INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010r. (data wpływu 23.08.2010r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu znak sprawy IPPP2/443-620/10-2/AO pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu 27.10.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług czynności udzielania pożyczek i terminu wykazania tych czynności w deklaracjach VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług czynności udzielania pożyczek i terminu wykazania tych czynności w deklaracjach VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu 27.10.2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 października 2010r. znak sprawy IPPP2/443-620/10-2/AO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udzielając pożyczek osobom fizycznym będzie wykonywać działalność usługową dotyczącą usług pośrednictwa finansowego, określoną w PKWiU kodem 65.22.10-00.90, usługi udzielania pożyczek poza sektorem bankowym, zgodnie z klasyfikacją wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm., która to działalność wyczerpuje znamiona definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 do Załącznika nr 4 - przedmiotowe usługi korzystają ze zwolnienia od podatku. Udzielane pożyczki przez Wnioskodawcę będą ściśle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pomimo, iż Spółka nie ma tej czynności wpisanej w zakres swojej działalności. Z pożyczek, które Wnioskodawca będzie udzielać, uzyska korzyść w postaci odsetek.

W związku z powyższym zadano, w zakresie podatku od towarów i usług, następujące pytania:

Czy czynności udzielania pożyczek przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT korzystając na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 do Załącznika nr 4 ze zwolnienia przedmiotowego...

Kiedy należy wykazać w deklaracjach VAT sprzedaż zwolnioną (kwotę pożyczki wraz z odsetkami)...

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka udzielając pożyczki wykonuje czynność. Czynność ta co do zasady jest zwolniona z podatku VAT, gdyż z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że czynności określone w art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega wykonanie czynności, które uznawane są w statystyce publicznej za usługi, niezależnie od tego, czy podatnik ma tę czynność wpisaną do zakresu swojej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność, również wówczas, gdy czynność ta została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w związku z jej prowadzeniem, należy zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, co rodzi powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe, nie można twierdzić, że udzielanie pożyczki, z której uzyska się korzyść w postaci odsetek, nie jest świadczeniem usługi, czyli działaniem nierozpoznawalnym przez VAT.

Czynność udzielania pożyczek poza systemem bankowym PKWiU 65.22.10-00.90 kwalifikowana jest do usług pośrednictwa finansowego, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 Załącznika nr 4 korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT.

Co do terminu wykazania czynności zwolnionej w deklaracjach VAT zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4. i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Kwotą należną z tytułu udzielanych pożyczek są uiszczane odsetki lub odsetki nieuiszczane, po terminie płatności. W związku z powyższym, wykazanie sprzedaży zwolnionej powinno nastąpić po terminie odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Z treści art. 8 ust. 3 ww. ustawy wynika, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została określona w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Z treści przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udzielając pożyczek osobom fizycznym będzie wykonywać działalność usługową dotyczącą usług pośrednictwa finansowego, określoną w PKWiU kodem 65.22.10-00.90, usługi udzielania pożyczek poza sektorem bankowym. Udzielane pożyczki będą ściśle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pomimo, iż Wnioskodawca nie ma tej czynności wpisanej w zakres swojej działalności. Z pożyczek, które Wnioskodawca będzie udzielać, uzyska korzyść w postaci odsetek.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, określone kodem 65.22.10-00.90, z których Wnioskodawca uzyska korzyść w postaci odsetek, mieszczą się w definicji działalności gospodarczej, jako odpłatne świadczenie usług. Udzielanie pożyczek ściśle związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zalicza wykonywane usługi do zawodowej płaszczyzny jednostki i spełnia przesłanki uznania czynności udzielania pożyczek za podlegające opodatkowaniu nawet wówczas gdy czynności te nie znajdują się w przedmiotowym zakresie działalności Wnioskodawcy.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i usług stawkami obniżonymi lub możliwość zastosowania zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, wymieniono usługi pośrednictwa finansowego zakwalifikowane do PKWiU sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczek przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług, określona w PKWiU kodem 65.22.10-00.90, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym usługi te jako nie objęte żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów o usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem między innymi ust. 4 i ust 5. W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie ze wskazanym powyżej art. 29 cyt. ustawy, w przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek obrotem, czyli kwotą należną z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, są odsetki od udzielonej pożyczki (otrzymane, jak również niezapłacone, których termin zapłaty upłynął). Natomiast kwota udzielonej pożyczki nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy przy udzielaniu pożyczek świadczonych poza systemem bankowym powstaje z momentem wykonania usługi tzn. zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek. Obowiązek ten będzie powstawał częściowo z momentem zapłaty każdej kwoty odsetek lub z upływem każdego terminu zapłaty odsetek. Jeżeli natomiast wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi (zapłaty odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek). Odsetki z tytułu udzielanych pożyczek winny być zaewidencjonowane w rejestrze sprzedaży i wykazane w deklaracji podatkowej w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy tj. zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, iż tut. Organ nie jest nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji wykonywanych usług. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację przedstawioną przez Wnioskodawcę.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu — do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi — Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach — art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.