Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-732/12-2/AD
z 11 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka K. S.A. (dalej: Spółka, E.) jest wielooddziałowym podmiotem gospodarczym, rozliczającym się w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie prowadzonych ksiąg handlowych. Spółka jest ponadto czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Obecnie Spółka prowadzi działalność w wielu obszarach, z których najważniejsze to:

• odzyskiwanie metali towarzyszących rudom miedzi (głównie renu, wykorzystywanego w technice lotniczej),
• produkcja kruszyw drogowych,
• przetwarzanie zużytego sprzętu RTV i AGD,
• działalność holdingowa.
  
  

Zgodnie z przyjętym uchwałą Zarządu E. „Planem Strategicznym na lata 2010-2014 K. E. S.A.” Spółka prowadziła działania zmierzające do uruchomienia systemu zbiórki elektroodpadów (poprzez pozyskanie sieci stałych dostawców, budowę własnego systemu lub przejęcie istniejącego podmiotu na rynku zbierania i przetwarzania odpadów).

Powyższe miało na celu zaopatrzenie Oddziału Przetwarzania Elektroodpadów w surowiec do produkcji.

W celu realizacji powyższej strategii spółka E. aktywnie uczestniczyła w organizowanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa procesach prywatyzacyjnych. W konsekwencji powyższego, w dniu 14 lipca 2010 r. przedstawiciele Ministerstwa Skarbu Państwa oraz E. oficjalnie podpisali umowę sprzedaży Wnioskodawcy 85 proc. akcji C. S.A. (dalej: C.). Podmiot ten posiada sieć kilkunastu oddziałów, które spółka E. zamierzała wykorzystać do utworzenia sieci zbiórki elektroodpadów. Przeprowadzone po zakupie spółki C. analizy wykazały jednak, że:

• na chwile obecną utworzenie sieci zbiórki odpadów w oparciu o Oddziały spółki C. jest ekonomicznie nieuzasadnione. Jednakże biorąc pod uwagę to, że (i) rynek elektroodpadów wykazuje potencjał wzrostu, (ii) przepisy w zakresie zagospodarowywania zużytych elektroodpadów ulegają ciągłym obostrzeniom – realizacja tego zadania została uwzględniona w „Planie C. na lata 2012-2018”,
  
• istnieją inne niż ww. obszary potencjalnej współpracy pomiędzy C. a E. oraz K.S.A. (dalej: K.) i pozostałymi spółkami z Grupy Kapitałowej K. (dalej: GK) (m.in. w obszarze logistyki, handlu złomem, obrotu paliwami, wdrażania zintegrowanych systemów ERP itp.), których wykorzystanie w przyszłości przyniesie korzyści ekonomiczne dla wszystkich ww. spółek.
  
  

Powyższe wnioski wymagały jednak przeprowadzenia szeregu analiz o zróżnicowanym charakterze, które E. zleciła specjalistycznej Kancelarii Prawnej. W tym celu spółka E. zawarła dwie umowy, których zakresy przedstawiono poniżej:

1. Umowa na przeprowadzenie audytu spółki C. (już po jej zakupie), efektem którego był raport analizujący między innymi przegląd strategii C. pod kątem jej zgodności ze strategią całej GK oraz analizę potencjalnych synergii, które mogłyby wystąpić w obszarach:
   
   • operacyjnym (identyfikacja efektów synergicznych częściowo wskazanych wyżej),
     
   • finansowo-biznesowym (generowanie nadwyżki cash-flow, wzrost stopnia wykorzystania aktywów),
     
   • księgowości i raportowania (konsolidacja wyników C. z wynikami całej GK),
     
   • korporacyjnym (przegląd i weryfikacja regulacji korporacyjnych pod kątem ich dostosowania do regulacji obowiązujących w całej GK),
     
   • HR (przegląd systemów wynagrodzeń, szkoleń, polityki zatrudnienia),
     
   • formalno-prawnym (analiza posiadanych koncesji, zezwoleń).
2. Umowa na świadczenie usług doradztwa w zakresie integracji C. z całą GK, polegających w szczególności na:
   
   udziale w pracach związanych z opracowaniem programu integracji,
   
   • realizacji zadań wyznaczonych przez E. związanych z integracją C. z GK,
     
   • bieżący kontakt z podmiotami GK (w tym oddziałami K.) biorącymi udział w procesie integracji,
     
   • udział w pracach zespołów mieszanych powołanych do realizacji poszczególnych projektów związanych z integracją C. z GK.
   
   
   

Dodać należy, że prace rozliczane w ramach drugiej z umów mają charakter ciągłych, przez co rozliczane są w okresach miesięcznych na podstawie dostarczonych przez Kancelarię protokołów. Przykładowe prace wyspecyfikowane na jednym z raportów zamieszczono poniżej:

• spotkanie z Zarządem i pracownikami E. dotyczące zakresu działań w danym miesiącu,
• udział w pracach zespołu ds. wyłonienia firmy doradczej do opracowania analizy rynku C. i możliwych scenariuszy dla właściciela,
• spotkania z dyrektorami Oddziałów K. w sprawie współpracy handlowej z C.

Reasumując, po zakupie spółki C. podjęto szereg działań, które zmierzają do integracji tej spółki z GK, rozszerzenia zakresu współpracy C. z innymi podmiotami z GK (w tym z E.) co docelowo powinno generować korzyści dla spółki E. wynikające z integracji i wzrostu wartości spółki C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy Spółce E. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z faktur VAT dokumentujących nabycie ww. usług świadczonych przez wyspecjalizowaną Kancelarię Prawną?

