2012.11.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-909/12-4/EN
z 29 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu 31 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup przez Wnioskodawcę elektrowni wodnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup przez Wnioskodawcę elektrowni wodnej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko, głównym zakresem działalności jest zaopatrzenie firm w komputerowe materiały eksploatacyjne. Zainteresowany jest opodatkowany podatkiem dochodowym i podatkiem VAT.

Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność o koncesjonowaną sprzedaż energii elektrycznej w elektrowni wodnej. Sprzedającym ww. nieruchomość jest Sp. z o.o. Sp. komandytowa, która to Spółka wybudowała ten obiekt w 2010 r. i uzyskała koncesję na sprzedaż energii elektrycznej w dniu 14 września 2010 r. i aktualnie użytkuje ten obiekt.

Zakup tej elektrowni i nieruchomości (księga wieczysta xxx) i uruchomienie w niej produkcji energii elektrycznej wiąże się dla kupującego z koniecznością uzyskania koncesji na sprzedaż energii, przepisania w drodze administracyjnej szeregu pozwoleń zatrudnieniu pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami oraz podpisaniem umowy kupna-sprzedaży energii elektrycznej z zakładem energetycznym.

Sprzedający z dniem podpisania aktu notarialnego rozwiąże wszystkie umowy dotyczące prowadzenia tej elektrowni.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż:

Elektrownia nie została organizacyjnie i finansowo wydzielona z istniejącego przedsiębiorstwa.
Zakup ww. elektrowni – nieruchomości nie obejmuje wszystkich składników materialnych i niematerialnych, tj.
nie obejmuje:

nazwy przedsiębiorstwa,
wszystkich środków trwałych przedsiębiorstwa,
wierzytelności, praw z papierów wartościowych i pieniężnych środków pieniężnych,
koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej,
ksiąg związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,
majątkowych praw autorskich,
zawartych umów na sprzedaż energii i obsługę elektrowni

własność nieruchomości oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości,
instrukcje obsługi oraz dokumentację techniczną nieruchomości.

Dostawa elektrowni nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, były właściciel zbudował nieruchomość (pozwolenie na użytkowanie z września 2010 r.) i użytkował ją do prowadzenia działalności gospodarczej, więc wg prawa nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie (oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu).
Wg obowiązującego prawa pierwsze zasiedlenie nastąpi po zbyciu nieruchomości.
Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy wybudowaniu nieruchomości.
Po wybudowaniu nieruchomości, Sprzedający nie dokonywał ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej.
Transakcja nie obejmuje innych środków trwałych poza budynkiem elektrowni wraz z infrastrukturą techniczną elektrowni związaną z budynkiem elektrowni (tj. jaz piętrzący, przepławka dla ryb, hydrozespoły) oraz działką.
Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów, pozostałych środków trwałych VAT.
Nieruchomość będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zaplanowany zakup elektrowni wodnej stanowić będzie zakup nieruchomości (środków trwałych) w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT a mianowicie o potwierdzenie, że:

nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT,
planowana transakcja podlega opodatkowaniu 23% stawką VAT w związku z czym przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. a.

Nabycie elektrowni nie oznacza nabycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego.

Na nabywcę nie przechodzą w szczególności nazwa przedsiębiorstwa, wszystkie środki trwałe, zawarte umowy sprzedaży, koncesja na sprzedaż energii, środki pieniężne oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W ocenie Zainteresowanego planowany zakup ww. nieruchomości nie stanowi zakupu przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, bo nie spełnia wszystkich elementów, które umożliwią prowadzenie działalności na takich samych warunkach jak obecnie.

Ad. b.

Sprzedaż ww. nieruchomości stanowi dostawę towaru i jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Według wnioskodawcy nie nastąpi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa gdyż wg ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054) art. 2 pkt 27e – nie spełnia wszystkich przesłanek żeby sprzedaż ww. nieruchomości uznać za przedsiębiorstwo, oraz będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ponieważ dopiero po sprzedaży nieruchomości dojdzie do pierwszego zasiedlenia (w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w art. 88 ust. 3a ustawy, ustawodawca wskazał zamknięty katalog przypadków, w których faktury VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Dotyczy to przypadków, gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym,
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca rozważa kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę nieruchomości – elektrowni wodnej.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przedmiotem sprzedaży będzie składnik przedsiębiorstwa czy może przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Stosownie do zapisu zawartego w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 55 ² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z kolei, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia firm w komputerowe materiały eksploatacyjne. Zainteresowany zamierza rozszerzyć działalność o koncesjonowaną sprzedaż energii elektrycznej w elektrowni wodnej. Zakup tej elektrowni i uruchomienie w niej produkcji energii elektrycznej wiąże się dla kupującego z koniecznością uzyskania koncesji na sprzedaż energii, przepisania w drodze administracyjnej szeregu pozwoleń zatrudnieniu pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami oraz podpisaniem umowy kupna-sprzedaży energii elektrycznej z zakładem energetycznym.

Sprzedający z dniem podpisania aktu notarialnego rozwiąże wszystkie umowy dotyczące prowadzenia tej elektrowni. Wnioskodawca wskazał, iż elektrownia nie została organizacyjnie i finansowo wydzielona z istniejącego przedsiębiorstwa. Ponadto dostawa ww. elektrowni nie obejmuje wszystkich składników materialnych i niematerialnych, tj. nie obejmuje:

nazwy przedsiębiorstwa,
wszystkich środków trwałych przedsiębiorstwa,
wierzytelności, praw z papierów wartościowych i pieniężnych środków pieniężnych,
koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej,
ksiąg związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,
majątkowych praw autorskich,
zawartych umów na sprzedaż energii i obsługę elektrowni.

Ww. transakcja obejmuje natomiast:

własność nieruchomości oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości,
instrukcje obsługi oraz dokumentację techniczną nieruchomości.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że będąca przedmiotem dostawy elektrownia nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się z kolei do wysokości opodatkowania ww. dostawy wskazać należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę czy najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata, a ponadto, gdy przysługiwało podatnikowi w trakcie realizacji inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż dostawa elektrowni nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem Sprzedający zbudował nieruchomość (pozwolenie na użytkowanie z września 2010 r.) i użytkował ją do prowadzenia działalności gospodarczej, tym samym nie nastąpiło oddanie jej do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zainteresowany podkreślił, iż według obowiązującego prawa pierwsze zasiedlenie nastąpi po zbyciu ww. nieruchomości. Ponadto Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wybudowaniu nieruchomości. Po wybudowaniu nieruchomości, Sprzedający nie dokonywał ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej. Transakcja nie obejmuje innych środków trwałych poza budynkiem elektrowni wraz z infrastrukturą techniczną elektrowni związaną z budynkiem elektrowni (tj. jaz piętrzący, przepławka dla ryb, hydrozespoły) oraz działką. Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów, pozostałych środków trwałych VAT.

Odnosząc powyższe przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, że pierwsze zasiedlenie nieruchomości – elektrowni nastąpi w momencie oddania jej do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w momencie dostawy jej przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy. Zatem w przedmiotowej sprawie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Podkreślić ponadto należy, iż dostawa ww. nieruchomości nie będzie korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż od wydatków ponoszonych na wybudowanie przedmiotowej elektrowni Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem transakcja dostawy ww. nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nieruchomość będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż przedmiotowej elektrowni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin