Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-834/12/MCZ
z 2 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 02 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających z wypłat zryczałtowanych kwot z tytułu używania przez pracowników socjalnych do celów służbowych pojazdów prywatnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 października 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających z wypłat zryczałtowanych kwot z tytułu używania przez pracowników socjalnych do celów służbowych pojazdów prywatnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 27 listopada 2012 r. znak: IBPB II/1/415-834/12/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 10 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w T., zawarł z ośmioma pracownikami socjalnymi umowy o używanie samochodów prywatnych do celów służbowych, Wnioskodawca nie dysponuje środkami transportu i nie zapewnia dojazdu nimi pracownikom socjalnym w celu wykonywania przez nich obowiązków zawodowych w środowisku. Środowisko pracy wszystkich pracowników socjalnych to wsie położone poza granicami miasta T. Siedziba Pracodawcy - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej znajduje się w mieście T. Miasto T. stanowi odrębną gminę, która nie wchodzi w skład administracyjny gminy T. obsługiwanej przez Wnioskodawcę.

Ustalono, że samochody prywatne pracowników używane będą do przejazdów z siedziby pracodawcy (miasto T.) do miejscowości w których zamieszkują podopieczni (wsie poza miastem T.). Wnioskodawca ustalił miesięczny limit kilometrów - ryczałt, na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Natomiast zwrot kosztów za przejazdy będzie następował w formie miesięcznego ryczałtu, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu samochodu prywatnego do celów służbowych w danym miesiącu. Zgodnie z umową o używanie samochodu prywatnego do celów służbowych, pracodawca od kwoty ryczałtu pobiera podatek dochodowy od osób fizycznych.

Chodzi tu o pracowników socjalnych zatrudnionych na umowy o pracę, zgodnie z ustawą o pomocy społecznej. Pracownicy nie prowadzą i nie prowadzili ewidencji kilometrów przejechanych tras. Podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot ryczałtu jest pobierany od czerwca 2010 r.

W związku z powyższym po przeformułowaniu zadano następujące pytanie:

Czy od kwot ryczałtu wypłacanego pracownikom socjalnym świadczącym pracę w środowisku, z tytułu używania pojazdów prywatnych dla potrzeb zakładu pracy należy potrącać podatek, czy ryczałt ten nie jest opodatkowany?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot ryczałtu jest pobierany zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy pracownik socjalny świadczący pracę socjalną na terenie całej gminy wykonuje jazdy zamiejscowe. W sytuacji gdy pracownik świadczy pracę socjalną w środowisku na terenie całej gminy, czyli odbywa się to w różnych miejscowościach na terenie gminy, a więc jazdy służbowe wykonywane są przede wszystkim poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, wówczas pracownik wykonuje jazdy zamiejscowe. Zatem do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu jazd zamiejscowych nie może mleć zastosowanie zwolnienie określone w art. 21 ust 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wynika z treści zwolnienia, dotyczy ono tylko używania pojazdów w jazdach lokalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku, jeżeli samochód stanowi własność pracownika i jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Zacytowany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271 ze zm.), zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Natomiast § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

W związku z powyższym zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy miesięcznych ryczałtów wypłacanych pracownikowi na przejazdy lokalne.

Ze stanu faktycznego wynika, że ośmiu pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w miejscowości T. świadczy pracę socjalną w środowisku, co oznacza, że wykonują jazdy w miejscowościach administracyjnie należących do gminy wiejskiej T. znajdujących się poza miejscowością w której znajduje się siedziba Ośrodka.

To oznacza, że pracownicy ci wykonują jazdy zamiejscowe. W sytuacji, gdy pracownik świadczy pracę socjalną w środowisku na terenie gminy, a więc jazdy wykonywane są w celach służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, to wówczas pracownik wykonuje jazdy zamiejscowe (fakt ten uzależniony jest od określenia w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy). Zatem w sytuacji, gdy w umowie o pracę jako miejsce wykonywania przez pracownika socjalnego pracy określono siedzibę Ośrodka, to do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu jazd zamiejscowych nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wynika z treści zwolnienia, dotyczy ono tylko i wyłącznie używana pojazdów w jazdach lokalnych.

Wobec powyższego kwoty wypłacanego ww. pracownikom ryczałtu za tzw. jazdy lokalne jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca jako płatnik od tych kwot winien pobierać podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ jednocześnie zaznacza, iż interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, iż zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu jazd zamiejscowych, o ile jazdy te stanowią podróż służbową w rozumieniu kodeksu pracy, może być zwolniony z opodatkowania na podstawie treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na warunkach w tym przepisie określonych z uwzględnieniem rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.). Kwoty wypłacone ponad limity przewidziane w ww. rozporządzeniu podlegają opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.