INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010r. (data wpływu 12 listopada 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat za czynsz najmu lokalu użytkowego, w przypadku gdy najemca jest zwolniony z tych opłat – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat za czynsz najmu lokalu użytkowego, w przypadku gdy najemca jest zwolniony z tych opłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednostką budżetową powołaną uchwałą Rady Miejskiej z dnia 26 grudnia 2006r. W ramach prowadzonej działalności, w oparciu o statut uchwalony przez Radę Miejską, do zadań jednostki należy zarządzanie zasobem komunalnym, będącym własnością gminy. W związku z tym Wnioskodawca jest zobowiązany m.in. do zawierania umów najmu i umów użyczenia na lokale mieszkalne i użytkowe na podstawie decyzji wydanych przez Prezydenta Miasta. W nielicznych przypadkach z uwagi na charakter zadań wykonywanych przez najemcę, Prezydent Miasta na podstawie wydanego zarządzenia zwalnia gminne lokale użytkowe z płacenia czynszu najmu. Dotyczy to w szczególności placówek pomocy społecznej, instytucji charytatywnych, jednostek organizacyjnych i finansowych w całości z budżetu gminy (np. Biblioteki, Stowarzyszenia, Muzeum). Jednostki te mają zawarte umowy najmu, w których wpisana jest wysokość czynszu najmu, jaki zobligowani byliby płacić, gdyby nie zostali zwolnieni z tego obowiązku. Są też umowy, w których widnieje zapis, iż najemca jest zwolniony z opłaty za czynsz najmu na podstawie zarządzenia Prezydenta Miasta. W obu tych przypadkach Wnioskodawca nalicza podatek należny wystawiając fakturę wewnętrzną i co miesiąc odprowadza do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku zawarcia umowy najmu przez Wnioskodawcę, gdy najemca lokalu użytkowego jest zwolniony z opłat za czynsz najmu, istnieje obowiązek naliczania i odprowadzania podatku VAT do urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. zwolnienie najemcy z opłat za czynsz najmu lokalu użytkowego powinno być potraktowane jako świadczenie usługi najmu nieodpłatnie. W związku z tym w przypadku Wnioskodawcy nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu jeżeli:

• nie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.
  
  

Aby zatem nieodpłatny najem lokalu użytkowego przez Wnioskodawcę stanowił czynność opodatkowaną podatkiem VAT, muszą być spełnione łącznie oba warunki. Już pierwszy z warunków nie jest spełniony, bowiem Wnioskodawca jest powołany do realizowania gospodarki nieruchomościami gminy, a więc zarządzanie lokalami użytkowymi stanowi czynność związaną z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Zatem usługa taka jako nieodpłatna, ale związana z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie podlega przepisom ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nieodpłatne świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Drugim warunkiem objęcia nieodpłatnych usług podatkiem VAT jest istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Z powyższego wynika, że warunkiem opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest łączne spełnienie powyższych przesłanek. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową powołaną uchwałą Rady Miejskiej. W ramach prowadzonej działalności, w oparciu o statut uchwalony przez Radę Miejską do zadań jednostki należy zarządzanie zasobem komunalnym, będącym własnością gminy. W związku z tym Wnioskodawca jest zobowiązany m.in. do zawierania umów najmu i umów użyczenia na lokale mieszkalne i użytkowe na podstawie decyzji wydanych przez Prezydenta Miasta. W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest jednostką powołaną do realizowania gospodarki nieruchomościami gminy, a więc zarządzanie lokalami użytkowymi stanowi czynność związaną z prowadzonym przedsiębiorstwem. W nielicznych przypadkach z uwagi na charakter zadań wykonywanych przez najemcę, Prezydent Miasta na podstawie wydanego zarządzenia zwalnia gminne lokale użytkowe z płacenia czynszu najmu. Dotyczy to w szczególności placówek pomocy społecznej, instytucji charytatywnych, jednostek organizacyjnych i finansowych w całości z budżetu gminy (np. Biblioteki, Stowarzyszenia, Muzeum). Jednostki te mają zawarte umowy najmu w których wpisana jest wysokość czynszu najmu, jaki zobligowani byliby płacić, gdyby nie zostali zwolnieni z tego obowiązku. Są też umowy, w których widnieje zapis, iż najemca jest zwolniony z opłaty za czynsz najmu na podstawie zarządzenia Prezydenta Miasta.

Podsumowując, świadczenie usług polegających na nieodpłatnym wynajmie lokali użytkowych jest związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury wewnętrznej z wykazanym podatkiem należnym z tytułu najmu lokalu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 4101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.