Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-895/12/MCZ
z 29 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 19 października 2012 r.) uzupełnionym w dniu 21 i 27 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie opodatkowania wynagrodzenia należnego z tytułu wykorzystywania patentu (projektu wynalazczego) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia należnego z tytułu wykorzystywania patentu (projektu wynalazczego).

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/436-350/12/MCZ i znak: IBPB II/1/415-895/12/MCZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 21 grudnia 2012 r. (uiszczenie brakującej opłaty) i w dniu 27 grudnia 2012 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lutego 2005 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Postanowieniem Sądu z dnia 14 kwietnia 2005 r., Wnioskodawca nabył 50% spadku po swoim ojcu (drugie 50% nabył jego brat). Postanowienie Sądu uprawomocniło się w dniu 6 maja 2005 r. Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 10 czerwca 2005 r. została ustalona kwota podatku od przedmiotu spadku, którym było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Kwota podatku została zapłacona.

Ojciec Wnioskodawcy był współtwórcą patentu zarejestrowanego w 1999 r. w Urzędzie Patentowym. Z tytułu użytkowania patentu przez stronę trzecią (firmę korzystającą z rozwiązania) twórcy nie otrzymywali żadnego wynagrodzenia od lipca 2001 r. W 2010 r. współtwórcy patentu i wraz z nimi Wnioskodawca i jego brat jako spadkobiercy ojca, podpisali umowę z firmą windykacyjną o odzyskanie należnego długu. Zaległe wynagrodzenie dotyczy zatem zarówno okresu przed, jak i po śmierci ojca.

W 2012 r. pojawiły się nowe okoliczności: z inicjatywy twórców, 2 lipca 2012 r. została zawarte ugoda pozasądowa w sprawie zaległego wynagrodzenia z tytułu patentu, którego ojciec Wnioskodawcy był współtwórcą. Ugoda przewiduje, że twórcom lub ich spadkobiercom zostanie wypłacona zaległa kwota w dwóch ratach, z czego druga (ostatnia) rata zostanie powiększona o odsetki ustawowe za zwłokę w wypłacie. W podpisaniu ugody pośredniczyła firma windykacyjna, która za pośrednictwo w tej sprawie potrąca od każdej zwindykowanej i przekazanej na rzecz każdego współtwórcy kwoty swoje wynagrodzenie w wysokości 25%. Pierwsza rata została przekazana na konto Wnioskodawcy w dniu 5 października 2012 r.

Z wyjaśnień Wnioskodawcy zawartych w uzupełnieniu wniosku wynika, iż odsetki ustawowe za zwłokę w wypłacie dotyczą opóźnienia wypłaty zaległego, ugodzonego wynagrodzenia, które w wyniku ugody mogło być wypłacone w całości w jednej racie (bez odsetek), natomiast zostało podzielone na dwie raty (druga rata z odsetkami).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy środki otrzymane z tytułu pozasądowej ugody dla spadkobiercy współtwórcy patentu, podlegają ustawie o podatku od spadków i darowizn według stanu na 2012 r., czy wg stanu na 2005 r.?
2. Czy obowiązek podatkowy dotyczy tylko ustawy o podatku od spadków i darowizn, czy też podatku dochodowego ?
3. Jaka jest podstawa opodatkowania, biorąc pod uwagę potrącanie przez firmę windykacyjną kosztów windykacji należności?
4. Czy odsetki od wierzytelności wynikającej z ugody podlegają także pod ustawę o podatku od spadków i darowizn, czy też podlegają pod ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych ?
5. Czy w celu wyliczenia podatku dochodowego od wynagrodzenia dla twórcy patentu, jakim był zmarły ojciec, po którym Wnioskodawca dziedziczy, może stosować 50% koszty uzyskania
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane z tytułu pozasądowej ugody dla spadkobiercy współtwórcy patentu otrzymane w 2012 r. podlegają aktualnym na rok 2012 przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ, zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz.768), ustawa ta ma również zastosowanie do spraw wszczętych przed jej wejściem w życie, nie zakończonych decyzją ostateczną.

Ad. 2.

