Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-148/13-2/IG
z 30 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11.02.2013 r. (data wpływu 25.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek przesłany pismem z dnia 19.02.2013r. przez Naczelnika US (data wpływu 25.02.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 23 lipca 2001 r. Wnioskodawca nabył, do majątku osobistego, od osób fizycznych nieruchomość gruntową, niezabudowaną działkę nr 39 o powierzchni 2,37 ha. Na podstawie zaświadczenia Urzędu Gminy z dnia 18 lipca 2001 r., stwierdzono, że przedmiotowa nieruchomość w planach zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenach rolnych, częściowo zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej. Działka została zakupiona z zamiarem wykorzystania w produkcji rolnej, co miało odzwierciedlenie w rzeczywistości i działkę w całości w dalszym ciągu Wnioskodawca wykorzystywał na cele rolnicze, aż do 2012 r. Ponadto, od 1 maja 2004 r. otrzymywał dopłaty bezpośrednie dla rolników. W późniejszych latach systematycznie powiększał posiadane gospodarstwo rolne poprzez zakup kolejnych działek rolnych.

Od dnia 1 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków i lokali. Nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

W drugiej połowie 2010 r., z uwagi na zmiany na rynku produkcji rolnej (obniżenie opłacalności), zdecydował o sprzedaży części gruntów w celu odzyskania środków finansowych. W celu ułatwienia procesu sprzedaży dokonał podziału nieruchomości na podstawie Decyzji Wójta Gminy z dnia 18 lipca 2011 r. Działki powstałe po podziale nie zostały ogrodzone, uzbrojone w energię elektryczną czy też przyłącze wodociągowe, jak również nie zostały wydzielone drogi wewnętrzne. Teren po podziale pozostał w niezmienionym stanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał obowiązku odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży wydzielonych działek, nie działa bowiem jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w tym zakresie, a sprzedaż będzie dotyczyła majątku osobistego nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy, takie czynności nie mogą być zrównane z działalnością gospodarczą, jeżeli dokonywane zostały przez podatników dokonujących sporadycznej transakcji bez zamiaru prowadzenia regularnego obrotu w tym zakresie. Działalność gospodarcza winna się charakteryzować zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Fakt dokonania sprzedaży części majątku przez podatnika nie może zostać uznany za prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie. Nie jest bowiem działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż, nawet kilkukrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. Brak jest podstaw do objęcia obowiązkiem podatkowym podmiotu dokonującego transakcji sporadycznej, również ze względu na fakt równoległego prowadzenia działalności gospodarczej w innym zakresie. Podobnie WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05 wskazał, że „czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot nie występujący w tym przypadku w charakterze podatnika nawet jeżeli jest on podatnikiem w ogóle, pozostają poza zakresem opodatkowania”. Nie jest tak, że jakakolwiek czynność wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego. Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstaje w sytuacji, gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która w sposób niewątpliwy odnosi się do majątku osobistego, który z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest związany. Przedmiotowe działki stanowią majątek osobisty i nie służą do prowadzenia działalności gospodarczej mającej na celu obrót gruntami i uzyskiwanie z tego tytułu stałego dochodu.

Potwierdzenie słuszności powyższej tezy znajduje również odzwierciedlenie w wyroku wydanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 3 lutego 2012 r. sygn. akt I FSK 1699/11 w którym stwierdził, że „jedynie z brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy w jego części stanowiącej, że „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy” nie można - w sposób jasny i precyzyjny wywieść, że na jego podstawie za podatnika należy uznać każdego, kto okazjonalnie dokonuje dostawy terenu budowlanego (…)”. Ponadto w celu dokonania sprzedaży, Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami (np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza ogłoszenia), angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a sprzedaż może nastąpić w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Od dnia 1.04.2013r. art. 15 ust. 2 ustawy brzmi następująco: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu 23 lipca 2001 r. do majątku osobistego, od osób fizycznych, nieruchomość gruntową, niezabudowaną działkę nr 39 o powierzchni 2,37 ha. Na podstawie zaświadczenia Urzędu Gminy z dnia 18 lipca 2001 r., stwierdzono, że przedmiotowa nieruchomość w planach zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenach rolnych, częściowo zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej. Działka została zakupiona z zamiarem wykorzystania w produkcji rolnej, co miało odzwierciedlenie w rzeczywistości i działkę w całości w dalszym ciągu Wnioskodawca wykorzystywał na cele rolnicze, aż do 2012 r. Ponadto, od 1 maja 2004 r. otrzymywał dopłaty bezpośrednie dla rolników. W późniejszych latach systematycznie powiększał posiadane gospodarstwo rolne poprzez zakup kolejnych działek rolnych.

Od dnia 1 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków i lokali. Nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

W drugiej połowie 2010 r., z uwagi na zmiany na rynku produkcji rolnej (obniżenie opłacalności), zdecydował o sprzedaży części gruntów w celu odzyskania środków finansowych. W celu ułatwienia procesu sprzedaży dokonał podziału nieruchomości na podstawie Decyzji Wójta Gminy z dnia 18 lipca 2011 r. Działki powstałe po podziale nie zostały ogrodzone, nie zostały uzbrojone w energię elektryczną czy też przyłącze wodociągowe, jak również nie zostały wydzielone drogi wewnętrzne. Teren po podziale pozostał w niezmienionym stanie.

Z opisu sytuacji wynika, że działki budowlane które będą przedmiotem dostawy stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza sprzedać działki z uwagi na zmiany na rynku produkcji rolnej (obniżenie opłacalności) w celu odzyskania środków finansowych. Wnioskodawca nie podejmuje aktywnych działań marketingowych dotyczących sprzedaży działek.

Powyższe nie wskazuje na zamiar wykonywania czynności sprzedaży w sposób częstotliwy. Ponadto nie można stwierdzić, że nabyto grunt w celu dalszej jego odsprzedaży, ponieważ należy on do majątku prywatnego i jest w jego posiadaniu od 12 lat oraz został nabyty na potrzeby Wnioskodawcy i jego wykorzystania w produkcji rolnej. Dokonując sprzedaży gruntu korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego, jeżeli osoba fizyczna dokona sprzedaży działek niezabudowanych ze swojego majątku osobistego nigdy niezwiązanego z działalnością gospodarczą w warunkach wskazujących, że czynność ta nie ma charakteru zorganizowanego i nie będzie kontynuowana, a przedmiotowe działki nie zostały nabyte tylko i wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży, czynność ta nie będzie uznana za element prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.