INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2010r. (data wpływu 23 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2010r. (data wpływu 16 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe,
• uznania transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010r. (data wpływu 16 listopada 2010r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), Wnioskodawca – jednostka będąca gospodarstwem pomocniczym dla jednostki budżetowej – Wojewódzkiego Inspektoratu, musi być zlikwidowana do końca bieżącego roku.

W wyniku tego postępowania następcą prawnym Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2011r. będzie Wojewódzki Inspektorat, który przejmie zadania realizowane przez Wnioskodawcę, składniki majątkowe, należności i zobowiązania (jeżeli takie wystąpią), środki pieniężne z rachunku bieżącego i Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż pracownik związany z tymi zadaniami nadal będzie je wykonywał i będzie zatrudniony w Wojewódzkim Inspektoracie. Wnioskodawca sformułował również pytanie w brzmieniu przywołanym poniżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy likwidacja gospodarstwa pomocniczego z wszystkimi jej następstwami jest przekazaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa i tym samym nie podlega ustawie o podatku od wartości dodanej...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i jako takie nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług (art. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Likwidacja gospodarstw pomocniczych następuje z mocy prawa, Wnioskodawca prowadzi działalność do ostatniego dnia, mienie jednostki Wnioskodawcy przejmie Inspektorat, który dzięki posiadanym dodatkowym składnikom majątkowym będzie kontynuował zadania, dla których gospodarstwo zostało utworzone. Zdaniem Wnioskodawcy jest to zdarzenie gospodarcze na styku jednostek budżetowych, które nie jest opisane w literaturze podatkowej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż nie może sprzedać posiadanych środków trwałych jednostce nadrzędnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa,
• prawidłowe - w zakresie uznania transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl natomiast art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W celu ustalenia, czy przedmiotem wniosku jest transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokonać analizy tych pojęć.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższych regulacji prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten powinien być organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i art. 55² ustawy Kodeks cywilny.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), Wnioskodawca – jednostka będąca gospodarstwem pomocniczym dla jednostki budżetowej – Wojewódzkiego Inspektoratu, musi być zlikwidowana do końca bieżącego roku.

W wyniku tego postępowania następcą prawnym Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2011r. będzie Wojewódzki Inspektorat, który przejmie zadania realizowane przez Wnioskodawcę, składniki majątkowe, należności i zobowiązania (jeżeli takie wystąpią), środki pieniężne z rachunku bieżącego i Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pracownik związany z tymi zadaniami nadal będzie je wykonywał i będzie zatrudniony w Wojewódzkim Inspektoracie.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż przejęcie przez Wojewódzki Inspektorat od Wnioskodawcy zadań, składników majątkowych, należności, zobowiązań, środków pieniężnych z rachunku bieżącego i Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz zatrudnienia przez Inspektorat Wojewódzki pracownika, zajmującego się tymi zadaniami, spełnia przesłanki do uznania opisanej we wniosku czynności za przekazanie przedsiębiorstwa, a nie jego zorganizowanej części, jak wskazał Wnioskodawca.

Przedstawione powyżej fakty pozwalają bowiem stwierdzić, iż gospodarstwo pomocnicze w istocie stanowi samodzielne przedsiębiorstwo. A zatem w przedmiotowej sprawie nie można uznać, iż przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia dotychczasowej działalności, gdyż jak wskazano we wniosku, jednostka będąca gospodarstwem pomocniczym – Wnioskodawca - zostanie zlikwidowany do końca bieżącego roku.

Przedmiot transakcji nie spełnia zatem przesłanek do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Jednakże przedmiot transakcji opisanej we wniosku spełnia przesłanki do uznania go za przedsiębiorstwo, gdyż stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny.

A zatem w celu ustalenia, czy transakcja opisana we wniosku będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zbadania jeszcze wymaga, czy transakcja ta spełnia przesłanki do uznania jej za „zbycie”, którym to określeniem posłużył się ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ustawa o VAT stanowi, że przepisy ustawy nie obejmują transakcji zbycia przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części). Pojęcie „transakcja zbycia” zostało użyte, aby ograniczyć przypadki braku zastosowania ustawy do sytuacji, w których następuje przejście własności przedsiębiorstwa, a nie do wszystkich dostaw.

Wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Również darowizna przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu (WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 7 października 2009r., I SA/Po 491/09). Nie ma znaczenia także forma zbycia - podatkowi nie będą podlegać także sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo (jego samodzielny oddział).

Zdaniem tut. organu przejęcie przez Wojewódzki Inspektorat zadań realizowanych przez Wnioskodawcę, składników majątkowych, należności, ewentualnych zobowiązań, środków pieniężnych z rachunku bieżącego i Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jak również pracownika związanego z tymi zadaniami spełnia przesłanki do uznania przedmiotowej transakcji za zbycie przedsiebiorstwa – po stronie Wnioskodawcy.

Tym samym, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opisana we wniosku czynność zbycia przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem w zakresie uznania opisanej we wniosku transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe - w zakresie uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa,
• prawidłowe - w zakresie uznania transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.