INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie dla usług związanych z malowaniem latarni morskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie dla usług związanych z malowaniem latarni morskiej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 11 maja 2010 r. wykonał Pan w charakterze podwykonawcy usługę malowania elewacji i klatki schodowej latarni morskiej, na podstawie umowy zawartej z Urzędem Morskim. Rodzaj tej usługi jest sklasyfikowany według PKWiU 45.25.62-00.90; PKOB 1241 Budynki latarni morskiej. Za wykonanie usługi wystawił Pan w dniu 11 maja 2010 r. fakturę VAT, w której zastosował 0% stawkę podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowanie 0% stawki podatku dla usług wykonanych na rzecz Latarni Morskiej w (…) jest właściwe...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę 0% stosuje się do usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych oraz torów podejściowych. Latarnia Morska (…) zakwalifikowana według PKOB 1241 (Budynki latarni morskich) należy do infrastruktury wymienionej w § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r., zapewniającej dostęp do portu, co ma podstawowe znaczenie dla gospodarki narodowej. W związku z powyższym zastosowanie 0% stawki podatku do wymienionych usług malowania latarni uważa Pan za właściwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z zapisem art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zaznaczenia wymaga, że wszelkie preferencje dotyczące stawki podatku stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego, zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

W myśl ust. 2 tego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z regulacji ust. 12 powołanego artykułu wynika, że 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - w myśl ust. 12a cyt. przepisu – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Należy zwrócić uwagę na art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, opodatkowaniu stawką 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Z uwagi na fakt, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług brak jest legalnych definicji pojęć użytych w ww. przepisie: „ratownictwo morskie”, „nadzór nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej”, „ochrona środowiska morskiego”, czy „utrzymanie akwenów portowych i torów podejściowych” należy posiłkować się uregulowaniami z innych gałęzi prawa.

I tak zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (Dz. U. z 2006 r. Nr 138 poz. 1545 ze zm.), ratownictwem morskim jest udzielanie pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie na jakichkolwiek wodach oraz ratowanie znajdującego się na nim lub z niego pochodzącego mienia, jak również ratowanie innego mienia znajdującego się na morzu i niepołączonego trwale i celowo z wybrzeżem.

Z kolei przepis art. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 99, poz. 693 ze zm.) stanowi, że ustawa reguluje sprawy bezpieczeństwa morskiego w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia, kwalifikacji i składu załogi statku, bezpieczeństwa żeglugi morskiej oraz ratowania życia na morzu.

Z regulacji art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.) wynika, że przez ochronę środowiska rozumie się podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na:

• racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,
• przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,
• przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, jakiego rodzaju obiekty traktować należy jako akweny portowe i tory podejściowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645), ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o akwenie, rozumie się przez to wszelki obszar pokryty wodą.

W myśl § 2 pkt 35 tego rozporządzenia, torem podejściowym jest tor wodny prowadzący z morza terytorialnego do portu morskiego albo przystani morskiej.

Zgodnie z § 3 pkt 4 powołanego rozporządzenia podział budowli morskich i obiektów usytuowanych w granicach terytorialnych portów i przystani morskich, na polskich obszarach morskich, w pasie technicznym oraz na innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego obejmuje konstrukcje stałych morskich znaków nawigacyjnych, w szczególności latarnie i radiolatarnie morskie usytuowane na lądzie i na akwenach morskich, stawy lądowe i nawodne, nabieżniki i świetlne znaki nawigacyjne, dalby nawigacyjne.

W § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie określenia obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 4, poz. 41 ze zm.) wskazano, że w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do Portu wchodzą latarnie morskie (…).

Z kolei rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej dla portów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 42, poz. 407) w § 1 określa, iż w skład infrastruktury portowej portu wchodzą akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, których wykaz stanowi zał. Nr 1 do rozporządzenia. Należy zauważyć, że w powołanym wyżej wykazie nie wyszczególniono latarni morskich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że świadczył Pan usługi malarskie (sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 45.25.62-00.90) dotyczące budynku latarni morskiej (PKOB 1241).

Mając na uwadze fakt, że prace polegające na malowaniu klatki schodowej i elewacji latarni morskiej, w świetle powołanych wyżej regulacji prawa i zawartych w nich definicji pojęć użytych przez ustawodawcę w konstruowaniu treści art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, nie są usługami związanymi z ratownictwem morskim, nadzorem nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej, ochroną środowiska morskiego oraz utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych, należy stwierdzić, że przy ich wykonywaniu nie jest Pan uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że ww. usługi nie mogą korzystać z 0% stawki podatku w oparciu o inne regulacje. Nie mogą również korzystać ze stawki w wysokości 7% określonej dla usług budowlanych (remontowych) w art. 41 ust. 12 ustawy, gdyż wykonywane były w budynku latarni sklasyfikowanym jako PKOB 1241.

W konsekwencji świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż kwestia dotycząca zaklasyfikowania budynku wskazanego we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.