INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.09.2010r. (data wpływu 28.09.2010r.) uzupełnione w dniu 29.10.2010r. pismem z dnia 26.10.2010r. o oryginał odpisu KRS w związku z wezwaniem z dnia 19.10.2010r. nr IPPB3/423-615/10-2/MT, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących najmu, paliwa i eksploatacji wynajmowanych samochodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących najmu, paliwa i eksploatacji wynajmowanych samochodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podjąć współpracę z firmą prowadzącą wynajem samochodów. Spółka zamierza od tej spółki wynajmować samochody osobowe, które następnie będzie dalej wynajmowała klientom własnego Serwisu lub Blacharni lub wydawała je jako samochody zastępcze podczas naprawy samochodów klientów. Spółka nie będzie używała przedmiotowych samochodów do własnych celów służbowych. Pracownicy Spółki nie będą mieli prawa do korzystania z tych samochodów. Zatem samochody te będą wynajmowane w celu ich dalszego podnajmu lub przekazania na zasadzie samochodu zastępczego dla klientów spółki.

Spółka nie będzie używała tych samochodów do własnych celów służbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy koszty wynajmu, paliwa i eksploatacji wynajmowanych samochodów będą w całości stanowiły koszty uzyskania przychodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów...

Stanowisko Spółki.

Zdaniem Spółki w sytuacji gdy samochody są wynajmowane przez Spółkę, a jednocześnie nigdy nie były i nie będą używane przez nią dla celów służbowych, zaś jedynymi użytkownikami tych samochodów od początku wynajmu są klienci Spółki ma możliwość na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczać koszty wynajmu, eksploatacji i paliwa dotyczące przedmiotowych samochodów do kosztów uzyskania przychodu Spółki - bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegów pojazdów.

Wynajmowane przez Spółkę samochody są użytkowane przez klientów Spółki czyli obce osoby fizyczne lub prawne poza siedzibą Spółki - zatem nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów w sposób przewidziany w art. 16 ust. 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie jest bowiem możliwe kontrolowanie przez Spółkę informacji o datach i celach wyjazdów, o opisach tras przejazdu, liczbie faktycznie przejechanych kilometrów itp. Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od przychodu, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika- w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydawanych przez właściwego ministra. Zgodnie z tym przepisem na podatniku ciąży również obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 5 tej ustawy przebieg pojazdu powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd- dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdy samochód osobowy jest wynajmowany przez spółkę, a jednocześnie nie jest przez nią używany ani nie wykorzystują go pracownicy spółki, tylko przekazywany jest osobie trzeciej (kontrahentowi) w drodze umowy najmu lub jako pojazd zastępczy do używania, nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu w sposób przewidziany w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim przypadku należy zaliczyć wydatki związane z wynajmem samochodu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy.

Koszty poniesione z tytułu wynajmu i eksploatacji rzeczonych samochodów będą kosztami uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, bowiem oczywiste jest, że koszty poniesione przez spółkę a dotyczące samochodów przeznaczonych dla klientów spółki są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów- wprost z dalszego najmu tych samochodów lub/i z tytułu wykonywania określonych usług blacharskich i serwisowych (w przypadku, gdy samochód zostanie przekazany klientowi jako samochód zastępczy).

Reasumując zatem spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki związane z przedmiotowymi samochodami na zasadach ogólnych wyrażonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.