INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2010r. (data wpływu do siedziby tut. organu 30 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu 25 października 2010r.) oraz pismem z dnia 28 października 2010r. (data wpływu 28 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej kwotę podatku netto stanowiącą równowartość 1/12 rocznej stawki podatku od nieruchomości od leasingowanej nieruchomości w sytuacji, gdy w związku z zawartą umową leasingu finansowego podatek ten obciąża korzystającego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu 25 października 2010r.) oraz pismem z dnia 28 października 2010r. (data wpływu 28 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej kwotę podatku netto stanowiącą równowartość 1/12 rocznej stawki podatku od nieruchomości od leasingowanej nieruchomości w sytuacji, gdy w związku z zawartą umową leasingu finansowego podatek ten obciąża korzystającego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność polegającą na produkcji prętów ciągnionych. W ramach zawartej w dniu 29 kwietnia 2008r. z jedną z firm leasingowych umowy leasingu finansowego na 10 lat zabudowanej budynkami przemysłowymi i biurowymi nieruchomości, Wnioskodawca jako korzystający obok opłat leasingowych został zobowiązany do ponoszenia wszelkich opłat publiczno-prawnych nałożonych na leasingodawcę w związku z przedmiotem leasingu, w tym do ponoszenia ciężaru podatku od nieruchomości. Zobowiązanie to wynika z załącznika do umowy leasingowej w postaci Warunków Ogólnych Leasingu, stanowiących w świetle tejże umowy leasingowej jej integralną część. Koszty tego podatku Spółka ponosi na podstawie wystawianej przez leasingodawcę co miesiąc faktury opiewającej na kwotę netto odpowiadającej 1/12 kwoty podatku od leasingowanej nieruchomości ustalonej decyzją na rok kalendarzowy, powiększonej o stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Całość kwoty brutto Wnioskodawca uiszcza na rachunek leasingodawcy zgodnie z postanowieniami ww. Ogólnych Warunków Leasingu.

W dniach od 2 czerwca 2010r. do 15 czerwca 2010r. w Spółce przeprowadzona została kontrola podatkowa w zakresie prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za marzec 2010 roku. W jej wyniku stwierdzono, iż Spółka bezpodstawnie odliczyła kwotę podatku VAT dotyczącą obciążenia kosztami zapłaty podatku od leasingowanej nieruchomości na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę stosowanie do wyżej przedstawionego stanu faktycznego, albowiem czynność ta (ponoszenie przez korzystającego ciężaru podatku od leasingowanej nieruchomości) nie podlega według kontrolujących opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o VAT. W szczególności kontrolujący uznał, że należności wynikające z harmonogramu płatności (raty leasingowej) nie obejmowały podatku od nieruchomości, zatem koszt ten winien być przeniesiony na korzystającego w formie właściwej dla dokumentowania takiej czynności (refaktura, nota). Wniosek taki wypływać ma wprost z art. 709 (6) KC i 709 (7) § 1 KC, a zwłaszcza z art. 17j ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do sumy opłat leasingowych nie zalicza się podatków obciążających finansującego. Zdaniem kontrolującego obecnie przepisy pozwalają na prawidłowe zakwalifikowanie usług wchodzących w skład umowy leasingu i tych, które można nazwać usługami towarzyszącymi umowie leasingu. Usługi towarzyszące mogą być pod pewnymi warunkami refakturowane ze stawką właściwą dla danej usługi. W sytuacji, kiedy usługą towarzyszącą (czy raczej czynnością towarzyszącą) jest zapłata, np. podatku od środków transportu lub podatku od nieruchomości, które nie podlegają ustawie o podatku VAT, obciążenie korzystającego kosztami zapłaty podatku nie powinno następować na podstawie faktury, tylko na podstawie noty obciążeniowej. Wniosek taki wynika nie tyle z faktu, że zapłata podatku nie jest obciążona podatkiem VAT, ale z faktu, że zapłata takiego podatku nie stanowi czynności wchodzącej w skład umowy leasingu.

Spółka wniosła zastrzeżenia do protokołu kontroli podatkowej kwestionując – w oparciu o dalej przytoczoną, popartą indywidualnymi interpretacjami Ministra Finansów, argumentację - stwierdzoną wadliwość rozliczenia podatku VAT i przytoczone wyżej uzasadnienie prawne kontrolującego, jednak organ podtrzymał swoje stanowisko.