Wnioskodawca uważa, że ponieważ w dniu śmierci ojca, tj. 23 lutego 2005 r. należne mu było zaległe wynagrodzenie z tytułu użytkowania przez stronę trzecią patentu, którego jest współtwórcą, dla części zaległości należnej od lipca 2001 r. do dnia śmierci ojca powinna być stosowana ustawa o podatku od spadków i darowizn. Ponieważ zaległa kwota została zwindykowana w październiku 2012 r., (a więc później niż w okresie 5 lat następujących po roku 2005, w którym nastąpił zgon jego ojca i uprawomocniło się postanowienie sądu o nabyciu spadku i Wnioskodawca otrzymał decyzję Urzędu Skarbowego ustalającą wysokość podatku od spadku), zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od spadków i darowizn uległo przedawnieniu. Zgodnie bowiem z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, „zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku". Od tej części kwoty nie należy odprowadzać podatku.

Natomiast wobec zaległości należnej po dacie śmierci jego ojca (tj. po 23 lutego 2005 r.) powinno się stosować podatek dochodowy, ponieważ ta część środków stanowi wynagrodzenie od nabytego w drodze spadku prawa do dysponowania patentem.

Ad.3.

Wnioskodawca uważa również, że celem wyliczenia podstawy opodatkowania należy otrzymaną sumę/otrzymane sumy podzielić proporcjonalnie według liczby dni zaległości na 2 okresy, tj. okres do dnia śmierci oraz okres po dniu śmierci jego ojca.

W przypadku pierwszego okresu, tj. do dnia śmierci ojca Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz.768), podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Podstawą opodatkowania jest kwota faktycznie otrzymana na konto z tytułu zawarcia ugody (tj. kwota pomniejszona o potrącenie dokonane przez firmę windykacyjną).

W przypadku drugiego okresu, tj. liczonego po dniu śmierci ojca Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o koszty potrącone przez firmę windykacyjną, stanowiące koszty uzyskania przychodu, ponieważ, zgodnie z art. 22 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów".

Ad.4.

W ocenie Wnioskodawcy odsetki za zwłokę w przekazaniu drugiej (ostatniej raty) za korzystanie z patentu stanowią (w świetle przepisów art. 353 oraz art. 481 K. c) jeden z elementów wierzytelności wynikającej z nabycia prawa do projektu wynalazczego, a zatem w świetle przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn - art. 3 pkt 2 - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, co dotyczy okresu pierwszego tj. do daty zgonu ojca.

Natomiast dla sytuacji po dacie zgonu ojca (tj. od 24 lutego 2005 r.) stają się dochodem z tytułu wynagrodzenia twórcy i powinno się je doliczyć do zasadniczego wynagrodzenia.

Odsetki także należy alokować proporcjonalnie na okresy wskazane w propozycji odpowiedzi w pkt Ad.3.

Ad.5.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ projekt wynalazczy (patent) jest autorski, a prawo to jest dziedziczne, ma on prawo do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodu przy obliczaniu wysokości podatku dochodowego od wynagrodzenia za użytkowanie odziedziczonego patentu ojca po jego śmierci: 50% koszt uzyskania przychodu należy wyliczyć z kwoty faktycznie otrzymanej tzn. pomniejszonej o koszt windykacji (opisany w pkt Ad. 3.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie opodatkowania wynagrodzenia należnego z tytułu wykorzystywania patentu (projektu wynalazczego). W zakresie podatku od spadków i darowizn wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od sadków i darowizn.

W myśl natomiast art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Jak z powyższego wynika nabycie m.in. w drodze spadku praw, o których mowa w art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, czyli m.in. praw do projektu wynalazczego oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7) oraz inne przychody (pkt 9).

Stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Również użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” ma charakter otwarty, co oznacza, iż do tej kategorii źródła należy zaliczyć te wszystkie przychody, które ze względu na swój charakter nie mieszczą się w kategoriach ściśle określonych w pkt 1-8 ust. 1 art. 10 tej ustawy.

Dochód uzyskany z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz z innych źródeł wymienionych w pkt 9 tego przepisu podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z praw majątkowych i innych źródeł podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów reguluje natomiast art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 tejże ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo – skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.
• zostały właściwie udokumentowane.
  
  

W art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienia trzy przypadki przychodów, do których znajdują zastosowanie 50% koszty uzyskania.

