INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 13 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 16 marca 2009r. nastąpiło rozwiązanie przez rozwód małżeństwa wnioskodawcy. W wyniku rozwodu, strony w dniu 08 grudnia 2009r. zawarły ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego w ten sposób, iż spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym przyznano wnioskodawcy. Tytułem spłaty wnioskodawca zobowiązał się do uiszczenia na rzecz byłej żony kwoty 65.000 zł w terminie siedmiu miesięcy.

W dniu 21 grudnia 2009r. wnioskodawca wykupił od spółdzielni mieszkaniowej ww. lokal mieszkalny, aby sprzedać go w dniu 30 sierpnia 2010r. za kwotę 135.000 zł w celu rozliczenia się z byłą żoną. Wnioskodawca wskazał, iż termin wykupu mieszkania mijał z dniem 21 grudnia 2009r.

W dniu 01 września 2010r. na konto byłej żony została przelana kwota 65.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Od której kwoty wnioskodawca ma odprowadzić podatek dochodowy: od 135.000 zł czy od różnicy, tj. 70.000 zł...

Zdaniem wnioskodawcy, powinien zapłacić podatek dochodowy od różnicy tzn. od 70.000 zł, a nie od 135.000 zł ponieważ sprzedał mieszkanie w celu rozliczenia się z byłą żoną.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku rozwodu wnioskodawca w dniu 08 grudnia 2009r. zawarł z byłą małżonką ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego w ten sposób, iż spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym przyznano wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty na rzecz byłej żony w kwocie 65.000 zł. W dniu 21 grudnia 2009r. wnioskodawca wykupił od spółdzielni mieszkaniowej ww. lokal mieszkalny, aby sprzedać go w dniu 30 sierpnia 2010r. za kwotę 135.000 zł w celu rozliczenia się z byłą żoną.

Z powyższego wynika, iż nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 21 grudnia 2009r., w związku z powyższym dla oceny skutków prawnopodatkowych dokonanej sprzedaży tego lokalu zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r.

I tak zgodnie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Natomiast z art. 30e ust. 2 ww. ustawy wynika, iż podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczyć należy wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, który po podziale majątku wspólnego małżonków przypadł w całości wnioskodawcy. Wkład mieszkaniowy, przypisany w całości wnioskodawcy będzie bowiem wydatkiem na nabycie lokalu mieszkalnego.

Natomiast spłata dokonana przez wnioskodawcę na rzecz byłej żony jest wydatkiem wnioskodawcy dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie stanowi natomiast wydatku na nabycie przedmiotowego lokalu. Jest to osobiste zobowiązanie wobec żony a nie wydatek na nabycie prawa własnościowego.

Dodać należy, że fakt iż wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny aby uregulować zobowiązanie wobec byłej żony nie daje mu jeszcze prawa do pomniejszenia sobie przychodu o to zobowiązanie. Podatnicy z różnych względów sprzedają swoje nieruchomości. Jednym z powodów jest z pewnością chęć uregulowania z uzyskanych środków zobowiązań jakie na nich ciążą. Każdy podatnik ma prawo zadysponowania przychodem w wybrany przez siebie sposób. Nie może być jednak tak, że spłata zobowiązań daje prawo do zmniejszania sobie uzyskanego ze sprzedaży przychodu. Takiego prawa nie przewidują bowiem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd uregulowanie zobowiązań wobec żony nie jest dla wnioskodawcy ani kosztem odpłatnego zbycia, ani kosztem uzyskania przychodu. Wnioskodawca miał zobowiązanie uregulować ze swojego majątku i nie jest istotne skąd pozyskał środki na jego zapłatę.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy, iż powinien zapłacić podatek dochodowy od różnicy tzn. od 70.000 zł, a nie od 135.000 zł ponieważ sprzedał mieszkanie w celu rozliczenia się z byłą żoną uznać należało za nieprawidłowe, albowiem jak wyjaśniono powyżej wnioskodawca może pomniejszyć przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego o wartość wkładu mieszkaniowego, który po podziale majątku wspólnego małżonków przypadł w całości wnioskodawcy, gdyż to ów wkład stanowi wydatek na nabycie mieszkania własnościowego, a nie o wartość spłaty dokonanej na rzecz byłej żony, która jest jedynie osobistym zobowiązaniem wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.