. Zakupy będą dokumentowane poprzez dowody wewnętrzne zaopatrzone w datę oraz podpis osoby, która bezpośrednio dokonała zakupów oraz nazwę towaru, ilość, cenę jednostkową i wartość. Zdaniem wnioskodawcy, dowody wewnętrzne nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ ustawa z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wymienia dowodu wewnętrznego jako przedmiotu opodatkowania.

Wobec tego należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne, niezależnie od sposobu dokumentowania zawartych czynności. Jeżeli np. w jednym dniu zostanie zawartych kilka umów sprzedaży, każda z nich będzie podlegać odrębnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, chyba, że wartość przedmiotu konkretnej umowy sprzedaży nie będzie przekraczała 1000 zł. Wówczas będzie miało bowiem zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że każda czynność sprzedaży, na podstawie której wnioskodawca będzie nabywać odpady rolnicze o wartości rynkowej przekraczającej 1000 zł będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z tytułu zawarcia każdej umowy kupna - sprzedaży tych odpadów podatek od czynności cywilnoprawnych należny będzie w wysokości 2%, naliczanej od wartości rynkowej nabywanego towaru. Obowiązek zapłaty podatku będzie ciążył na wnioskodawcy. Podatek ten wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić bez wezwania w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (chwila dokonania czynności cywilnoprawnej). Wraz z zapłatą podatku należy złożyć deklarację PCC-3.

Odnosząc się do stanowiska wnioskodawcy, iż dowody wewnętrzne nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wymienia dowodu wewnętrznego jako przedmiotu opodatkowania, wyjaśnia się, iż, jak już wcześniej wspomniano, powyższa ustawa zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Wymienione w tym katalogu czynności składają się na przedmiot opodatkowania. Oznacza to, że wyłącznie czynności stanowią ten przedmiot. Natomiast wskazany przez wnioskodawcę w jego stanowisku dowód wewnętrzny jako przedmiot opodatkowania nie jest czynnością. Jest on w rzeczywistości jedynie sposobem dokumentowania czynności kupna - sprzedaży, wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego oraz przedstawionej w pytaniu wnioskodawcy, w sytuacji, gdy kwota tej czynności przekracza 1000 zł. Dowód wewnętrzny nie może być zatem traktowany jako przedmiot opodatkowania. Natomiast czynnością stanowiącą przedmiot opodatkowania jest w przedmiotowej sprawie czynność kupna - sprzedaży. Tym samym wnioskodawca dokonał w swoim stanowisku błędnego zakwalifikowania zakresu pojęcia przedmiotu opodatkowania, odnosząc je do dowodu wewnętrznego a nie do czynności kupna - sprzedaży, w sytuacji, gdy zadał on pytanie dotyczące skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych dla czynności zakupu na kwotę przekraczającą 1000 zł i potwierdzoną pojedynczym dowodem wewnętrznym.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.