Z przepisu tego wynika mianowicie, iż koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

1. z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu;
2. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu;
3. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu,

-z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Status prawny twórców wynalazku w zakresie m. in. prawa do uzyskania patentu oraz prawa do wynagrodzenia regulują aktualnie przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117). Jednak zgodnie z art. 315 ust. 1 i 2 tej ustawy do praw w zakresie wynalazków i projektów racjonalizatorskich istniejących w dniu wejścia w życie tej ustawy oraz stosunków prawnych powstałych przed dniem jej wejścia w życie stosuje się przepisy dotychczasowe. Tak więc w przedmiotowej sprawie – z uwagi na to, iż patent został zarejestrowany w 1999 r. - zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (t.j. Dz. U. z 1993 r., Nr 26, poz. 117, ze zm.).

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o wynalazczości twórcy projektu wynalazczego przysługuje, na warunkach określonych w ustawie, prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego oraz prawo do wynagrodzenia. Z kolei w myśl art. 44 ust. 1 prawo do patentu oraz patent są zbywalne i podlegają dziedziczeniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż ojciec Wnioskodawcy (zmarły 23 lutego 2005 r.) był współtwórcą projektu wynalazczego, do którego patent został zarejestrowany w 1999 r. w Urzędzie Patentowym. Z tytułu użytkowania „patentu” przez stronę trzecią (firmę korzystającą z rozwiązania) twórcy nie otrzymywali żadnego wynagrodzenia od lipca 2001 r. W 2010 r. współtwórcy „patentu” i wraz z nimi Wnioskodawca oraz jego brat, jako spadkobiercy ojca, podpisali umowę z firmą windykacyjną o odzyskanie należnego długu. Zaległe wynagrodzenie dotyczy zatem zarówno okresu przed, jak i po śmierci ojca. W lipcu 2012 r. została zawarta ugoda pozasądowa w sprawie zaległego wynagrodzenia z tytułu „patentu”. Ugoda przewiduje, że twórcom lub ich spadkobiercom zostanie wypłacona zaległa kwota w dwóch ratach, z czego druga (ostatnia) rata zostanie powiększona o odsetki ustawowe za zwłokę w wypłacie, w terminie określonym w ugodzie. Termin wskazany w ugodzie to 30 września 2012 r. W podpisaniu ugody pośredniczyła firma windykacyjną, która za pośrednictwo w tej sprawie potrąca od każdej zwindykowanej i przekazanej na rzecz każdego współtwórcy kwoty swoje wynagrodzenie w wysokości 25%.

Pierwsza rata została przekazana na konto Wnioskodawcy w dniu 5 października 2012 r.

Z treści wniosku wynika także, iż przedmiotem patentu jest projekt wynalazczy, zaś spadkobierca (Wnioskodawca) nabył prawo do dysponowania „patentem”.

Dokonując analizy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie wskazanym we wniosku, mając jednocześnie na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn), w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie uzyskane w wyniku wyegzekwowania nabytej w spadku wierzytelności z tytułu przysługującego spadkodawcy wynagrodzenia za wykorzystywanie „patentu” – projektu wynalazczego, którego współtwórcą był ojciec Wnioskodawcy, podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - całe wyegzekwowane wynagrodzenie, a więc to należne za okres do dnia śmierci ojca, jak i po tym dniu.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. świadczenie (jego należność główna – czyli bez odsetek) jest przychodem z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy. Dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega zsumowaniu z pozostałymi dochodami osiągniętymi w danym roku podatkowym.

W odniesieniu do odsetek, które mają być wypłacone wraz z drugą (ostatnią) ratą, należy zauważyć, iż z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, iż druga (ostatnia) rata ma zostać powiększona o odsetki ustawowe za zwłokę w wypłacie. Odsetki te związane są z niewypłaceniem przez stronę trzecią w terminie wskazanym ugodą pozasądową kwoty za użytkowanie patentu ojca za okres od lipca 2001 r. do grudnia 2009 r. Termin wskazany ugodą upłynął w dniu 30 września 2012 r. Zatem z wniosku wynika, iż wskazane odsetki należne są za nie wywiązanie się z wypłaty w terminie określonym w treści ugody (tj. 30 września 2012 r.). Nie mogą więc wchodzić do masy spadkowej, gdyż jak wynika z treści wniosku wskazane odsetki nie zostały ustalone z tytułu wypłaty zaległego wynagrodzenia do dnia śmierci spadkodawcy (czyli nie są to odsetki należne do dnia śmierci ojca Wnioskodawcy) lecz z tytułu uchybienia terminu określonego ugodą.

