INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 18 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem fotografom opłat licencyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem fotografom opłat licencyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza podjąć działalność w zakresie oferowania za pośrednictwem serwisu internetowego, w charakterze tzw. banku zdjęć, nabywania przez osoby trzecie (dalej „Klientów Licencjobiorców”) licencji, w szczególności licencji niewyłącznej, do fotografii zamieszczonych w serwisie będącym własnością Spółki. Przedmiotowe fotografie nie będą stanowiły własności Spółki, Spółka nie będzie posiadać autorskich praw majątkowych do oferowanych w serwisie fotografii. Spółka działać będzie w charakterze agenta w oparciu o normy postanowień art. 758 § 1 ustawy kodeks cywilny w zw. z art. 764 ustawy kodeks cywilny. Spółka jako agent zawierać będzie umowy agencyjne z fotografiami, w tym z fotografami, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej i na mocy przedmiotowych umów agencyjnych Spółka oferować będzie w serwisie będącym własnością Spółki licencje do fotografii, do których autorskie prawa majątkowe posiadają fotografowie (dający zlecenie Spółce na mocy umowy agencyjnej). Przez umowę agencyjną Spółka jako agent pośredniczyć będzie, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z Klientami Licencjobiorcami umów na rzecz fotografów oraz do zawierania umów licencyjnych w imieniu fotografów. Spółka będzie również uprawniona (z umów agencyjnych) do pobierania od Klientów Licencjobiorców wynagrodzenia tytułem udzielonej licencji do fotografii. Wynagrodzenie Spółki stanowić będzie prowizja w ustalonej w umowie agencyjnej wysokości, którą to prowizję należną na rzecz Spółki, Spółka potrąci z wynagrodzenia przyjętego od Klienta Licencjobiorcy tytułem opłaty licencyjnej. Wynagrodzenie należne fotografom (stanowiące różnicę między wynagrodzeniem uiszczonym przez Klienta Licencjobiorcę do rąk Spółki jako agenta a należną na rzecz Spółki prowizją) Spółka przekazywać będzie fotografowi, w imieniu którego działa jako agent, a który to fotograf nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisywanym stanie faktycznym Spółka powinna występować w charakterze płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i dokonywać poboru oraz odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od przekazywanych fotografom nieprowadzącym działalności gospodarczej opłat licencyjnych (wynagrodzeń po potrąceniu należnej Spółce prowizji agencyjnej), w imieniu których to fotografów Spółka jako agent zawarła z Klientem Licencjobiorcą umowę licencyjną lub pośredniczyła przy jej zawarciu...
2. Czy też w opisywanym stanie faktycznym działania Spółki ograniczać się powinny do wypłaty na rzecz fotografów nieprowadzących działalności gospodarczej opłat licencyjnych (wynagrodzeń po potrąceniu należnej Spółce prowizji agencyjnej), w imieniu których to fotografów Spółka jako agent zawarła umowę licencyjną (lub pośredniczyła przy zawarciu umowy licencyjnej) a obowiązek rozliczenia się z uzyskanego przychodu wobec urzędu skarbowego spoczywa wyłącznie na fotografie a na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w odniesieniu do tych przychodów...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładają na podatnika obowiązki płatnika wyłącznie w przypadkach enumeratywnie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienionych tj. w następujących przypadkach:

1. na podstawie art. 31 płatnik zobowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od zakładów pracy przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej, oraz
2. na podstawie art. 41 płatnik jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują dochody z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
   
   

Wyżej wymienione przepisy nie ustanawiają funkcji płatnika w przypadku przychodów przekazywanych przez Spółkę dającemu zlecenie z umowy agencyjnej, którą Spółka jako agent przyjęła do realizacji. Tym samym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika, w szczególności nie jest zobowiązana do poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń przekazanych na rzecz dającego zlecenie fotografa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, tj. przepisów ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90 poz. 631 ze zm.).

Na podstawie postanowień art. 1 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

• po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
• po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji).
  
  

W piśmiennictwie podkreśla się, że sposobem korzystania z praw własności intelektualnej jest ustanowienie możliwości korzystania z tych praw albo z przedmiotów objętych prawami poprzez udzielenie uprawnionemu licencji. Prawo majątkowe pozostaje wówczas przy podatniku, a inne osoby mają możliwość korzystania z tego prawa w ramach udzielonej im licencji. W tym przypadku przychodem będzie wynagrodzenie wypłacane podatnikowi za udzielenie licencji (por. Komentarz do art. 10, art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176), A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II).

Sytuacja taka będzie zachodziła na gruncie niniejszej sprawy. Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie oferowania za pośrednictwem serwisu internetowego, w charakterze tzw. banku zdjęć, nabywania przez osoby trzecie licencji do fotografii zamieszczonych w serwisie będącym własnością Spółki. Spółka działać będzie w charakterze agenta w oparciu o normy postanowień art. 758 § 1 ustawy kodeks cywilny w zw. z art. 764 ustawy kodeks cywilny. Spółka jako agent zawierać będzie umowy agencyjne m.in. z fotografiami, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej. Spółka będzie udostępnić odpłatnie prawo majątkowe (licencję) do wykorzystania przez licencjobiorców, przy czym fotografowie będący autorami zdjęć pozostaną nadal właścicielami praw autorskich.

Konsekwencją powyższego jest to, iż przychody uzyskane przez fotografów z ww. tytułu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są bowiem przychodami z praw majątkowych. Taka klasyfikacja dochodów co do zasady wiązałaby się z obowiązkami płatnika wynikającymi z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do jego brzmienia - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jednakże z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca – Spółka jedynie pośredniczy w przekazywaniu należności pobranych tytułem opłat licencyjnych od licencjobiorców czyli pośredniczy w przekazywaniu przychodu uzyskanego przez fotografów tytułem praw majątkowych. Sama Spółka jednakże nie jest nabywcą licencji – dla siebie i na swój rachunek. To oznacza, że nie dokonuje świadczeń na rzecz fotografów, z tytułu działalności, o której mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działa tylko i wyłącznie jako agent, który te świadczenia przekazuje. W takim stanie rzeczy nie będą na niej (Spółce) ciążyły obowiązki płatnika. Świadczenia przekazywane w ramach umowy agencyjnej nie stanowią bowiem takich przychodów (dochodów), od wypłaty których na wypłacającym ciążą w świetle uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązki płatnika.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.