INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2010r. (data wpływu 27 maja 2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2010r. (data wpływu 20 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będąc operatorem wybudowanego przez Gminę K. budynku i prowadząc w nim działalność gospodarczą związaną z najmem lokali stanie się podatnikiem podatku VAT i czy dokonując odliczenia podatku naliczonego musi stosować art. 90 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będąc operatorem wybudowanego przez Gminę budynku i prowadząc w nim działalność gospodarczą związaną z najmem lokali stanie się podatnikiem podatku VAT i czy dokonując odliczenia podatku naliczonego musi stosować art. 90 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2010r. (data wpływu 20 sierpnia 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-493/10/MS, IBPBI/2/423-745/10/AK z dnia 4 sierpnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie prowadzi działalność zgodnie ze statutem. Działalność finansowana jest ze środków własnych, które stanowią składki członkowskie oraz ze środków zewnętrznych, którymi są dotacje grantowe na działalność celową z urzędu Miasta K.

Obecnie na terenie dzierżawionym Stowarzyszeniu przez Gminę K. budowany jest obiekt sportowo-rekreacyjny, którego Stowarzyszenie będzie operatorem. W wyżej wymienionym obiekcie Wnioskodawca będzie prowadził: działalność statutową oraz podnajem pomieszczeń pod inną działalność: gabinety lekarskie, rehabilitacyjne i inne usługi. Wypracowane w ten sposób środki przeznaczone będą na działalność statutową Stowarzyszenia.

Stowarzyszenie nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest organizacją pożytku publicznego oraz do tej pory nie płaciło podatku dochodowego od osób prawnych ze względu na zwolnienie z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według wyjaśnień otrzymanych w Zarządzie „operator" budynku, to: „podmiot działający jako stowarzyszenie sportowe, posiadający tytuł do nieruchomości i administrujący obiektem sportowym". Tytułem Wnioskodawcy do nieruchomości jest w tym przypadku użytkowanie wieczyste gruntu.

Dotychczas Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT w zakresie prowadzonej działalności statutowej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę niewielki zakres działalności prowadzonej dotychczas art. 113 ust. 1 ustawy też ma w jego przypadku zastosowanie.

W sytuacji podjęcia działalności w zakresie wynajmu lokali Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Po podjęciu działalności w zakresie wynajmu lokali Wnioskodawca będzie dokonywał zakupów towarów i usług służących czynnościom opodatkowanym i zwolnionym:

• zakupy dla sekcji sportowych (odzież sportowa, sprzęt sportowy itp.),
• zakup mediów i usług związanych z utrzymaniem budynku,
• zakup środków czystości i materiałów biurowych,
• zakupy związane z funkcjonowaniem boisk (trawa, nawozy, wapno).
  
  

Budynek, którego Wnioskodawca będzie operatorem buduje Zarząd.

Na ten moment Wnioskodawca nie umie określić czy będą występować czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT. Jeżeli tak, to prawdopodobne jest, że zakupy będą służyły także tym czynnościom.

Większość dokonywanych zakupów na pewno będzie dokumentowana fakturami VAT i faktury te będą wystawiane na Stowarzyszenie jako nabywcę.

Z chwilą podjęcia działalności w zakresie wynajmu lokali będzie istniała możliwość wyodrębnienia przynajmniej części zakupów służących wyłącznie czynnościom opodatkowanym jak i części zakupów służących wyłącznie czynnościom zwolnionym. Na pewno pozostanie wiele faktur na zakupy, które będą służyły zarówno czynnościom opodatkowanym jak i zwolnionym.

Działalność statutowa Stowarzyszenia obejmuje działalność sportową oraz w zakresie kultury fizycznej i rekreacji. Działalność ta realizowana jest poprzez:

• organizowanie zawodów i imprez sportowych,
• organizowanie i prowadzenie sekcji sportowych,
• udział w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez inne podmioty,
• szkolenia sportowe,
• propagowanie kultury fizycznej i sportu wśród mieszkańców osiedla,
• propagowanie udziału w sporcie masowym i szeroko pojętej rekreacji szczególnie dla dzieci i młodzieży.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będąc operatorem wybudowanego przez gminę budynku i prowadząc w nim działalność gospodarczą związaną z najmem lokali Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku VAT i czy musi stosować art. 90 Ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z chwilą gdy jako operator budynku Wnioskodawca rozpocznie wynajem lokali to rozpocznie działalność usługową. Równocześnie jako Stowarzyszenie zajmujące się krzewieniem kultury fizycznej Wnioskodawca prowadzi działalność statutową zwolnioną z podatku VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT ze względu na niewielki zakres działalności. Wnioskodawca uważa, że z chwilą podjęcia działalności gospodarczej związanej z wynajmem lokali będzie musiał zarejestrować się jako podatnik VAT. Ale ze względu na działalność statutową będą pojawiać się też dokumenty związane z działalnością zwolnioną. W takiej sytuacji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przed wystawieniem pierwszych dokumentów z tym związanych będzie musiał zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy ustalić proporcję do odliczania VAT naliczonego szacunkowo, zgodnie z protokołem uzgodnionym z naczelnikiem właściwego dla niego urzędu skarbowego. Tak ustaloną proporcję Wnioskodawca będzie stosować do końca roku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w związku z tym, iż przedmiotem wniosku nie była kwestia opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności statutowej obejmującej działalność sportową oraz w zakresie kultury fizycznej i rekreacji, realizowaną poprzez:

