2013.02.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-147/13/ASz
z 7 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013r. (data wpływu 7 lutego 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy usług wykonywanych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów przy użyciu materiałów będących własnością klienta lub nabywanych ze środków należących do klienta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy usług wykonywanych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów przy użyciu materiałów będących własnością klienta lub nabywanych ze środków należących do klienta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą …. Do zakresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej należy wykonywanie dzieł artystycznych, oznaczone kodem 90.03.Z - artystyczna i literacka działalność twórcza, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007r. w sprawie polskiej klasyfikacji działalności (PKD) (Dz. U. z 2007, Nr 251, poz. 1885).Wnioskodawca wykonuje działalność zgodnie ze swoim wykształceniem, bowiem w 1988r. uzyskał dyplom ukończenia Akademii Sztuk Pięknych w ….

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje prace artystyczne różnymi technikami (tj. obrazy, rysunki, pastele, gwasze, grafiki itp.), w tym m.in. na indywidualne zamówienie konkretnego odbiorcy - zamawiającego, zgodnie z treścią tego zamówienia. W takich przypadkach temat dzieła jest zwykle definiowany przez zamawiającego (klienta), w każdym przypadku jednakże dzieła zachowują swój oryginalny, twórczy charakter. Co więcej, materiały na wykonanie konkretnej usługi są własnością klientów lub też nabywane są ze środków należących do tych klientów.

Wynagrodzenie z tytułu opisanych powyżej usług Wnioskodawca otrzymuje w formie honorarium, a tworzone przez niego prace artystyczne stanowią utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006, nr 90, poz. 631).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywanie przez Wnioskodawcę - twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prac artystycznych, tworzonych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność, polegająca na wykonywaniu prac artystycznych, realizowanych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów stanowi usługę kulturalną, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku o towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), świadczoną przez indywidualnego twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podkreślić przede wszystkim należy, że opisana działalność wypełnia wszystkie przesłanki zwolnienia objętego wskazanym przepisem. I tak, w szczególności Wnioskodawcę uznać niewątpliwie należy za twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest ona bowiem autorką obrazów (rysunków, pasteli, gwaszy, grafik itp.) Stanowiących utwory będące indywidualnymi przejawami działalności twórczej. Ponadto Wnioskodawca, za świadczone usługi twórcze otrzymuje wynagrodzenie w formie indywidualnych honorariów.

Wreszcie wskazać należy, że objęta niniejszym wnioskiem działalność stanowi usługę kulturalną, w odróżnieniu bowiem od działalności mającej charakter dostawy towarów, w przedmiotowym stanie faktycznym dominujące znaczenie ma indywidualny wkład artysty wykonującego działalność twórczą w oparciu o wytyczne i zapotrzebowanie konkretnego odbiorcy.

Wnioskodawca podkreśla, iż wykonywane przez niego dzieła tworzy on na konkretny - wybrany przez zamawiającego temat, a co więcej, materiały na wykonanie konkretnej usługi są własnością klientów lub też nabywane są ze środków należących do tych klientów. Proces tworzenia dzieła ma więc charakter świadczenia usług a nie dostawy towaru. Wynagrodzenie z powyższego tytułu dotyczy samego procesu tworzenia wg zadanego tematu, ma więc charakter honorarium, a nie zapłaty za produkt na którego kształt ostateczny kupujący zwykle nie ma żadnego wpływu. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie jest wiec zapłatą za towar, którego cena obejmowałaby tak walory artystyczne jak i materiały, ale za sam proces tworzenia. W przedmiotowej sytuacji, w relacjach między klientem a Wnioskodawcą jako artystą nacisk należy położyć właśnie na wykonanie obrazu zgodnie z tematem zadanym przez zamawiającego, czyli na moment świadczenia usług a nie na gotowy produkt, ponieważ klient płaci właśnie za te usługi o charakterze artystycznym, których jedynie efektem jest produkt w postaci dzieła.

Powyższą kwalifikację potwierdza również grupowanie działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę w ramach polskiej klasyfikacji wyrobów i usług (PKWiU) 90.03 - oznaczone jako usługi w zakresie artystycznej i literackiej działalności twórczej, znajdujące się w sekcji R tj. usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie polskiej klasyfikacji wyrobów i usług (PKWiU) (Dz. U z 2008, nr 207, poz. 1293).

