Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/88/MCA/13/RD-26023/13
z 27 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2012 r. Nr IPPB4/415-626/12-2/SP wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 26 lipca 2012 r. wpłynął do siedziby organu podatkowego w dniu 30 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik Wnioskodawcy, zatrudniony na podstawie umowy o pracę, został skierowany do pracy poza granicami kraju (miejsce wykonywania pracy Indie) na okres 3 lat. W 2012 r. pracownik przebywał:

• na zwolnieniu lekarskim w terminie 2-6 lipca (5 dni), które spędził w Indiach,
• na urlopie wypoczynkowym w Polsce w okresie 24-30 lipca, co stanowi 5 dni roboczych (7 dni kalendarzowych),
• zgodnie z Regulaminem pracy wykorzystał w Polsce 2 dni wolne od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, na wykonanie badań z zakresu medycyny pracy w terminie 23 i 31 lipca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wolna od podatku jest część przychodu pracownika obliczona z uwzględnieniem wyłącznie liczby dni, w których pracownik faktycznie przebywał w miejscu wykonywania pracy (Indie), bez uwzględniania liczby dni kalendarzowych urlopu i dni na wykonywanie badań, które pracownik spędził w Polsce?
2. Czy też wolna od podatku jest część przychodu pracownika obliczona z uwzględnieniem wszystkich dni, w których pracownik pozostawał w stosunku pracy i bez znaczenia jest fizyczne miejsce jego przebywania podczas urlopu wypoczynkowego i choroby?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca wskazał, iż wolna od podatku jest część przychodów pracownika za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy. W czasie trwania urlopu wypoczynkowego pracownik pozostaje w stosunku pracy z pracodawcą – wykorzystywanie urlopu nie ma wpływu na istnienie więzi prawnej w postaci zatrudnienia u pracodawcy na podstawie danej umowy z pracownikiem. Urlop wypoczynkowy jest immanentną częścią okresu zatrudnienia. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu – art. 152 § 2 kp. Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie – art. 172 kp. – a więc pracownik osiąga przychód będący podstawą opodatkowania na podstawie ustawy o pdof.

Mając powyższe na uwadze, wyrażenie „za każdy dzień pobytu za granicą” interpretowane jest w ścisłym związku z przepisami kodeksu pracy, które przesądzają o tym, że pracownik nabył wynagrodzenie - osiągnął przychód - również za dni, w których przebywał na urlopie wypoczynkowym. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku okoliczność, czy pracownik przebywał w czasie urlopu w miejscu wykonywania pracy (za granicą) czy poza nim, gdyż podstawą osiągnięcia przychodu podlegającego opodatkowaniu, a więc również zwolnienia podatkowego jest nabycie prawa do wynagrodzenia wynikającego ze stosunku pracy, na podstawie zawartej z pracownikiem umowy o pracę.

Stąd wolna od podatku jest część przychodu obliczona według wzoru:

W = P – ( L x 30% x D)

gdzie:

W – część przychodu wolna od podatku,

P – przychód pracownika,

D – kwota diety określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.,

L – liczba dni pobytu za granicą bez pomniejszenia o liczbę dni kalendarzowych urlopu spędzonego w Polsce i liczbę dni na wykonanie badań medycyny pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego za nieprawidłowe.

W oparciu o przepis art. 3 ust. 1 i 1a, art. 4a, art. 9 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 20 i ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 tej ustawy, korzysta kwota odpowiadająca 30% diety za dni kalendarzowe, w których pracownik pozostawał w stosunku pracy, uzyskiwał dochody ze stosunku pracy w związku z oddelegowaniem za granicę i przebywał na terenie Indii. Do dni, za które pracownikowi przysługuje przedmiotowe zwolnienie, nie można zatem zaliczyć dni, które przypadają podczas urlopu wypoczynkowego i dni na badania spędzone przez pracownika w Polsce, jak również dni, za które - w zwiazku z przebytą chorobą - pracownik zamiast dochodów ze stosunku pracy pobierał zasiłek pieniężny z ubezpieczenia społecznego.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15, tj. wynagrodzenia:

1. pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;
2. pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lub 83a ustawy.
   
   

Z dyspozycji przytoczonej normy mogą zatem skorzystać osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przebywające czasowo za granicą i uzyskujące przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy. Jeżeli te trzy warunki są spełnione łącznie, to przychód pracownika, może zostać pomniejszony o równowartość 30% diety (...) za każdy dzień, za który wypłacono wynagrodzenie z tytułu pracy za granicą.

W konsekwencji, do wyliczenia dni pobytu za granicą uwzględnia się zarówno dni płatnego urlopu wypoczynkowego odbywanego w trakcie czasowego pobytu za granicą, niezależnie od miejsca jego spędzenia (1), jak również dni wolne od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, na wykonanie badań z zakresu medycyny pracy (2), oraz dni niezdolności do pracy z tytułu choroby, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe (3). Przedmiotowe zwolnienie nie przysługuje natomiast za te dni pobytu za granicą, w których pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim (za czas którego pobiera zasiłek pieniężny z ubezpieczenia społecznego), gdyż w tym przypadku nie jest spełniony warunek mówiący o uzyskiwaniu przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 lipca 2012 r. należy uznać za prawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 22 października 2012 r. Nr IPPB4/415-626/12-2/SP, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.