INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04.10.2010 r. (data wpływu 07.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie utraty warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.10.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie utraty warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi budowlane i płaci podatek w formie karty podatkowej. Obecnie działalność jest zawieszona w związku z czym Wnioskodawca nie otrzymał decyzji Urzędu Skarbowego określającej limit przychodów uzyskanych w 2010 r. z tytułu świadczenia usług dla innych odbiorców (poza świadczeniami dla ludności). Wnioskodawca ma zamiar oprócz świadczenia usług dla ludności (osób nieprowadzących działalności gospodarczej) będzie wykonywał usługi dla innych odbiorców tj. spółek jawnych, cywilnych, z o.o., osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą – na zasadzie podwykonawstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekroczenie limitu z tytułu przychodu z podwykonawstwa na rzecz spółek, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą spowoduje utratę warunków do opodatkowania kartą podatkową i konieczność zmiany formy opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług – podwykonawstwo – dla spółek cywilnych, jawnych, a także osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą nie spowoduje utraty warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej ponieważ są to usługi świadczone dla ludności (gdyż spółki te są spółkami osobowymi) – nie obejmuje tych usług limit. W przypadku limitu – przez osiągnięcie przychodu przy świadczeniu usług dla: spółek z o.o. Wnioskodawca utraci możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz.930 z późn. zm.) zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Usługi budowlane wymienione są w lp. 70 - I części ww. tabeli, stanowiącej załącznik nr 3 do wyżej cytowanej ustawy - usługi w zakresie robót budowlanych: murarskich, ciesielskich, dekarskich, posadzkarskich, malarskich, związanych z wykładaniem i tapetowaniem ścian, izolatorskich, związanych ze wznoszeniem i montażem konstrukcji stalowych - dla ludności.

Natomiast stosownie do pkt 4 objaśnień - przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70-76 dopuszczalne jest, poza świadczeniami dla ludności - wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym kwoty 56.856 zł przychodu rocznie.

Za świadczenia dla ludności uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w ust. 3 oraz usługi, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie "ludność" rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie "ludność" obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców – pkt 5 objaśnień.

Z przytoczonych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż graniczna kwota 56.856 zł nie dotyczy przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na rzecz spółek niemających osobowości prawnej i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

Dotyczy ona natomiast przychodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług na rzecz spółek kapitałowych.

W myśl art. 36 ust. 1 pkt 1 lit.a) podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, które powodują utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej.

Reasumując stwierdzić należy, iż przekroczenie kwoty 56.856 zł przychodu rocznie z tytułu świadczenia usług na rzecz spółek osobowych i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą nie powoduje utraty warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej natomiast przekroczenie tej kwoty przychodu od odbiorców będących spółkami kapitałowymi pozbawia Wnioskodawcę możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej

A więc stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.