Wobec braku natomiast w ustawie o VAT definicji usługi kulturalnej, należy w tym zakresie odwołać się do językowego znaczenia pojęcia kultury, które rozumie się jako materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory (tak: Słownik języka polskiego PWN), w związku z czym pojęcie to powinno być interpretowane możliwie szeroko. Nie ma wątpliwości, że tworzenie oryginalnych dzieł o charakterze artystycznym przez artystę - twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy do zakresu zdefiniowanego powyżej pojęcia kultury.

Ponadto zwrócić należy uwagę, iż również w obecnym stanie prawnym organy podatkowe reprezentują pogląd, iż tego rodzaju usługi, w przypadku, gdy są one wykonywane przez twórcę bądź artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. W tym zakresie Wnioskodawca zwraca uwagę na treść interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lipca 2011r., sygn. ITPP/443-598/11/JJ. Wnioskodawcą w stanie faktycznym objętym przedmiotową interpretacją był artysta rzeźbiarz, zamierzający zarejestrować działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rzeźbiarskich oraz wykonywaniu projektów autorskich. Wnioskodawca wskazał, iż jest indywidualnym twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Organ opiniujący potwierdził, iż w zakresie, w jakim ww. usługi świadczone są przez wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę, wynagradzane w formie honorariów, niezależnie od formy prowadzenia działalności gospodarczej oraz osiągniętych z jej tytułu obrotów, będzie on korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o powołany art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

W tym względzie należy stanowczo podkreślić, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do różnicowania sytuacji podatnika będącego artystą - rzeźbiarzem od artysty - malarza, jako że charakter ich działalności ma ten sam twórczy i indywidualny charakter, a różni je jedynie forma artystycznego wyrazu.

Stosownie do przepisu art. 14b § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, celem wydawania interpretacji podatkowych jest również konieczność zapewnienia ich jednolitości. Nieuprawnione byłoby zatem różnicowanie podatników i stanów faktycznych, które mają charakter analogiczny. Tego rodzaju różnicowanie stałoby w sprzeczności z fundamentalnym uregulowaniem zapisanym w art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, którego ust. 1 stanowi, że wszyscy są wobec prawa równi oraz, iż wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Ugruntowane orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego potwierdza, iż wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych musi zawsze znajdować podstawę w przekonujących argumentach (por. przykładowo wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010r., sygn. akt p 58/08, OTK-A 2010/2/9, Dz. U. 2010/24/124). W niniejszej sytuacji brak jest jakichkolwiek argumentów przemawiających na rzecz zróżnicowania sytuacji wskazanych podmiotów.

Podobnie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 4 grudnia 2012r. sygn. Akt I SA/Bd875/12 (centralna baza orzeczeń sądów administracyjnych) uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, w której organ uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawczyni, wykonującej prace artystyczne w zakresie rewitalizacji dzieł sztuki, w tym polegających na tworzeniu ołtarza w oparciu o własny projekt, wyłączając z zakresu usług wskazanych w art. 43 ust. 1 lit. b sługi plastyczne określone jako prace restauratorskie, rewitalizacyjne i konserwatorskie mimo iż w opisanym stanie faktycznym obejmowały one działania o charakterze twórczym. Takie stanowisko organu nie zostało zaaprobowane przez wojewódzki sąd administracyjny, który zwrócił także uwagę na konieczność prawidłowej analizy wszystkich elementów stanu faktycznego określonego we wniosku.

Tym bardziej zatem, w niniejszym stanie faktycznym, gdy żadnej wątpliwości nie budzi twórczy charakter usług świadczonych przez Wnioskodawcę, za w pełni uzasadnione uznać należy wskazane powyżej stanowisko Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wskazać w tym miejscu należy, że od dnia 1 stycznia 2011r. podczas wyznaczania zakresu stosowania stawek obniżonych, wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do zapisów § 1 ww. rozporządzenia obowiązującego od 1 stycznia 2009r. wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Natomiast w myśl § 3 ww. rozporządzenia do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Zatem z dniem 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (art. 15 ust. 3a ustawy o VAT).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, natomiast stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków zawiera rozdział 4 działu XII ustawy o VAT.

W art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o VAT określono, iż przez dzieła sztuki rozumie się obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701), (PKWiU ex 90.03.13.0).

W świetle art. 120 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, stawkę podatku 7% stosuje się również do dostawy dzieł sztuki dokonywanej przez ich twórcę lub spadkobiercę twórcy. Zgodnie z wyżej powołanym art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. ww. stawka wynosi 8%.

Natomiast stosowanie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 marca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, posiadający dyplom ukończenia Akademii Sztuk Pięknych, wykonuje prace artystyczne różnymi technikami (tj. obrazy, rysunki, pastele, gwasze, grafiki itp.), w tym m.in. na indywidualne zamówienie konkretnego odbiorcy - zamawiającego, zgodnie z treścią tego zamówienia. W takich przypadkach temat dzieła jest zwykle definiowany przez zamawiającego (klienta), w każdym przypadku jednakże dzieła zachowują swój oryginalny, twórczy charakter. Co więcej, materiały na wykonanie konkretnej usługi są własnością klientów lub też nabywane są ze środków należących do tych klientów.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego pojawiły się wątpliwości Wnioskodawcy związane z możliwością zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług prac artystycznych wykonywanych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

W przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnienia przewidzianego ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty, tj. podmioty prawa publicznego, podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanie w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy w tym miejscu podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Ponadto, z art. 85 ust. 1 wskazanej ustawy wynika, że każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż w zakresie, w jakim ww. usługi świadczone będą przez indywidualnego twórcę, bądź artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o powołany art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Ze zwolnienia mogą jednak korzystać twórcy w rozumieniu przepisów o prawach autorskich w sytuacji, gdy świadczą oni usługi kulturalne.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wprost wskazał, iż świadczy usługi za które otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, polegające na wykonywaniu prac artystycznych wykonywanych w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów, a materiały na wykonanie konkretnej usługi są własnością klientów lub też nabywane są ze środków należących do tych klientów.

Wykładnia literalna pojęcia „usługi kulturalne” dokonywana z jedynie posiłkowym odniesieniem się do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz z uwzględnieniem definicji utworu i twórcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, iż przedmiotowe usługi polegające na wykonywaniu prac artystycznych różnymi technikami (tj. obrazy, rysunki, pastele, gwasze, grafiki itp.) na indywidualne zamówienie konkretnego odbiorcy - zamawiającego, zgodnie z treścią tego zamówienia na temat definiowany przez zamawiającego przy użyciu materiałów będących własnością klienta lub nabywanych ze środków należących do klienta, mieszczą się w pojęciu „usług kulturalnych”, z uwagi na fakt, iż można potraktować je jako będące rezultatem pracy umysłowej, działalności twórczej o charakterze indywidualnym.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wykonywania dzieł artystycznych oznaczoną kodem 90.03.Z – artystyczna i literacka działalność twórcza, zgodnie ze swoim wykształceniem (dyplom ukończenia Akademii Sztuk Pięknych) wykonując wskazane przez Niego we wniosku usługi – prace artystyczne niewątpliwie jest twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich.

W opisanej we wniosku konkretnej sytuacji Wnioskodawca działając w charakterze twórcy zamawianych przez zleceniodawców usług – prac artystycznych spełnia zarówno przesłankę podmiotową, jak też przedmiotową do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy o VAT.

Zatem wykonywanie przez Wnioskodawcę – twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prac artystycznych, w związku z konkretnymi zamówieniami indywidualnych klientów przy użyciu materiałów będących własnością klientów lub nabywanych ze środków należących do klientów, wynagradzane w formie honorariów, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zaklasyfikowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności jako usługi. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego stanu faktycznego i nie było ono przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania Wnioskodawcy, bądź też nie za indywidualnego twórcę, bądź artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż wykracza to poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Dlatego też interpretację wydano wyłącznie przy założeniu, że Wnioskodawca jest twórcą, bądź artystą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków,, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 14 marca 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin