INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez osobową spółkę prawa handlowego lub spółkę cywilną wniesionych do niej w formie wkładu niepieniężnego nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez osobową spółkę prawa handlowego lub spółkę cywilną wniesionych do niej w formie wkładu niepieniężnego nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, obywatelem polskim, posiada polską rezydencję podatkową („Wnioskodawca”). Od marca 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKO 60.20.Z) oraz pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z). Wcześniej działalność ta była opodatkowana w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Od rozpoczęcia działalności gospodarczej jej przedmiot stanowił wyłącznie wynajem budynków i lokalu na cele mieszkaniowe. Nie były natomiast świadczone usługi doradcze.

W latach 1995, 1998 oraz 2005 Wnioskodawca nabył 5 działek („Nieruchomości”). 4 działki sąsiadują ze sobą i posiadają łączną powierzchnię 2,4237 ha. Zgodnie z aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki te przeznaczone są pod zabudowę. W chwili nabycia 2 działki stanowiły grunty rolne, natomiast 2 pozostałe zostały nabyte już po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przewidującego możliwość ich zabudowy.

W stosunku do tych działek wydano w 2010 r. decyzję o zatwierdzeniu projektu podziału, którego celem jest przeznaczenie części ich powierzchni pod budowę dróg wewnętrznych - zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego. Celem podziału ww. działek nie jest ich przeznaczenie pod działki mieszkaniowe. Decyzja o podziale nieruchomości z przeznaczeniem na drogi wynika z założeń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zakładającego budowę dróg przebiegających przez nieruchomości Wnioskodawcy. Wydzielone pod przyszłe drogi części nieruchomości pozostaną własnością Wnioskodawcy do momentu ich wykupu przez organy samorządowe. Piąta działka, o powierzchni 2 ha, znajduje się w innej miejscowości i stanowi działkę rolną. Działka nie ma statusu działki budowlanej. Brak jest również miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wszystkie nieruchomości są prywatną własnością Wnioskodawcy i nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Kupując ww. grunty, Wnioskodawca zamierzał dokonać darowizny na rzecz swoich dzieci oraz ich rodzin na ich cele mieszkaniowe. Z uwagi jednak na fakt, iż dzieci Wnioskodawcy przebywają od kilku ostatnich lat poza granicami RP oraz nie deklarują zamiaru powrotu do Polski, Wnioskodawca zamierza zrezygnować z pierwotnie powziętego zamiaru i wykorzystać nieruchomości w inny sposób (np. poprzez wniesienie ich w drodze wkładu do spółki osobowej) przedstawiony poniżej.

Od momentu nabycia przedmiotowych nieruchomości, Wnioskodawca nie wykorzystywał ich w celu osiągania przychodów. Nieruchomości nie są ujęte przez Wnioskodawcę w jego ewidencji środków trwałych, gdyż nie są one związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Nie dokonywał i nie dokonuje obecnie sprzedaży produktów rolnych pochodzących z działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT zwolnionym z uwagi na fakt wykonywania czynności wyłącznie zwolnionych z podatku VAT. Nieruchomości nie były odpłatnie ani nieodpłatnie udostępnione innym osobom.

Wnioskodawca rozważa przystąpienie do osobowej spółki prawa handlowego tj. spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej albo do spółki cywilnej („Spółka osobowa”). Aby pokryć wkłady w spółce osobowej planuje on wnieść wkład niepieniężny w postaci wszystkich opisanych wyżej Nieruchomości („Wkład”).

Wkład będzie wykorzystywany przez spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej, co będzie się wiązało z wykazaniem go w ewidencji środków trwałych. Jeśli jednak spółka osobowa podejmie decyzję o sprzedaży nieruchomości, wówczas zakwalifikuje je w swoich księgach jako środki obrotowe. Możliwe są zatem dwa warianty zakwalifikowania nieruchomości przez spółkę osobową. Nie jest wykluczone, iż w przyszłości Spółka osobowa dokona zbycia wniesionych do niej przez wnioskodawcę Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z wniesieniem Wkładu w postaci Nieruchomości do Spółki osobowej u Wnioskodawcy powstanie przychód w rozumieniu Ustawy PIT...
2. W jaki sposób Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki osobowej, zobowiązany jest określić koszty uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez Spółkę osobową poszczególnych bądź wszystkich nieruchomości wchodzących w skład wkładu ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych tej spółki...
3. W jaki sposób Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki osobowej, zobowiązany jest określić koszty uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez Spółkę osobową poszczególnych bądź wszystkich Nieruchomości wchodzących w skład Wkładu -zakwalifikowanych przez Spółkę osobową jako środki obrotowe (towary handlowe) tej spółki...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie i trzecie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pana w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony w odrębnych interpretacjach.

