Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/52/MCA/13/RD-26028/13
z 27 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2012 r. Nr IBPB II/1/415-1042/11/BJ wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację i uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od żądania uiszczenia opłat za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 7 grudnia 2011 r. wpłynął do siedziby organu podatkowego w dniu 16 grudnia 2011 r.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy i działa jako jednostka budżetowa. Celem jego działalności jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. W przeważającej większości cele te realizowane są poprzez przyznawanie rozmaitego rodzaju świadczeń (głównie pieniężnych) oraz świadczeń o charakterze odpłatnym.

Zdarza się jednak, że w niektórych przypadkach udzielone świadczenie pieniężne podlegające zwrotowi nie zostanie dobrowolnie zwrócone. W myśl odrębnych przepisów podlega wówczas przymusowemu ściągnięciu.

To samo dotyczy sytuacji, kiedy zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia oraz uiszczenia należności z tytułu niezrealizowanej opłaty za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych, nie reguluje zobowiązania. W takich przypadkach przepisy prawa przewidują możliwość zastosowania ulg w spłacie ww. należności. Do przepisów tych, należy zaliczyć:

• art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.),
• art. 30 ust. 9 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, z późn. zm.),
• art. 23 ust. 8, art. 30 ust. 1-2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7, z późn. zm.),
• art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz.. 732, z późn. zm.).
  
  

Zastosowanie jednak takiej ulgi jak umorzenie, czy też zastosowanie ww. odstąpienia od żądania zwrotu należności (art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej) może rodzić wątpliwości podatkowe, ponieważ osoby, w stosunku do których nie będzie się dochodzić zwrotu takich należności, mogłyby być uznane za osoby osiągające przychód w rozumieniu przepisów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien zaliczyć kwoty umorzeń w zakresie nieuregulowanych należności do przychodów z innych źródeł, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca powinien zaliczyć kwoty odstąpień od żądania zwrotu opłaty za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych do przychodów z innych źródeł, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytania 1-2, czy Wnioskodawca w związku z powyższym ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinny być zaliczane: nieuregulowane i następnie umorzone należności (1) oraz te świadczenia z pomocy społecznej, w stosunku do których wydano decyzję o odstąpieniu od żądania zwrotu należności (2).

Wnioskodawca zaznacza, że świadczenia z pomocy społecznej oraz świadczenia rodzinne i świadczenia pieniężne otrzymywane w przypadku bezskutecznej egzekucji alimentów korzystają z przedmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 8 i pkt 79 ww. ustawy). Prowadzi to do wniosku, że ze zwolnienia od podatku powinny także korzystać kwoty umorzonych należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń lub kwoty, co do których odstąpiono od żądania ich zwrotu. Tym samym Wnioskodawca nie powinien w takim wypadku wystawiać informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od żądania opłat za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych jest nieprawidłowe (jednocześnie organ podatkowy poinformował, iż w pozostałym zakresie sprawa została rozstrzygnięta odrębną interpretacją indywidualną o sygnaturze IBPPB II/1/415-1041/11/BJ).

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, odstąpienie od żądania uiszczenia opłat za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych od osób, które nie realizują tej opłaty i tym samym nie regulują zobowiązania (w sytuacji kiedy obowiązek uiszczenia takiej należności został nałożony stosowną decyzją właściwego organu) będzie co do zasady tożsame ze spełnieniem na rzecz rodziców nieodpłatnego świadczenia. W związku z powyższym osoby, wobec których Wnioskodawca odstąpi od żądania uiszczenia opłat za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych uzyskają przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego nie będzie miało zastosowania ani zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 79 (gdyż powyższe nie stanowi rodzaju świadczenia z pomocy społecznej), ani zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż na Wnioskodawcy będzie ciążyć obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Zasady opodatkowania dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Z kolei zasady i formy pomocy rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu swych funkcji znajdują umocowanie w różnego rodzaju aktach prawnych, do których należy m.in. ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182) oraz ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 135, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, w przypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie, z tytułu opłat określonych w ustawie oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ, który wydał decyzję w sprawie zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej, może odstąpić od żądania takiego zwrotu, umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty. Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia z pomocy społecznej.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonego zwolnienia od podatku uznać należy, iż do świadczeń z pomocy społecznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczają się wszelkie świadczenia, dla których źródłem jest pomoc społeczna, w tym świadczenie w postaci odstąpienia od żądania zwrotu wydatków lub umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń, na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy, który stosownie do postanowień art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej odstąpił od żądania zwrotu opłaty za pobyt dzieci w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych, nie ciąży obowiązek zaliczenia wartości ww. świadczenia do podlegających opodatkowaniu przychodów rodzica z tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zwiazku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek wystawienia w takiej sytuacji informacji PIT-8C.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w dniu 1 stycznia 2012 r. weszły w życie przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, które wprowadziły nowe zasady i formy pomocy rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych. Jak stanowi bowiem art. 194 ust. 2 tej ustawy, rada powiatu określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty, o której mowa w art. 193 ust. 1 tej ustawy, tj. miesięcznej opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej ponoszonej przez rodziców dziecka. Natomiast stosownie do postanowień art. 194 ust. 3 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, starosta na wniosek lub z urzędu, uwzględniając przedmiotową uchwałę, może umorzyć w całości lub w części łącznie z odsetkami, odroczyć termin płatności, rozłożyć na raty lub odstąpić od ustalenia opłaty, o której mowa w art. 193 ust. 1.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż obowiązujące od 1 stycznia 2012 r. przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy rodzinnej nie przewidują możliwości odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na zasadach tożsamych z regulacjami zawartymi w art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej. Przewidują natomiast inny rodzaj pomocy rodzinie, np. przyznany na podstawie art. 194 ust. 3 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż w sytuacji gdy z treści uchwały rady powiatu, o której mowa w art. 194 ust. 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej wynika, że po spełnieniu określonych w niej warunków, każdy może skorzystać z dobrodziejstwa umorzenia przedmiotowej opłaty lub odstąpienia od jej ustalenia, uchwała ta ma charakter generalno-abstrakcyjny, a nie indywidualno-konkretny. Dlatego też zastosowane na jej podstawie umorzenie opłaty lub odstąpienie od jej ustalenia nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w sytuacji zaistnienia tego rodzaju okoliczności prawnych i faktycznych na Wnioskodawcy – analogicznie jak w przypadku odstąpienia od żądania stosownie do postanowień art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej – również nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C dla biologicznych rodziców dziecka.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.), należy uznać za prawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 16 marca 2012 r. Nr IBPB II/1/415-1042/11/BJ, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.