INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2010r. (data wpływu 24.06.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie daty złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty podatku VAT na poczet innych bieżących zobowiązań podatkowych i uznania tej daty za uregulowanie podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.06.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie daty złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty podatku VAT na poczet innych bieżących zobowiązań podatkowych i uznania tej daty za uregulowanie podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym w deklaracji VAT za mc. marzec 2010r. Wnioskodawca zadysponował kwoty na poczet podatku dochodowego - zobowiązanie bieżące. W dniu 19.04.2010r wysłał listem poleconym deklarację VAT wraz z wnioskiem. Urząd Skarbowy w R. postanowieniem z dnia 14.06.2010r, (data wpływu do Wnioskodawcy 21.06.2010r) zaliczył podatek z datą 22.04.2010r. (data przyjęcia wniosku wraz z deklaracją przez US R.) naliczając odsetki za okres 21-22.04.2010r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy data wysłania listem poleconym (stempel poczty) jest datą złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty podatku VAT na poczet innych, bieżących zobowiązań podatkowych i ta data winna być uznana za uregulowanie podatku wskazanego we wniosku... Wniosek jest złożony wraz z deklaracją VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 12 paragraf 6 Ordynacji podatkowej (Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r.) termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej. Przyjęcie innego terminu np. data przyjęcia przez Urząd Skarbowy uniemożliwia terminowe wywiązanie się z zapłaty podatku poprzez zaliczenie zapłaty na podstawie wniosku podatnikowi, który ma znaczną odległość do Urzędu Skarbowego. W przypadku Wnioskodawcy ok. 160 km. Wcześniejsze złożenie wniosku nie daje gwarancji terminowego przyjęcia przez Urząd Skarbowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku – rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Z treści art. 5 ustawy wynika z kolei, iż zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Art. 59 § 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku.

Stosownie do art. 76 § 1 ustawy, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.

Zgodnie z art. 76 § 2 - nadpłaty, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wystąpi o ich zwrot.

Zgodnie z art. 76b ustawy, przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku.

Jak wynika z powyższego, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem są zaliczane z urzędu między innymi na poczet bieżących zobowiązań lub zaległości podatkowych, zaś na wniosek możliwe jest także zaliczenie nadpłat (w całości lub w części) na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych podatnika.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT; w złożonej deklaracji za miesiąc marzec 2010r. zadysponowała kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, na poczet podatku dochodowego. Deklaracja wraz z wnioskiem o zaliczenie nadpłaty na poczet podatku dochodowego wpłynęła do urzędu skarbowego w dniu 22.04.2010r. Urząd zaliczył nadpłatę na podatek dochodowy z dniem 22.04.2010r. a Wnioskodawca uważa, że nadpłata powinna być zaliczona z dniem 19.04.2010r. czyli z dniem nadania deklaracji wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, zgodnie z art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że – termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej.

Tutejszy organ nie podziela poglądu Wnioskodawcy, że wykładnia art. 76b Ordynacji podatkowej powinna być dokonywana w związku z art. 12 § 6 pkt 2 tej ustawy, który stanowi, że termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem, pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo w polskim urzędzie konsularnym. W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że norma zawarta w wymienionym przepisie odnosi się wyłącznie do strony lub innych uczestników postępowania, nie ma natomiast zastosowania do działań organu podatkowego. Każdy oczywiście organ podatkowy jest adresatem tego przepisu, ale tylko w tym sensie, że nakazuje on mu uznać, iż pismo nadane w urzędzie pocztowym jest uważane za złożone w danym dniu. Organ podatkowy stosuje go więc wyłącznie dla potrzeb ustalenia, czy strona dochowała przepisanego prawem terminu. Z punktu widzenia tej normy można więc badać, czy dotrzymany zostaje termin do złożenia deklaracji, nie natomiast, co należy rozumieć przez pojęcie jej złożenia. „Złożenie” deklaracji jest tożsame z pojęciem jej nadania, ale tylko dla potrzeb ustalenia zachowania terminu, nie natomiast dla definiowania „złożenia deklaracji” o jakim mowa w art. 76b Ordynacji podatkowej. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, dzień złożenia deklaracji należy rozumieć jako dzień jej fizycznego wpływu do urzędu skarbowego.

Reasumując, skoro „dzień złożenia deklaracji” oznacza dzień rzeczywistego otrzymania deklaracji przez organ podatkowy, to słusznie Naczelnik Urzędu Skarbowego przyjął, że datą złożenia deklaracji VAT za miesiąc marzec 2010r. był 22 kwietnia 2010r. i z tą też datą dokonał zaliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na poczet zaległości podatkowych w podatku dochodowym. Skoro bowiem termin płatności zaliczki na podatek dochodowy upływał w dniu 20 kwietnia 2010r., to nie ulega wątpliwości, że w dniu 22 kwietnia 2010r. zobowiązanie to stanowiło zaległość podatkową. Zatem, nadwyżka wynikająca ze złożonej deklaracji zasadnie została zarachowana na poczet zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373 z późn. zm.), odsetki za zwłokę są naliczane do dnia, włącznie z tym dniem, zaliczenia nadpłaty wraz z jej oprocentowaniem lub zwrotu podatku na poczet zaległości podatkowej.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy prezentowane w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.