Odsetek za zwłokę w wypłacie wynagrodzenia nie można utożsamiać z samym świadczeniem głównym. Odsetki mają bowiem zawsze charakter uboczny względem świadczenia głównego, są skutkiem nie wykonania zobowiązania w określonym terminie. Skoro zatem w treści ugody wskazany został termin, w którym druga strona winna wypłacić Wnioskodawcy uzgodnioną kwotę wynagrodzenia a tego nie uczyniła to Wnioskodawcy przysługują odsetki za zwłokę w wypłacie. Wbrew zatem twierdzeniu Wnioskodawcy całość otrzymanych odsetek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym odo osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w sprawie kosztów uzyskania przychodu, stwierdzić należy, że do kosztów uzyskania przychodu, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać zaliczone koszty potrącone przez firmę windykacyjną w całości, gdyż mają niewątpliwie związek z wyegzekwowanym wynagrodzeniem. Tym samym – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie ma podstaw aby te koszty dzielić proporcjonalnie do wynagrodzenia należnego do dnia śmierci ojca i po tym dniu.

Błędne jest również stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów. Należy zauważyć, iż powołany wyżej art. 22 ust. 9 ww. ustawy wymienia trzy przypadki przychodów, do których znajdują zastosowanie 50% koszty uzyskania. Pkt 1 powołanego przepisu dotyczy sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawa własności tego projektu, z kolei pkt 2 dotyczy tzw. należności licencyjnych. W przedmiotowej sprawie żaden z tych punktów nie znajdzie zastosowania bowiem wypłacane wynagrodzenie nie wiąże się z przeniesieniem prawa własności ani też z treści wniosku nie wynika iżby zawarta została umowa licencyjna i wypacane wynagrodzenie stanowiłoby realizację tej umowy. Ponadto podkreślić należy, iż nawet, gdyby tak było, to koszt uzyskania przychodu w wysokości 50% dotyczy tylko opłaty licencyjnej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencji. Jak wynika z wniosku „użytkowanie patentu” trwa od lipca 2001 r. i tym samym pierwszy rok użytkowania minął w lipcu 2002 r.; umowy o „użytkowanie patentu’ na pewno nie zawarł Wnioskodawca. Tym samym poza wszystkim warunki do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu nie zostały spełnione.

Art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy z kolei przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. Z praw tych mogą korzystać twórcy, a nie ich spadkobiercy.

Końcowo trzeba podkreślić, iż koszty, o których mowa w art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych przysługują twórcy, a Wnioskodawca twórcą omawianego projektu wynalazczego nie jest.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 18 wyraźnie rozróżnia przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów od przychodów z praw do projektów wynalazczych. Jest to oczywiste zważywszy, że przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przepisy ustawy o wynalazczości regulują odmienne przedmioty twórczości ludzkiej. Skoro zatem art. 22 ust. 9 pkt 3 w swojej treści odsyła do uregulowań zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie sposób zatem uznać by artykuł ten miał również zastosowanie do projektów wynalazczych (patentów) objętych ustawą o wynalazczości. Do projektów wynalazczych ma zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy – ale jak wyżej wskazano tylko w przypadku przeniesienie prawa własności do tego projektu wynalazczego.

Reasumując, wynagrodzenie (zarówno to należne do daty śmierci ojca jak i po tej dacie) uzyskane w wyniku wyegzekwowania przysługującego z tytułu nabytego w drodze spadku prawa do korzystania z patentu w całości podlega ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z praw majątkowych (art. 18 ww. ustawy). Do kosztów uzyskania ww. przychodu Wnioskodawca może zaliczyć całość kosztów potrąconych przez firmę windykacyjną ustalonych w umowie zawartej z tą firmą. Z uwagi na niespełnienie przesłanek zawartych w powołanym wyżej art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca nie może zastosować 50% kosztów uzyskania przychodu. Całość otrzymanych odsetek za zwłokę w wypłacie ww. wynagrodzenia podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.