Zdaniem Wnioskodawcy, generalna zasada, określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego, wynika z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na marginesie dodać należy, iż prawo do odliczenia wynika z samej istoty podatku od towarów i usług, i znajduje swoje potwierdzenie w zapisach art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Analiza ww. przepisów wskazuje, że istotna dla sprawy jest także definicja podatnika, do której odwołuje się brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Określona ona została w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Reasumując: dla realizacji określonego powyższymi przepisami prawa do odliczenia, niezbędne jest łączne spełnienie dwóch nw. warunków:

• dokonujący zakupu podmiot występować musi w charakterze podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą,
• zakup, udokumentowany w sposób określony ustawą, musi mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną.
  
  

Odnosząc się do ww. warunków dodać należy, iż w orzecznictwie ETS utrwalony został pogląd, że jeżeli posiadacz akcji uczestniczy jednocześnie w zarządzaniu spółką lub posiadanie akcji jest bezpośrednim, stałym i koniecznym warunkiem rozszerzenia działalności gospodarczej posiadacza, wówczas posiadanie papierów wartościowych uznaje się za działalność gospodarczą (tak: ETS w wyroku C-16/00 w sprawie Cibo Participations SA, w której Trybunał uznał prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków na due diligence, doradztwo przy negocjacjach cenowych, doradztwo prawne i podatkowe ponoszone przez spółkę częściowo holdingową przy transakcjach nabywania spółek zależnych).

Istotne, choć nie bezpośrednio związane ze sprawą może być również orzeczenie ETS w wyroku C-465/03 w sprawie Kretztechnik AG v Finanzamt Linz, w którym Trybunał uznał, że „artykuł 17 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 95/7, przyznaje prawo do odliczenia całego podatku od wartości dodanej obciążającego wydatki poniesione przez podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w ramach emisji akcji, o ile wszystkie czynności dokonane przez tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane. Koszty uzyskanych świadczeń stanowią bowiem część kosztów ogólnych danej spółki, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów, ponieważ świadczenia takie pozostają w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika”. Mając na uwadze powyższe dojść można do wniosku, że przesłanki opisane w ww. orzeczeniach zachodzą w przedmiotowej sytuacji. W szczególności – usługi świadczone przez Kancelarię Prawną – są pośrednio związane z działalnością operacyjną Spółki podlegającą opodatkowaniu VAT, bowiem zostały one zlecone w celu: realizacji długookresowej polityki rozwoju firmy, dywersyfikacji ryzyka biznesowego Spółki oraz wygenerowania nowych źródeł przychodów, zmierzając do zabezpieczenia możliwości realizacji działalności gospodarczej w przyszłości – a tym samym realizacji sprzedaży opodatkowanej VAT.

Konsekwentnie, można więc uznać, że wydatki na zakup usług świadczonych przez Kancelarię Prawną związane są z czynnościami opodatkowanymi, a tym samym dają prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Powyższą zasadę potwierdzają również przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień art. 1 Dyrektywy należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w art. 1 ust. 2 Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa. Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy, które należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zgodnie z art. 168 Dyrektywy, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:

1. VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
2. VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 18 lit. a) i art. 27;
3. VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i);
4. VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
5. VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
   
   

W tym miejscu należy podkreślić również, iż z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem dla określenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na obsługę wyspecjalizowanej Kancelarii Prawniczej dokonanych po zakupie akcji spółki, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne). Zgodnie z przedstawionym przez Zainteresowanego we wniosku opisem, co prawda utworzenie sieci zbiórki odpadów w oparciu o Oddziały nabywanej spółki nie zostało przeprowadzone, gdyż na chwilę obecną jest ekonomicznie nieuzasadnione, ale z uwagi na pozytywne rokowania realizacja tego zadania nie została porzucona lecz została uwzględniona w planach Zainteresowanego na lata 2012-2018. Ponadto, jak zaznaczył Wnioskodawca, istnieją również inne potencjalne obszary współpracy wynikające z nabyciem spółki m.in. w zakresie logistyki, handlu złomem, obrotu paliwami, wdrażania zintegrowanych systemów ERP itp. W sprawie C-110/94 ETS wyjaśnił, że prawo do odliczenia zostaje zachowane (nie ma obowiązku korekty) nawet wówczas, gdy inwestycji zaniechano z uwagi na to, że przeprowadzona analiza wykazała jej nieopłacalność.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Zainteresowanego na usługi audytu nabytej spółki oraz doradztwa w zakresie integracji z nabytą spółką zlecone wyspecjalizowanej Kancelarii Prawniczej już po nabyciu tej spółki – w sposób pośredni – wpłyną na jego przyszłe obroty. Wobec czego przedstawione we wniosku wydatki należy zakwalifikować do ogólnych wydatków dotyczących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, zostaje spełniona podstawowa przesłanka decydująca o prawie Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie usług audytu oraz doradztwa zleconych przez Wnioskodawcę specjalistycznej Kancelarii Prawnej po nabyciu spółki: to jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a wykonywanymi bądź planowanymi czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, a także mając na uwadze cyt. orzecznictwo ETS należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup usług audytu oraz doradczych od wyspecjalizowanej Kancelarii Prawniczej dokonanych już po nabyciu 85% akcji C., stanowią podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.