W piśmie z dnia 25 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wskazany w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym leasing, w związku z którym złożone zostało zapytanie o interpretację podatkową, jest leasingiem finansowym, także w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, tj. „H", na podstawie art. 16a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
2. Przedmiotem leasingu jest sześć budynków stanowiących odrębny od gruntu (będącego w użytkowaniu wieczystym leasingodawcy i dzierżawionego przez korzystającego) przedmiot własności. Budynki mają charakter budynków magazynowo-produkcyjnych, produkcyjnych oraz biurowych. Jeden z budynków jest budynkiem garażowym. Przedmiotem leasingu są zatem tzw. nieruchomości budynkowe, tj. budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności.
3. Wskazana we wniosku działalność korzystającego, polegająca na produkcji prętów ciągnionych jest działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a przedmiot leasingu wykorzystywany jest na cele tejże działalności.
4. Jednocześnie z umową leasingu, w tym samym akcie notarialnym z dnia 29 kwietnia 2008 roku, została zawarta umowa dzierżawy gruntu, na którym posadowiony jest przedmiot leasingu, w postaci wymienionych w pkt 2 niniejszego pisma budynków. Umowa dzierżawy zawarta została na taki sam okres 10 lat, jak umowa leasingu.
5. W terminie 30 dni od upływu 10-letniego okresu leasingu Leasingodawca zobowiązany jest zgodnie z umową (pkt 9.1 Umowy) do sprzedaży Leasingobiorcy prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się przedmiot leasingu za cenę odpowiadającą wartości gruntu oraz własności przedmiotu leasingu bez dodatkowego świadczenia.
6. Wskazana we wniosku, wystawiana przez leasingodawcę co miesiąc faktura, opiewa na kwotę netto odpowiadającą 1/12 kwoty ustalonego decyzją na dany rok kalendarzowy podatku od leasingowanej nieruchomości budynkowej, tj. od nieruchomości budynkowych stanowiących przedmiot leasingu i wymienionych w pkt 2 niniejszego pisma.
   
   

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że sformułowane we wniosku zapytanie dotyczy jedynie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w związku z wystawianą przez leasingodawcę co miesiąc fakturą określoną w pkt 6 niniejszego pisma, i opiewającą na kwotę podatku netto stanowiącą równowartość 1/12 rocznej stawki podatku od leasingowanej nieruchomości budynkowej, określonej wyżej w pkt 2.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe wyjaśnienia nie wpływają na analizę przepisów prawnych i stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie ich interpretacji, przedstawione we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wystawianą przez leasingodawcę co miesiąc fakturą opiewającą na kwotę podatku netto stanowiącą równowartość 1/12 rocznej stawki podatku od leasingowanej nieruchomości w sytuacji, gdy w związku z zawartą umową leasingową podatek ten obciąża korzystającego...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wystawianą przez leasingodawcę co miesiąc fakturą opiewającą na kwotę podatku netto stanowiącą równowartość 1/12 podatku od leasingowanej nieruchomości w sytuacji, gdy w związku z zawartą umową leasingową podatek ten obciąża korzystającego. Stanowisko to wynika z niżej przytoczonej analizy przepisów prawa, zgodnej ze stanowiskiem Ministra Finansów zawartych w indywidualnych interpretacjach podatkowych m.in. w sprawach: IPPP1/443-797/08-2/IZ z dnia 22 lipca 2008r., IPPP3/443-508/09-3/MM z dnia 19 sierpnia 2009r., ITPP1/443-1210/09/AJ z dnia 2 marca 2010r., ILPP1/443-662/09-2/Al z dnia 27 lipca 2009r., ILPP1/443-337/09-2/KG z dnia 20 maja 2009r., lPPP1/443-82/09-2/AW z dnia 8 marca 2009r., ILPP1/443-752/ 08-2/AK z dnia 31 października 2008r.

Zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust 1 pkt 2 cyt ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Jest to więc świadczenie pieniężne nieekwiwalentne (np. w zamian za wpłacony podatek od nieruchomości, podatnikowi nie przysługuje wzajemne świadczenie ze strony gminy). Z tych też względów podatek nie może być przedmiotem sprzedaży (lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem zobowiązanie podatkowe zawsze ciąży na podatniku i jako takie nie może być przeniesione na jakąkolwiek inną osobę ze skutkiem zwalniającym podatnika z obowiązku podatkowego. Strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak, w ramach swobody kontraktowej, zawrzeć w umowie postanowienie, co do faktycznego ponoszenia ciężarów podatkowych przez stronę niebędącą podatnikiem, które to postanowienie nie zwalnia oczywiście podatnika z obowiązku podatkowego, ale odnosi jedynie skutek inter partes, uprawniający podatnika do żądania kwoty stanowiącej równowartość zobowiązania podatkowego od drugiej strony.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Przenosząc powyższe rozważania na stan faktyczny w niniejszej sprawie, tj. na kwestię rozliczeń dotyczących podatku od nieruchomości, którego ciężar wedle postanowień umownych ponosić ma korzystający, w pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż w pełni dopuszczalne są tego typu postanowienia. Co więcej treść art. 709 (7) § 1 kodeksu cywilnego stanowi wprost, że to właśnie korzystający zobowiązany jest „ponosić ciężary związane z własnością rzeczy", a zatem to jego będą z reguły obciążać podatki z tego tytułu, chyba że strony umowy postanowiły inaczej. Oczywiście obciążenie korzystającego podatkiem od nieruchomości wywołuje jedynie skutek między stronami i nie zwalnia finansującego z obowiązku podatkowego. W przedmiotowym stanie faktycznym strony umowy leasingu nie tylko nie wyłączyły stosowania art. 709 (7) KC, ale powtórzyły rozwiązanie w nim przyjęte w treści łączącej je umowy leasingu, a dokładnie w zapisach Warunków Ogólnych Leasingu, stanowiących załącznik do tej umowy i stanowiący jej integralną część. Tym samym uznać należy, że obowiązek kontrolowanej Spółki jako korzystającego w stosunku do finansującego do ponoszenia wszelkich należności i ciężarów z tytułu zobowiązań publicznoprawnych, a zatem również podatku od nieruchomości, stanowi zobowiązanie cywilnoprawne uregulowane w ww. umowie, a zatem należy je traktować jako część świadczenia należnego leasingodawcy z tytułu umowy leasingu, podlegającą w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz 29 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podkreślić przy tym należy, że bez znaczenia jest, czy ponoszone przez korzystającego ciężary publicznoprawne zostają wyłączone z wynagrodzenia finansującego czy też stanowią jego element kalkulacyjny, albowiem kwestia ta nie zmienia faktu, iż świadczenie to otrzymywane jest przez leasingodawcę na podstawie łączącego strony stosunku cywilnoprawnego jakim jest leasing i jako takie winno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki właściwej dla umowy leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy o VAT zostały wskazane sytuacje, w których podatnikowi podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 29 kwietnia 2008r. z jedną z firm leasingowych umowę leasingu finansowego na 10 lat. Przedmiotem leasingu jest sześć budynków stanowiących odrębny od gruntu (będącego w użytkowaniu wieczystym leasingodawcy i dzierżawionego przez korzystającego) przedmiot własności. Budynki mają charakter budynków magazynowo-produkcyjnych, produkcyjnych oraz biurowych. Jeden z budynków jest budynkiem garażowym. Przedmiotem leasingu są zatem tzw. nieruchomości budynkowe, tj. budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności.

Wnioskodawca jako korzystający obok opłat leasingowych został zobowiązany do ponoszenia wszelkich opłat publiczno-prawnych nałożonych na leasingodawcę w związku z przedmiotem leasingu, w tym do ponoszenia ciężaru podatku od nieruchomości. Zobowiązanie to wynika z załącznika do umowy leasingowej w postaci Warunków Ogólnych Leasingu, stanowiących w świetle tejże umowy leasingowej jej integralną część.

Wnioskodawca wskazał, iż przedstawiony we wniosku leasing, jest leasingiem finansowym, także w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, tj. Wnioskodawca, na podstawie art. 16a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazana we wniosku działalność korzystającego, polegająca na produkcji prętów ciągnionych jest działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a przedmiot leasingu wykorzystywany jest na cele tejże działalności.