Ad. 2 i 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zbycia przez Spółkę osobową przedmiotów Wkładu, kosztem uzyskania przychodu będzie:

• wartość wykazana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (gdy Wkład będzie wykorzystywany przez Spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej, co będzie się wiązało z wykazaniem go w ewidencji środków trwałych);

• wartość Wkładu uwzględniona w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie aportu, nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia Wkładu (gdy Spółka osobowa zakwalifikuje Nieruchomości w swoich księgach jako środki obrotowe).
  
  

W myśl art. 14 ust. 1 Ustawy PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej jest również, stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychód z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500,00 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Zdaniem Wnioskodawcy uzasadnia to przyjęcie, że wartość początkowa pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne winna stanowić koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy (z uwzględnieniem przepisu art. 8 Ustawy PIT) w przypadku zbycia przedmiotów Wkładu.

Jak już wspomniano powyżej, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku trwałego kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości tych środków trwałych.

Analogiczne zasady określania wysokości kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w razie odpłatnego zbycia Nieruchomości przez Spółkę osobową, należy stosować do Nieruchomości, wchodzących w skład Wkładu w przypadku ich zakwalifikowania jako środków obrotowych w Spółce osobowej. W takiej sytuacji kosztem uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia ww. Nieruchomości dla wspólnika Spółki osobowej będzie wartość poszczególnych nieruchomości wchodzących w skład Wkładu uwzględniona w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie Wkładu, nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia Wkładu.

W tym miejscu zauważyć należy, iż przedmiot Wkładu stanowić będą grunty, które w myśl przepisu art. 22c pkt 1 Ustawy PIT nie podlegają amortyzacji, zatem koszt uzyskania przychodu w przypadku ich zbycia stanowić będzie ich wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia aportu, nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia, bez pomniejszania jej o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, z uwagi na brak możliwości dokonywania takich odpisów.

Zatem w razie zbycia przez Spółkę osobową wniesionych do niej w formie aportu Nieruchomości:

1. w razie zakwalifikowania ich jako środki trwałe w tej Spółce osobowej, koszt uzyskania przychodu stanowić będzie wartość początkowa ustalona przez wspólników na dzień wniesienia aportu (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia),
2. w razie zakwalifikowania ich przez Spółkę osobową jako środki obrotowe wartości Wkładu uwzględniona w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie aportu, nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia Wkładu.
   
   

Koszt uzyskania przychodu powinien być przypisany Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku w Spółce osobowej, zgodnie z przepisem art. 8 Ustawy PIT.

Pogląd Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2010 r. (sygn. akt I SA/Gd 903/09), w którym Sąd stanął na stanowisku, iż: „W przypadku zbycia wniesionej do spółki komandytowej-akcyjnej nieruchomości kosztem uzyskania przychodu dla danego wspólnika będzie (proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej) wartość początkowa tej nieruchomości, ustalona w chwili wniesienia aportu do spółki, określona w akcie notarialnym przenoszącym jej własność na rzecz spółki. Tym samym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów część prawidłowo ustalonej wartości początkowej - wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez spółkę komandytowo-akcyjną, zbywanej nieruchomości gruntowej, odpowiadającej posiadanemu przez Wnioskodawcę udziałowi w tej spółce.

Natomiast w przypadku, gdy Spółka potraktuje przedmiotowy wkład niepieniężny jako towary handlowe (składniki majątkowe nie wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) wartością początkową będzie wartość, określona przez wspólników w akcie notarialnym, na podstawie którego ww. składniki majątkowe zostały wniesione jako aport do spółki osobowej prawa handlowego, jednak nie wyższa aniżeli wartość rynkowa na dzień wniesienia aportu.

Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowo-akcyjna dokona sprzedaży gruntu, wniesionego przez wspólnika aportem do spółki, wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu w postaci wartości nieruchomości, jak również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością (niezaliczone wcześniej do kosztów podatkowych), poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia, w tym o wartość nakładów poniesionych przez spółkę komandytowo-akcyjną”.

Należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy jest w pełni aprobowane przez organy podatkowe. Wskazać można przykładowo interpretację indywidualną z dnia 24 lutego 2009 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB3/423-1640/08-2/MS, w której organ potwierdził stanowisko wnioskującej spółki, zgodnie z którym „Jeżeli zaś spółka komandytowa uzna przedmiot aportu za towar handlowy albo jako inwestycje (grunt do zabudowy) to w razie późniejszej sprzedaży tego prawa kosztem uzyskania przychodów dla wspólników spółki komandytowej będzie wartość tego prawa ustalona w akcie notarialnym, którym to prawo zostało wniesione do tej spółki w drodze aportu ewentualnie powiększona o wartość nakładów poniesionych przez spółkę komandytową”.

Również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2008 r. (sygn. IBPB1/415-17/08/AB), wskazano, iż; „W przypadku gdy Spółka Komandytowa potraktuje przedmiotową nieruchomość jako towar handlowy w momencie jej sprzedały wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu. Kosztem tym będzie również wartość nieruchomości; będzie to wartość ustalona przez wspólników nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia wkładu”.

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2009 r. (sygn. IBPB1/415-192/09/ZK). Organ stwierdził, iż „w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku trwałego kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości tych środków trwałych. (...) Zatem w razie zbycia przez Spółkę komandytową wniesionej do niej w formie aportu nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym, uznanych za środki trwałe w tej Spółce, koszt uzyskania przychodu stanowić będzie (...) w przypadku budynku mieszkalnego - wartość początkowa tego budynku ustalona przez wspólników na dzień wniesienia aportu (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia) pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (w przypadku podjęcia decyzji o jego amortyzacji)”.

Do analogicznego wniosku doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2009 r. (ILPB1/415W-14/09-2/AP), w której stwierdził; „W przypadku sprzedaży przez spółkę osobową nieruchomości wniesionej do niej aportem, uzyskany przychód może zostać pomniejszony o koszty uzyskania przychodów w wysokości nieruchomości uwzględnionej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu do spółki osobowej, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne poszczególnych składników majątku wchodzących w skład tejże nieruchomości, dokonane przez spółkę osobową przed sprzedażą.”

Tak też stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB1/415-594/08-3/EC), zgodnie z którym „z przepisów tych wynika jasno, iż dochód do opodatkowania dla osób fizycznych stanowi przychód pomniejszony o wartość początkową środka trwałego uwzględniającą dokonane odpisy amortyzacyjne. Zasada uznawania za koszt uzyskania przychodu wartości nieruchomości (ceny nabycia) zapisanej w księgach spółki powinna znaleźć zastosowanie także w przypadku zapisania przedmiotowej nieruchomości w księgach Spółki komandytowej 2 jako środka obrotowego. Brak bowiem podstaw normatywnych, do przyjęcia innej metody podatkowego rozliczenia sprzedaży takiego składnika majątku Spółki komandytowej 2”.

Także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydanej w dniu 1 września 2009 r. (sygn. IPPB1/415-464/09-6/MT) Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika; który stwierdził, iż „W przypadku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę osobową dochód stanowiący podstawę opodatkowania obliczony zostanie jako różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia Nieruchomości a wartością Nieruchomości przyjętą na potrzeby wyceny wkładu wniesionego do spółki osobowej”.

Wskazać należy również na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 28 czerwca 2010 r. (sygn. IPPB1/415-474/10-3/RS), w której stwierdzono, iż: „Mając więc na względzie wykładnię funkcjonalną art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że wartość początkową nieruchomości wniesionych do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego, określoną według wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu, należy traktować jako wydatki Spółki poniesione na nabycie nieruchomości w sensie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa, należy uznać, iż dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży wniesionych do spółki w formie aportu nieruchomości stanowiących dla spółki towar handlowy jest wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa niż wartość rynkowa.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają także interpretacje indywidualne wydane przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 24 czerwca 2010 r. (sygn. IPPB1/415-329/10-3/ES), w dniu 10 marca 2009 r. (sygn. IPPB1/415-1375/08-5/EC), w dniu 16 stycznia 2009 r. (sygn. IPPB1/415-594/08-3/EC), w dniu 28 listopada 2008 r. (sygn. IPPB1/415-1168/08-2/AG), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 11 sierpnia 2009 r. (sygn. ILPB1/415-806/09-4/AG), w dniu 20 kwietnia 2009 r. (sygn. ILPB1/415W-14/09-2/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.