INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010r. (data wpływu 22 lutego 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla dostawy książek i czasopism specjalistycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla dostawy książek i czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku otrzymanego zlecenia Wnioskodawca wykonuje na rzecz zleceniodawcy, który jest zazwyczaj wydawcą, czynności polegające na drukowaniu książki czy też czasopisma. Wyroby oznaczane są odpowiednimi symbolami ISBN (w przypadku książek) lub też ISSN (w przypadku czasopism). Symbole ISBN jak też ISSN, które są umieszczone na książce czy czasopiśmie podawane są przez zleceniodawcę - wydawcę. Książki klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 22.11, a czasopisma specjalistyczne w grupowaniu 22.13. W ramach czynności drukowania książek lub czasopism Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

1. przygotowanie do druku (przygotowanie impozycji - ustawienie stron, ozalid papierowy lub elektroniczny – wzór, cyfrowy proff kolorystyczny – wzór kolorystyczny, płyty drukarskie),
2. druk,
3. procesy introligatorskie (np.: falcowanie, cięcie, szycie), oprawa, klejenie, dziurkowanie, sztancowanie,
4. opakowanie i wysyłka w zbiorczych opakowaniach.
   
   

Materiały używane w procesie drukowania czyli papier, farba, chemia do produkcji, materiały opakowaniowe są własnością firmy Wnioskodawcy.

W pojedynczych przypadkach dla wykonania czynności opisanych w pkt 1 lub 3 Wnioskodawca korzysta z usług podwykonawcy.

Drukowane książki nie są książkami adresowymi, książkami telefonicznymi, teleksami, telefaksami, nutami, mapami lub ulotkami. Drukowane czasopisma są czasopismami specjalistycznymi, o których mowa w par. 39 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa książek lub czasopism specjalistycznych, w przypadku gdy w całości czynności drukowania wykonywane są w zakładzie Wnioskodawcy lub też część z nich Wnioskodawca podzleca innym wykonawcom, korzysta w okresie do 31 grudnia 2010r. ze stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% i dla tej dostawy należy rozpoznać obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytwarzania nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji odmiennej od tej, związanej z wykorzystywanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na zleceniodawcę/wydawcę do rozporządzania nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie są one w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tego utworu jakim jest książka czy też czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki czy też czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia - aby zleceniodawca/wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Uwzględniając powyższe przeniesienia prawa do rozporządzania książką lub czasopismem na nabywcę (wydawcę) jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT. Nieistotne jest przy tym, że w procesie wytworzenia książki lub czasopisma uczestniczą podwykonawcy, którzy na rzecz Wnioskodawcy świadczą usługi, gdyż w efekcie końcowym też dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania książką lub czasopismem na nabywcę (wydawcę).

Stawka podatku od towarów i usług dla dostawy książek, o których mowa w opisie stanu faktycznego, jak też dla dostawy czasopism specjalistycznych w okresie do dnia 31 grudnia 2010 roku wyniesie 0% zgodnie z par. 39 rozporządzania Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), zachowującej swą ważność dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r., Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

• pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów – o ile występują w obrocie,
• pod pojęciem usług rozumie się:
  -wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji,
  -wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
  
  

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Stawka podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w samej ustawie, jak też w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Podkreślić przy tym należy, iż jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o VAT oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do tej ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, w związku z poz. 49 ww. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%, podlegają, objęte grupowaniem PKWiU ex 22.12 i ex 22.13, gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Przy czym „ex” - dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Zgodnie z treścią § 39 ust. 1 pkt 1, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

1. książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,
2. czasopism specjalistycznych.
   
   

Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b, w myśl § 39 ust. 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r., kwestie regulowane wskazanym wyżej przepisem § 39 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., rozstrzygał analogicznie brzmiący (za wyjątkiem wskazania horyzontu czasowego obowiązywania przepisu) § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej prawidłowości zastosowania stawki podatku od towarów i usług wymaga ustalenia czy proces wytworzenia książek oraz czasopism i późniejszego ich dostarczenia do zamawiającego należy rozpoznać jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy czy też jako świadczenie usług o którym mowa w art. 8 przedmiotowej ustawy (każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7).

W niniejszej sprawie, jak wynika to z przywołanych wyżej przepisów, preferencyjna stawka podatku od towarów i usług może mieć bowiem zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

W celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Z treści wniosku wynika, iż w wyniku otrzymanego zlecenia Wnioskodawca wykonuje na rzecz zleceniodawcy, który jest zazwyczaj wydawcą, czynności polegające na drukowaniu książki czy też czasopisma. Wyroby oznaczane są odpowiednimi symbolami ISBN (w przypadku książek) lub też ISSN (w przypadku czasopism). Symbole ISBN jak też ISSN, które są umieszczone na książce czy czasopiśmie podawane są przez zleceniodawcę - wydawcę. Książki klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 22.11, a czasopisma specjalistyczne w grupowaniu 22.13. W ramach czynności drukowania książek lub czasopism Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

1. przygotowanie do druku (przygotowanie impozycji - ustawienie stron, ozalid papierowy lub elektroniczny – wzór, cyfrowy proff kolorystyczny – wzór kolorystyczny, płyty drukarskie),
2. druk,
3. procesy introligatorskie (np.: falcowanie, cięcie, szycie), oprawa, klejenie, dziurkowanie, sztancowanie,
4. opakowanie i wysyłka w zbiorczych opakowaniach.
   
   

Materiały używane w procesie drukowania czyli papier, farba, chemia do produkcji, materiały opakowaniowe są własnością firmy Wnioskodawcy.

W pojedynczych przypadkach dla wykonania czynności opisanych w pkt 1 lub 3 Wnioskodawca korzysta z usług podwykonawcy.

Drukowane książki nie są książkami adresowymi, książkami telefonicznymi, teleksami, telefaksami, nutami, mapami lub ulotkami. Drukowane czasopisma są czasopismami specjalistycznym, o których mowa w par. 39 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy) o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę

Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism specjalistycznych oraz książek. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku, czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując powyższe rozważania należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje czynności druku a następnie dostawy, na zlecenie zamawiającego, wykonywanych w całości przy użyciu własnych materiałów, książek lub czasopism, to taka czynność stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii stawki podatku od towarów i usług mającej zastosowanie w sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje czynności polegającej na:

1. druku i dostawie, wykonywanych w całości przy użyciu własnych materiałów, książek mieszczących się w grupowaniu PKWiU ex 22.11, oznaczonych stasowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, przy czym nie są to książki adresowe o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książki telefoniczne, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nuty, mapy i ulotki, wówczas, zgodnie z § 39 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., należy zastosować obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku VAT,
2. druku i dostawie, wykonywanych w całości przy użyciu własnych materiałów, czasopism specjalistycznych, w rozumieniu przepisu § 39 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., należy zastosować obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku VAT, zgodnie z § 39 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia Ministra Finansów.
   
   

Niniejszej interpretację udzielono przy założeniu, że na gruncie prawa cywilnego umowa zawarta z podwykonawcą wywiera skutki prawne w postaci przeniesienia własności książek lub czasopism specjalistycznych dopiero w momencie sprzedaży tych książek i czasopism specjalistycznych ma rzecz zleceniodawcy, który jest zazwyczaj wydawcą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.