Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-835/09-2/ES
z 20 stycznia 2010 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2009 r. (data wpływu 28.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wartości rozliczeń międzyokresowych kosztów przejętych w formie wkładu od spółki z o.o. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wartości rozliczeń międzyokresowych kosztów przejętych w formie wkładu od spółki z o.o.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 sierpnia 2009r. do istniejącej spółki cywilnej C. został wniesiony wkład przez B. Sp. z o.o. w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa tej spółki. Zmiana umowy Spółki cywilnej C. została zawarta w formie aktu notarialnego. Wartość wkładu wnoszonego przez B. sp. z o.o została określona w wysokości aktywów netto.

Wartość aktywów netto została ustalona jako różnica między wartością aktywów wg ich wartości księgowej na dzień 30.06.2009 r. i zobowiązań na ten dzień. C. s.c. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003r. (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późniejszymi zmianami).

Do ewidencji kosztów Wnioskodawca stosuje zasadę wynikającą z art. 22 ust 6b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Wartość aktywów stanowiły:

• majątek trwały, w tym nieruchomości,
  
• należności,
  
• środki pieniężne,
  
• rozliczenia międzyokresowe kosztów długo- i krótkoterminowe.
  
  
  

Środki trwałe zostały przeniesione do ksiąg (ewidencja środków trwałych) spółki cywilnej w ich wartości początkowej i dotychczasowego umorzenia (szyk rozwarty), należności i środki pieniężne nie podlegają ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Rozliczenia międzyokresowe długo- i krótkoterminowe zostały ujęte w kosztach spółki cywilnej pod datą 31 sierpnia 2009 r. jako pozostałe wydatki.

Rozliczenia międzyokresowe dotyczą:

• prowizji od kredytu hipotecznego 232 tys. zł,
  
• pierwszego wyposażenia hotelu i restauracji rozliczanego w czasie 69 tys. zł,
  
• opłaty inicjalnej od leasingu 4 tys. zł,
  
• ubezpieczeń majątkowych 3 tys. zł.
  
  
  

W B. sp. z o.o. wymienione wyżej tytuły rozliczane były w czasie, zgodnie z art. 16 ust.4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka prawidłowo ujęła w podatkowej księdze przychodów i rozchodów całą wartość rozliczeń międzyokresowych kosztów przejętych w formie wkładu od spółki z o.o. pod datą 31 sierpnia 2009 r. jako pozostałe wydatki (poz. 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów)?

Zdaniem Wnioskodawcy rozliczenia międzyokresowe kosztów powinny być jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodów C. spółka cywilna pod datą przejęcia aktywów B. sp. z o.o., czyli w dniu 31 sierpnia 2009 r., tj. dniu sporządzenia aktu notarialnego, gdyż Spółka cywilna stosuje zasadę wynikającą z art. 22 ust. 6b updof, zgodnie z którą za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Dowodem stanowiącym podstawę do zaksięgowania kosztu, w przypadku Wnioskodawcy jest akt notarialny z 31 sierpnia 2009 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), użyte w przepisach ustawy pojęcie przedsiębiorstwo należy rozumieć tak, jak to zostało zdefiniowane w przepisach Kodeksu cywilnego.

W myśl definicji zawartej w art. 55¹ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które mogą być przedmiotem czynności prawnej (wkładu).

Przede wszystkim wkład nie może mieć charakteru abstrakcyjnego – musi istnieć możliwość jego wyceny, a co za tym idzie umieszczenia stosownych zapisów w księgach rachunkowych.

Zgodnie z art. 22g ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Przepis art. 5a pkt 2 ww. ustawy definiuje składniki majątkowe jako aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.) przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Zatem Spółka przy wycenie składników majątkowych zaliczanych do aktywów określa ich wartość rynkową w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości.

Natomiast wartości wykazywane jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, pomimo iż stanowią aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, co do zasady nie mogą być przedmiotem obrotu, nie mogą też stanowić wkładu niepieniężnego.

Dodać należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (…)

W związku z powyższym spółka cywilna nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rozliczeń międzyokresowych kosztów, gdyż koszty te poniosła spółka z o.o., a nie spółka cywilna.

W przypadku wniesienia aportu do spółki cywilnej w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa spółki z o.o. nie następuje sukcesja, w wyniku której spółce cywilnej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki z o.o.

Reasumując, należy stwierdzić, iż spółka cywilna do której został wniesiony wkład przez B. sp. z o.o. w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów oraz wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wartości rozliczeń międzyokresowych kosztów przyjętych w formie wkładu od tej spółki, zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższej sprawie jest nieprawidłowe.

Jednocześnie informujemy, iż załącznik do wniosku w postaci aktu notarialnego z dnia 31.08.2009 r. oraz wyliczenia wartości aktywów netto nie podlega analizie i weryfikacji. Podatnik jest zobowiązany do przedstawienia stanu faktycznego wyłącznie we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.