INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2010 r. (data wpływu 17 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na badania archeologiczno-architektoniczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na badania archeologiczno-architektoniczne. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 sierpnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi m. in. usługi ochrony zabytków:

• archeologiczne badania wykopaliskowe (o charakterze ratowniczym) - prace archeologiczne polegające na przebadaniu, zadokumentowaniu i opracowaniu stanowisk archeologicznych (tj. zabytków nieruchomych w rozumieniu ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), na które składają się obiekty i nawarstwienia zabytkowe oraz zabytki ruchome;
• nadzór archeologiczny - prace archeologiczne polegające na nadzorowaniu prac ziemno-budowlanych w celu wykrycia i zadokumentowania ewentualnych reliktów zabytkowych;
• archeologiczne badania powierzchniowe - prace archeologiczne polegające na zlokalizowaniu w terenie i nanoszeniu na mapy zabytków nieruchomych (stanowisk archeologicznych) poprzez odszukanie na powierzchni pól zabytków ruchomych lub obiektów zabytkowych (np. wałów, kopców, itd.);
• archeologiczna dokumentacja zabytków - polega na sporządzaniu Kart Ewidencji Stanowisk Archeologicznych (KESA), planów warstwicowych stanowisk, dokumentacji rysunkowej fotograficznej stanowisk, obiektów, zabytków ruchomych, inwentarzy zabytków;
• analizy archeologiczne badanych stanowisk, analizy stratygrafii warstw, określenie chronologii zabytków ruchomych;
• ekspertyzy archeologiczne, pozwalające ustalić stan zachowania stanowisk, zabytków, zakres prowadzonych prac archeologicznych;
• konserwacja zabytków ruchomych, mająca na celu utrzymanie zabytków w dobrym stanie technicznym w celu zachowania ich i uniknięcia ich zniszczenia - przeprowadza się ją po dokładnym oczyszczeniu i zinwentaryzowaniu zabytku, przeprowadzeniu badań techniczno-naukowych mających na celu ustalenie stanu zabytku, zakresu prac, wybraniu odpowiedniej metody itp. Prace te pozwalają na wykonanie restauracji a nawet rekonstrukcji brakujących elementów;
• opracowanie wyników badań - etap końcowy archeologicznych badań stanowiący ich podsumowanie. W jego wyniku powinien zostać zrekonstruowany w możliwym zakresie pierwotny wygląd stanowiska, określona funkcja i charakterystyka społeczno-kulturowa, scharakteryzowany materiał zabytkowy oraz przedział chronologiczny wraz z rozbiciem na poszczególne fazy funkcjonowania stanowiska;
• przygotowanie dokumentów wymaganych od archeologa do uzyskania decyzji Wojewódzkich Konserwatorów Zabytków zezwalających na prowadzenie prac archeologicznych, archeologiczno-architektonicznych i archeologiczno-antropologicznych określonych w rozporządzeniu Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych (Dz. U. Nr 150, poz. 1579).

Z pisma z dnia 11 sierpnia 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1. do świadczonych usług opisanych we wniosku, tj. usług ochrony zabytków obejmujących głównie archeologiczne badania wykopaliskowe, nadzór archeologiczny, archeologiczne badania powierzchniowe, badania archeologiczno-architektoniczne, archeologiczną dokumentację zabytków ruchomych i nieruchomych, analizy archeologiczne badanych stanowisk, ekspertyzy archeologiczne, opracowywanie wyników badań - stosowany jest symbol 92.52.12-00.00, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.), którą na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie PKWiU (Dz. U. Nr 222, poz. 1753) dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.;
2. z tytułu prowadzonej działalności osiągnięto w roku 2009 przychody ogółem ze sprzedaży produktów i usług w wysokości 13.716.445,52 zł, w tym ze sprzedaży usług archeologicznych 6.807.963,99 zł. Wnioskodawca wyjaśnia, że poza usługami archeologicznymi wykonuje usługi budowlane oraz uzyskuje przychody z działalności turystycznej;
3. wymienione we wniosku usługi, na podstawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami i rozporządzenia Ministra Kultury w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych, są usługami równorzędnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskiwane z badań archeologiczno-architektonicznych są zwolnione od podatku VAT czy też są opodatkowane stawką 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi należą w pełni do usług ochrony zabytków ujętych w klasyfikacji PKWiU 92.52.12-00.00 i podlegają zwolnieniu od podatku od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie zostały objęte wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT...

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cytowanej ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 11 tego załącznika zostały wymienione jako zwolnione od podatku od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

    1) usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
    2) usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
    3) usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
    4) wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na inne imprezy sportowe,
    5) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
    5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
    5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
    6) działalności agencji informacyjnych,
    7) usług wydawniczych,
    8) usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.

Przy czym, z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikiem do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że użycie przez ustawodawcę oznaczenia „ex” przy grupowaniu PKWiU oznacza, że zwolnienie od podatku dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) - (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Dział 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem. Pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU: 92.52.12-00.00 – usługi ochrony zabytków).

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace na tych obiektach podlegają szczególnym rygorom. Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Z powołanych norm prawnych wynika, że świadczenie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12-00.00, polegających na ochronie zabytków korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia, przewidzianego w pkt 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. Wyłączeniem, o którym mowa w ww. pkt, nie zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, lecz wyłącznie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie tych usług.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 3, pkt 4, pkt 6, pkt 8, pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), użyte w ustawie określenia oznaczają:

• zabytek to nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową;
• zabytek nieruchomy to nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości, o których mowa w pkt 1;
• zabytek ruchomy to rzecz ruchoma, jej część lub zespół rzeczy ruchomych, o których mowa w pkt 1;
• zabytek archeologiczny to zabytek nieruchomy, będący powierzchniową, podziemną lub podwodną pozostałością egzystencji i działalności człowieka, złożoną z nawarstwień kulturowych i znajdujących się w nich wytworów bądź ich śladów albo zabytek ruchomy, będący tym wytworem;
• prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań;
• roboty budowlane to roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku;
• badania archeologiczne to działania mające na celu odkrycie, rozpoznanie, udokumentowanie i zabezpieczenie zabytku archeologicznego.
  
  

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi m. in. usługi ochrony zabytków, tj. archeologiczne badania wykopaliskowe, nadzór archeologiczny, archeologiczne badania powierzchniowe, archeologiczną dokumentację zabytków, analizy archeologiczne badanych stanowisk, analizy stratygrafii warstw, określenie chronologii zabytków ruchomych, ekspertyzy archeologiczne, konserwację zabytków ruchomych, opracowanie wyników badań, przygotowanie dokumentów wymaganych od archeologa do uzyskania decyzji Wojewódzkich Konserwatorów Zabytków.

W tym miejscu należy wskazać, iż w celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT na będące przedmiotem zamówienia usługi niezbędne jest ustalenie co będzie przedmiotem sprzedaży – czy będzie to złożona usługa sklasyfikowana w PKWiU w grupowaniu 92, czy też przedmiotem zamówienia będzie kilka odrębnych usług, z których każda zaliczona jest do odrębnego grupowania PKWiU.

Jak wskazał we wniosku Zainteresowany, wyszczególnione prace archeologiczno-architektoniczne są traktowane przez Wnioskodawcę jako usługa sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 92.52.12-00.00. Wymienione we wniosku usługi, są usługami równorzędnymi i wszystkie są sklasyfikowane pod symbolem 92.52.12-00.00.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego w konfrontacji z powołanymi przepisami prawa należy stwierdzić, że o ile wykonywane przez Wnioskodawcę usługi są usługami mieszczącymi się w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00, to usługi te, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy w całości korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.