INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4.03.2013 r. (data wpływu 7.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7.03.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki prawa handlowego - spółki komandytowo-akcyjnej, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Pełna nazwa Wnioskodawcy brzmi „R… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo- akcyjna”.

Zgodnie z art. 127 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej jako: „KSH”), gdy komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać pełne brzmienie firmy (nazwy) tej osoby prawnej z dodatkowym oznaczeniem „spółka komandytowo-akcyjna”. Ze względu na długą nazwę współpracujący z Wnioskodawcą kontrahenci skracają nazwę Wnioskodawcy i przyjmują/posługują się skrótem „RB Trans Service BIS Sp. z o.o. S.K.A.”

Wnioskodawca złożył stosowne zgłoszenia aktualizacyjne na formularzu NIP-2 i VAT-R ze wskazaniem nazwy skróconej Wnioskodawcy m.in. jako „R…. BIS Sp. z oo. S.K.A.”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może w obrocie gospodarczym korzystać z nazwy skróconej spółki komandytowo-akcyjnej w ten sposób, że oprócz skrótu nazwy spółki komandytowo-akcyjnej jaką jest, w tym przypadku S.K.A. będzie korzystał w nazwie również ze skróconej nazwy spółki będącej komplementariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, w tym przypadku skrótu sp. z o.o. i czy dopuszczalne jest przyjmowanie faktur oraz faktur korygujących do ewidencji i korzystania z prawa do odliczenia (umniejszania) podatku naliczonego, bez wystawiania not korygujących, zawierających skróconą nazwę spółki, wedle propozycji wnioskodawcy: R…Sp. z o.o. S.K.A....

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, zamieszczenie na otrzymywanych od kontrahentów fakturach skrótu w nazwie Wnioskodawcy nie powoduje, że faktura przestaje być dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia podatku w niej naliczonego, ponieważ identyfikacja np. poprzez NIP, a także dane adresowe jest prawidłowa i bezsporna, a obowiązkowe dane, które powinna zawierać faktura są w nich zawarte.

Skrót w piśmie oznacza skrócony zapis nazwy jedno lub wielowyrazowej zbudowany z jednej lub kilku liter. Spółka wskazała, że sposób skracania nazw przewiduje jedynie KSH. Z literalnego brzmienia przepisu art. 127 § 3 KSH wynika obowiązek posługiwania się wyłącznie pełnym brzmieniem firmy komplementariusza. Z kolei z art. 160 § 2 KSH wynika uprawnienie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do używania w obrocie skrótu oznaczenia dodatkowego w postaci „sp. z o.o.”. Biorąc pod uwagę równorzędny charakter obydwu norm, dokonanie ich literalnej wykładni doprowadzi do pewnego „pata” interpretacyjnego. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy należy zastosować wykładnię funkcjonalną, która w ocenie Wnioskodawcy pozwala przyjąć, że zawarty w art. 127 § 3 KSH wymóg zamieszczenia w firmie pełnego brzmienia firmy komplementariusza będzie dotyczył wyłącznie rdzenia (korpusu) tej firmy. Ratio legis tkwiąca u podstaw posługiwania się skróconym brzmieniem dodatku firmy wiąże się z potrzebą i możliwością rezygnacji z nadmiernego formalizmu w sytuacji, gdy występują w nim stypizowane formy organizacyjno-prawne przedsiębiorców (tak: Kodeks Spółek Handlowych, Komentarz, red. Z. Jara, T. Bleniek, R. Marcha, Legalis 2012).

Wnioskodawca ma świadomość, że prawo podatkowe stanowi autonomiczną gałąź prawa i tylko gdy znajduje się w nim wyraźne odesłanie do innych dziedzin prawa, możliwe jest stosowanie instytucji tam przewidzianych. W ocenie Spółki zastosowanie skrótu nie powoduje błędu czy pomyłki, który powodowałby konieczność wystawienia noty korygującej. Zgodnie z § 15 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 marca 2011 r., notę korygującą nabywca może wystawić gdy faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. l0 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia faktury wystawiają zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia zmieniającego, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, użycie skrótu — Sp. z o.o. S.K.A. - na fakturze określającej nabywcę będącego spółką komandytowo-akcyjną, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie jest błędem i nie wymaga wystawiania not korygujących.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 1314), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (...). Jednocześnie istnieje możliwość złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 ze zm.) w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R).

W zgłoszeniu należy podać nazwę pełną, jak również nazwę skróconą podatnika (w tym zakresie Wnioskodawcy również przysługuje możliwość złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego).

Wnioskodawca zauważa, że obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zawierają żadnych wskazówek, które regulowałyby kwestię tworzenia nazw skróconych firm. Jedyne zapisy w tym zakresie przewiduje KSH we wspomnianych artykułach.

Podsumowując, uwzględniając przedstawione argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno w sytuacji, gdy nazwa skrócona zostanie wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym/aktualizacyjnym i jest/będzie znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się zarówno nazwą pełną jaki nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) Wnioskodawcę jest prawidłowe. Konsekwentnie, o ile wystawione przez kontrahentów faktury, w których użyta zostanie nazwa skrócona Wnioskodawcy, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i odzwierciedlać będą rzeczywiste transakcje handlowe, stanowić będą podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur, bez potrzeby wystawiania przez Wnioskodawcę noty korygującej.

Stanowisko zgodne z prezentowanym przez Wnioskodawcę zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 stycznia 2013 r. o nr. IPPP1/443-1257/12-2/MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428) , fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia zmieniającego, faktura powinna zawierać :

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit.a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Kwestie dotyczące wystawiania not korygujących zostały natomiast uregulowane w § 15 rozporządzenia. W ust. 1 tego paragrafu, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. stwierdzono, iż nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15, może wystawić notę korygującą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1314), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (…).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 ze zm.) w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W części B1 tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 11 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 12 nazwę skróconą podatnika.

Zaznaczyć należy, że dane dotyczące podatnika, znajdujące się na wystawianych na (przez) niego fakturach, m.in. pełna lub skrócona nazwa firmy, winny być znane organom podatkowym, czyli muszą być zgodne z danymi podatnika, podanymi w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R.

Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zawierają żadnych wskazówek, które regulowałyby kwestię tworzenia nazw skróconych firm. Jedyne zapisy w tym zakresie przewiduje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z art. 160 § 2 tej ustawy, dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu "spółka z o.o." lub "sp. z o.o.", natomiast w myśl art. 127 ustawy, dla spółki komandytowo-akcyjnej dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „S.K.A.”

Reasumując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się zarówno nazwą pełną jak i nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) Spółkę jest prawidłowe. Tym samym, o ile wystawione przez dostawców faktury VAT, w których użyta zostanie nazwa skrócona Wnioskodawcy, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i odzwierciedlać będą rzeczywiste transakcje handlowe, stanowić będą podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur, bez potrzeby wystawiania przez Wnioskodawcę noty korygującej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.