INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 25.01.2013 r. (data wpływu 28.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych przez osobę niepełnosprawną oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów i usług nie będących środkami trwałymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych przez osobę niepełnosprawną oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów i usług nie będących środkami trwałymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną posiadającą umiarkowany stopień niepełnosprawności. Na podstawie zawartej w dniu 09 listopada 2012 r. umowy z PCPR przyznano Stronie jednorazowe środki w kwocie 38.500 zł na podjęcie działalności gospodarczej prowadzonej jako Biuro Rachunkowe. Środki te przyznano Wnioskodawczyni z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.).

Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła 1 grudnia 2012 r. Wybrała opodatkowanie na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów, jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przyznanej kwoty Strona sfinansowała zakup:

• wyposażenia (biurka o wartości 2.113 zł netto, szafy o wartości 1.137,40 zł netto, szafy o wartości 771,54 zł netto, ławy o wartości 527,64 zł netto, fotela biurowego w kwocie 690,24 zł netto, fotela o wartości 713,82 zł netto, dwóch sof z czego jedna o wartości 1.544,72 zł netto natomiast druga o wartości 1.138,21 zł netto;
• programów komputerowych - system zarządzania Symfonia o wartości 3.500 zł netto oraz zestaw certyfikat kwalifikowany - podpis elektroniczny w kwocie 298 zł netto;
• Laptopa w kwocie 1.901,63 zł netto, komputera stacjonarnego w kwocie 2.041,14 zł netto, UPS w kwocie 195,12 zł netto oraz drukarki w kwocie 492,19 zł netto;
• Okno z drzwiami w kwocie 2.439,02 zł oraz innych materiałów drobnych niezbędnych do remontowanego lokalu;
• wydatków na reklamę (ulotki, banery, kalendarzyki firmowe itp.) w kwocie 1.810,40 zł netto;
• opłaty notarialnej w kwocie 479 zł netto;
• najmu lokalu w kwocie 8.400 zł brutto.
  
  

Część wydatków dotyczy biura w siedzibie firmy a część wydatków biura w wynajmowanym lokalu. Zakupione towary i usługi są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie biurka, szaf, sof, foteli, ławy, okna z drzwiami, wydatków na reklamę, programów komputerowych, laptopa, komputera, drukarki, UPS oraz opłaty notarialnej i drobnych materiałów do remontu...,
2. Czy środki otrzymane z PFRON na podjęcie działalności gospodarczej uzyskane przez osobę niepełnosprawną w myśl przepisów ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych korzystają ze zwolnienia z podatku od osób fizycznych...,
3. Czy wydatki na zakup towarów i usług, wymienione wcześniej, które nie będą środkami trwałymi są kosztem podatkowym, pomimo iż zakupy te zostały sfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób niepełnosprawnych...,
4. Czy otrzymana dotacja jest przychodem netto w rozumieniu ustawy VAT...
5. Czy wydatki związane z zakupem: laptopa, komputera stacjonarnego z UPSem, drukarki oraz programów komputerowych oraz biurka, szaf, sof, foteli, ławy Wnioskodawczyni może ująć jako wyposażenie majątku gdyż wartość poszczególnych składników nie przekracza kwoty 3500 zł netto każdy i wpisać w koszty uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do używania...
   
   

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 2, 3, 5) stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 2

Środki otrzymane z PERON na podjęcie działalności gospodarczej korzystają ze zwolnienia z podatku od osób fizycznych. Wynika to z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku od osób fizycznych wolne od podatku (zwolnienie przedmiotowe) są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności. Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie określa ustawa z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Ad. 3.

Zakupione przez Wnioskodawczynię towary i usługi (wyposażenie, programy komputerowe, laptop, komputer, ups, drukarka, okno z drzwiami, wydatki na reklamę oraz najem lokalu) nie będące środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi pomimo, iż zostały sfinansowane ze środków PFRON będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Mówi o tym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Sfinansowanie wydatków na zakup towarów i usług przyznanych ze środków PFRON osobie niepełnosprawnej na podjęcie działalności gospodarczej nie wykluczają możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów mimo, iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy i podatku od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie znalazła bowiem ich w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków niestanowiacych kosztów uzyskania przychodów. Co do zasady powinny być więc one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ze źródła jakim jest prowadzona przez nią działalność gospodarcza.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawczyni wydatki związane z zakupami: laptopa, komputera stacjonarnego z UPSem, drukarki oraz systemu zarządzania Symfonia i biurka, szaf, sof, foteli oraz ławy mogą zostać wpisane w ewidencji wyposażenia i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi o tym, iż podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł.: wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie określa ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U z 2011 r. Nr 127, poz. 721).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

W myśl art. 12a ust. 1 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, osoba niepełnosprawna, o której mowa w art. 11 ust. 1, może otrzymać ze środków Funduszu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej, albo na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej w wysokości określonej w umowie zawartej ze starostą, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli nie otrzymała środków publicznych na ten cel.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Na podjęcie działalności gospodarczej otrzymała z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych środki finansowe w wysokości 38.500 zł na podjęcie działalności gospodarczej. Z przyznanej kwoty dofinansowania Wnioskodawczyni sfinansowała zakup towarów i usług, które nie będą środkami trwałymi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wypłacenie osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, stanowi realizację działań mających na celu rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych. Z tej też przyczyny przedmiotowe świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup towarów i usług, nie będących środkami trwałymi, sfinansowanych z ww. środków, stwierdzić należy, iż stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz inne wydatki, sfinansowane ze środków przyznanych osobie niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, pomimo, iż środki te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Zgodnie z § 3 pkt 7 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) pod pojęciem:

• wyposażenie – rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych;
• środki trwałe – rozumieć należy środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
  
  

Definicja środka trwałego, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zawarta została w treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt . 1, zwane środkami trwałymi.

Co do zasady, zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zatem analizując treść przytoczonych przepisów, składniki majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł, nawet jeżeli spełniają kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być zgodnie z wolą podatnika, niezaliczone do środków trwałych, ale wówczas należy je potraktować jako wyposażenie.

Wydatki poniesione na ich nabycie mogą stanowić wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Reasumując stwierdzić należy, iż środki otrzymane z PFRON na podjęcie działalności gospodarczej korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit.a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na zakup towarów i usług, nie będących środkami trwałymi można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pomimo, iż zakupy te sfinansowane zostały ze środków PFRON.

Składniki majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł, niezliczone do środków trwałych mogą zostać zaliczone jako wyposażenie, a wydatki na ich sfinansowane pochodzące ze środków przyznanych na dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Warunkiem tego zaliczenia jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Reasumując stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.