INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia - brak daty (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Kompletny system do wykonywania prac całoceramicznych na podbudowie z tlenku cyrkonu” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Kompletny system do wykonywania prac całoceramicznych na podbudowie z tlenku cyrkonu”. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 12 sierpnia 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany złożył wniosek o dofinansowanie projektu w ramach RPO Województwa x na lata 2009-2013, w przedmiocie uzyskania dotacji na zakup środków trwałych kompletnego systemu, służącego do wykonywania podbudów cyrkonowych. Realizacja projektu obejmuje zakup i użytkowanie maszyny do celów świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu.

Spółka nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w związku z tym nie może odliczyć VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług.

Instytucja Wdrażająca w ramach dokumentów uzupełniających wniosek wymaga od Spółki przedłożenia indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT zapłaconego w cenie towarów lub usług nabywanych w innym państwie członkowskim.

W złożonym wniosku Spółka wskazuje przepisy o interpretację których wnosi, tj. art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 353 ze zm.) oraz art. 6 Dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. Nr L 44/23 z dnia 22 lutego 2008 r.).

W złożonym w dniu 12 sierpnia 2010 r. uzupełnieniu do wniosku Spółka oświadczyła, że wykonuje wyłącznie prace (protetyczne i ortodontyczne wykonywane przez techników dentystycznych) zwolnione od podatku od towaru i usług.

Wnioskodawca realizuje projekt pod nazwą „Kompletny system do wykonywania prac całoceramicznych na podbudowie z tlenku cyrkonu”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczenia podatku VAT w związku z udziałem w projekcie – Regionalny Program Operacyjny Województwa x na lata 2007-2013 oś priorytetowa III.2 Podnoszenie Innowacyjności i Konkurencyjności Przedsiębiorstw...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 6 Dyrektywy 2008/9/WE odzyskanie naliczonego w innym państwie członkowskim podatku VAT jest możliwe wówczas, gdy dokonywane są transakcje dające podstawę do odliczenia tego podatku w państwie siedziby podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczenie usług przez techników dentystycznych zwolnione jest od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższego Spółka nie jest podatnikiem VAT na gruncie prawa polskiego, dlatego nie ma możliwości odzyskania wartości podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
      - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.
   
   

Przez podatek od wartości dodanej – w myśl art. 2 pkt 11 ustawy – rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że nie przewidują one sytuacji, w której podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek od wartości dodanej (w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy), wynikający bezpośrednio z dokumentów potwierdzających transakcje realizowane w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej.

To samo dotyczy prawa do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.).

Od dnia 1 stycznia 2010 r. obowiązują przepisy Dyrektywy 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. UE z dnia 20 lutego 2008 r. L 44/23). Dotyczą one również polskich podatników podatku od towarów i usług, którzy zamierzają ubiegać się o zwrot podatku od wartości dodanej (VAT) zapłaconego przy nabyciu towarów i usług w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W myśl art. 6 ww. Dyrektywy, aby być uprawnionym do uzyskania zwrotu w państwie członkowskim zwrotu, podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim zwrotu musi dokonywać transakcji dających prawo do odliczenia w państwie członkowskim siedziby. W przypadku gdy podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim zwrotu dokonuje w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, zarówno transakcji dających prawo do odliczenia, jak i transakcji niedających prawa do odliczenia w tym państwie członkowskim, przedmiotem zwrotu przez państwo członkowskie zwrotu może być jedynie ta część VAT podlegającego zwrotowi zgodnie z art. 5, która odpowiada pierwszemu rodzajowi transakcji, zgodnie z art. 173 dyrektywy 2006/112/WE na zasadach stosowanych przez państwo członkowskie siedziby.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. podatnicy VAT mogą ubiegać się o zwrot VAT zapłaconego w cenie nabywanych towarów lub usług w innym państwie członkowskim (w państwie członkowskim zwrotu), składając wniosek w formie elektronicznej w państwie członkowskim siedziby, za pośrednictwem portalu elektronicznego, utworzonego przez to państwo członkowskie. Zasady te dotyczą wniosków składanych po 31 grudnia 2009 r.

Odpowiednie przepisy umożliwiające podatnikom podatku od towarów i usług zastosowanie się do powyższych regulacji (złożenie wniosku o zwrot podatku zgodnie z nowymi zasadami), zostały zawarte w ustawie z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), która w art. 1 pkt 10 wprowadza zmiany w art. 89 ustawy oraz w wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wniosków o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. Nr 224, poz. 1800).

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. przepisu art. 89 ust. 1h ustawy, podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiegający się o zwrot podatku od wartości dodanej w odniesieniu do nabytych przez niego towarów i usług lub w odniesieniu do zaimportowanych przez niego towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju, składa wniosek za pomocą środków komunikacji elektronicznej o dokonanie takiego zwrotu za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego do właściwego państwa członkowskiego.

Zgodnie z ust. 1i powołanego artykułu, wniosek o dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1h, nie jest przekazywany do właściwego państwa członkowskiego w przypadku gdy w okresie, do którego odnosi się wniosek, podatnik:

1. nie był podatnikiem, o którym mowa w art. 15;
2. dokonywał wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku innych niż transakcje, do których stosuje się art. 86 ust. 9;
3. był zwolniony od podatku na podstawie art. 113.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka zajmuje się wykonywaniem przez techników dentystycznych prac protetycznych i ortodontycznych. Zainteresowany złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn. „Kompletny system do wykonywania prac całoceramicznych na podbudowie z tlenku cyrkonu”. Projekt realizowany będzie w ramach RPO województwa x na lata 2009-2013. Realizacja projektu obejmuje zakup i użytkowanie maszyny do celów świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu. Spółka oświadczyła, że wykonuje wyłącznie prace zwolnione od podatku od towaru i usług.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe i stan prawny sprawy należy stwierdzić, iż w związku z niespełnieniem warunku określonego w art. 89 ust. 1h – Spółka wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT – Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do złożenia wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej na podstawie powołanego wyżej przepisu.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia i ubiegania się o zwrot podatku VAT od zakupów dokonanych w ramach projektu pn.: „Kompletny system do wykonywania prac całoceramicznych na podbudowie z tlenku cyrkonu” w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla świadczonych przez Spółkę usług. Informacje w tym zakresie zostały potraktowane jako element zdarzenia przyszłego, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania, które dotyczyło wyłącznie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.