• organizowanie zawodów i imprez sportowych,
• organizowanie i prowadzenie sekcji sportowych,
• udział w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez inne podmioty,
• szkolenia sportowe,
• propagowanie kultury fizycznej i sportu wśród mieszkańców osiedla,
• propagowanie udziału w sporcie masowym i szeroko pojętej rekreacji szczególnie dla dzieci i młodzieży,

w niniejszej interpretacji przyjęto zgodnie ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że działalność statutowa Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca w sytuacji gdy zrezygnuje ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ustawy o VAT, w związku z rozpoczęciem wykonywania czynności wynajmu pomieszczeń, w obiekcie sportowo-rekreacyjnym, którego będzie operatorem, pod inną działalność: gabinety lekarskie, rehabilitacyjne i inne usługi, będzie podatnikiem podatku VAT wykonującym czynności opodatkowane i zwolnione mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Podatek należny z tytułu wykonywanych czynności opodatkowanych Wnioskodawca będzie obowiązany wykazać w deklaracji VAT-7 i wpłacić na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego.

Jednocześnie Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim zakupione towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m. in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347, s. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

W myśl art. 90 ust. 6, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT).

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

• przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2,
• nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 (art. 90 ust. 10 ustawy o VAT).
  
  

Nadmienia się, iż kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie bowiem do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca z chwilą oddania do użytkowania budowanego przez Gminę K. obiektu sportowo-rekreacyjnego prowadził będzie działalność statutową obejmującą działalność sportową oraz w zakresie kultury fizycznej i rekreacji oraz działalność w zakresie podnajmu pomieszczeń obiektu sportowo-rekreacyjnego pod inną działalność: gabinety lekarskie, rehabilitacyjne i inne usługi. Działalność Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku VAT (działalność statutowa) i opodatkowana (wynajem pomieszczeń obiektu sportowo-rekreacyjnego).

Dotychczas Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT w zakresie prowadzonej działalności statutowej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę niewielki zakres działalności prowadzonej dotychczas art. 113 ust. 1 ustawy też ma w jego przypadku zastosowanie.

W sytuacji podjęcia działalności w zakresie wynajmu lokali Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca stwierdza, że z chwilą podjęcia działalności w zakresie wynajmu lokali będzie istniała możliwość wyodrębnienia przynajmniej części zakupów służących wyłącznie czynnościom opodatkowanym jak i części zakupów służących wyłącznie czynnościom zwolnionym. Na pewno pozostanie wiele faktur na zakupy, które będą służyły zarówno czynnościom opodatkowanym jak i zwolnionym.

Po podjęciu działalności w zakresie wynajmu lokali Wnioskodawca będzie dokonywał zakupów towarów i usług służących czynnościom opodatkowanym i zwolnionym:

• zakupy dla sekcji sportowych (odzież sportowa, sprzęt sportowy itp.),
• zakup mediów i usług związanych z utrzymaniem budynku,
• zakup środków czystości i materiałów biurowych,
• zakupy związane z funkcjonowaniem boisk (trawa, nawozy, wapno).

Większość dokonywanych zakupów na pewno będzie dokumentowana fakturami VAT i faktury te będą wystawiane na Stowarzyszenie jako nabywcę.

Odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, że zgodnie z konstrukcją cyt. wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako „zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną”.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT (w sytuacji podjęcia działalności w zakresie wynajmu lokali Wnioskodawca stwierdził, że zrezygnuje ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT) będzie dokonywał rozliczeń w podatku od towarów i usług zarówno ze swojej działalności statutowej (zwolnionej z podatku) jak i z działalności w zakresie wynajmu pomieszczeń obiektu sportowo-rekreacyjnego (opodatkowanej podatkiem VAT). Zatem słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w celu prawidłowego obliczenia podatku naliczonego do odliczenia z tytułu zakupów służących zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej należy posłużyć się współczynnikiem proporcji sprzedaży – w myśl art. 90 ust. 3 ustawy – odnoszącym się do całokształtu działalności Wnioskodawcy.

Przy czym w sytuacji gdy Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym nie osiągnął obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lub jeżeli obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, to Wnioskodawca do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego będzie mógł przyjąć proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem właściwego urzędu skarbowego, w formie protokołu (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT).

Zatem za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że przed wystawieniem pierwszych dokumentów będzie musiał zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy o VAT ustalić proporcję do odliczenia VAT naliczonego szacunkowo, zgodnie z protokołem uzgodnionym z naczelnikiem właściwego dla niego urzędu skarbowego i tak ustaloną proporcję będzie stosować do końca roku podatkowego.

Ponieważ w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie umiał określić, czy będą występować czynności niepodlegające opodatkowaniu ale stwierdził, że jeżeli będą występować, to zakupy będą służyły także tym czynnościom, zatem zauważyć należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie wykonywał czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (mogą to być zarówno czynności opodatkowane i zwolnione) oraz będzie wykonywał czynności niepodlegające podatkowi VAT, zdaniem tut. organu, mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, do wyliczenia proporcji nie należy uwzględniać kwoty wyceny czynności niepodlegających opodatkowaniu, jednakże dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

Zatem w pierwszym etapie, z całości kosztów dotyczących prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, których nie można bezpośrednio przyporządkować działalności opodatkowanej, Wnioskodawca powinien wydzielić część tych kosztów, która związana jest z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu i część, która związana jest z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną). Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do wydatków związanych z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną), Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwesta prawidłowości zaklasyfikowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach działalności statutowej do czynności zwolnionych od podatku VAT, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej w tym zakresie winien złożyć w tej sprawie odrębny wniosek ORD-IN, w którym należy wyczerpująco przedstawić stan faktyczny, zadać stosowne pytanie, wskazać własne stanowisko w tej sprawie oraz uiścić stosowną opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.