Wnioskodawca wskazał, iż w terminie 30 dni od upływu 10-letniego okresu leasingu Leasingodawca zobowiązany jest zgodnie z umową do sprzedaży Leasingobiorcy prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się przedmiot leasingu za cenę odpowiadającą wartości gruntu oraz własności przedmiotu leasingu bez dodatkowego świadczenia.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca wniósł jedynie o ustalenie, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wystawianą przez leasingodawcę co miesiąc fakturą obejmującą kwotę ustaloną decyzją na dany rok kalendarzowy podatku od leasingowanej nieruchomości budynkowej, tj. nieruchomości budynkowych stanowiących przedmiot leasingu (wymienionych w uzupełnieniu do wniosku w punkcie 2).

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy istotne jest rozstrzygnięcie kwestii co dokumentuje opisana faktura.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z nią, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty (art. 7 ust. 9 ustawy o VAT).

Trzeba też zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące użytkownikami wieczystymi gruntów.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż nie można mówić o odsprzedaży podatku od nieruchomości, a jedynie o zwrocie wyłożonych środków pieniężnych, która to czynność, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak, w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie, co do zwrotu należności z tytułu podatku od nieruchomości. Niezależnie jednak od tego, czy zwracana leasingodawcy (wydzierżawiającemu) przez leasingobiorcę (dzierżawcę) kwota podatku od nieruchomości zostaje wyłączona z czynszu, czy też stanowi jego element kalkulacyjny, zawsze jest ona należnością obciążającą leasingodawcę (wydzierżawiającego). Natomiast obowiązek dzierżawcy (leasingobiorcy) w stosunku do wydzierżawiającego (leasingodawcy) stanowi zobowiązanie cywilnoprawne, uregulowane w zawartej umowie, a więc należy je traktować jako należność otrzymaną z tytułu odpłatnego świadczenia ww. usługi.

Zauważa się, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa leasingu finansowego, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (np. podatek od nieruchomości, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, Wnioskodawca jako korzystający, obok opłat leasingowych, został zobowiązany do ponoszenia wszelkich opłat publiczno-prawnych nałożonych na leasingodawcę w związku z przedmiotem leasingu, w tym do ponoszenia ciężaru podatku od nieruchomości. Zobowiązanie to wynika z załącznika do umowy leasingowej w postaci Warunków Ogólnych Leasingu, stanowiących w świetle tejże umowy leasingowej jej integralną część. Koszty tego podatku Wnioskodawca ponosi na podstawie wystawianej przez leasingodawcę co miesiąc faktury opiewającej na kwotę netto odpowiadającej 1/12 kwoty podatku od leasingowanej nieruchomości ustalonej decyzją na rok kalendarzowy, powiększonej o stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Całość kwoty brutto Wnioskodawca uiszcza na rachunek leasingodawcy zgodnie z postanowieniami ww. Ogólnych Warunków Leasingu.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania stanowi całość należności z tytułu realizacji zawartej umowy o korzystanie z nieruchomości, w tym także podatek od nieruchomości, w przypadku gdy strony ustaliły, że ich równowartość obciąża korzystającego.

Jeżeli zatem Leasingodawca przyjmuje ten podatek, jako element kalkulacyjny ceny za świadczenie skonkretyzowanej usługi - usługi leasingu (dostawy towarów), która kształtuje kwotę żądaną od nabywcy, to w konsekwencji, zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, podatek od nieruchomości, stanowi uzupełniający obok należności za korzystanie z nieruchomości element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji podatek od nieruchomości należy bowiem traktować jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi (element kalkulacyjny ceny) i opodatkować według stawki właściwej dla tej usługi.

W konsekwencji powyższego, o ile faktycznie opisana faktura obejmuje kwotę netto odpowiadającej 1/12 kwoty podatku od leasingowanej nieruchomości ustalonej decyzją na rok kalendarzowy, powiększonej o stawkę podatku VAT w wysokości 22%, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według zasad ogólnych, tj. pod warunkiem, że usługa ta związana jest wyłącznie z opodatkowaną działalnością oraz nie występują okoliczności wymienione w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie wskazanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Niniejsza interpretacja nie wywiera skutków podatkowo-prawnych w stosunku do wystawcy opisanej we wniosku faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.