Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1351/12-2/IF
z 31 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 01.10.2012 r. (data wpływu 15.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wraz z małżonką zawarłem dwie umowy kredytowe z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Pierwszą W czerwcu 2002 roku: umowę kredytu budowlano - hipotecznego w Banku. Drugą jako umowę pożyczki hipotecznej w marcu 2004 roku w Banku II Jednak, w związku z uzyskaniem korzystniejszej oferty innego banku, w kwietniu 2008 roku przenieśliśmy oba kredyty do Banku.

Cel przeniesionych kredytów nie został zmieniony, ponieważ nadal przeznaczeniem była spłata kredytów mieszkaniowych zaciągniętych w 2002 i 2004 roku - faktycznie wydatkowanych na cele mieszkaniowe. Natomiast, w grudniu 2006 roku aktem notarialnym nabyliśmy działkę budowlaną, którą sprzedaliśmy również w drodze aktu notarialnego w lipcu 2008 roku. W lipcu 2008 roku składaliśmy w Urzędzie Skarbowym oświadczenie o przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży działki w ciągu dwóch lat na cele mieszkaniowe. Faktycznie, w ciągu dwóch lat w wyniku powyższej sprzedaży spłaciliśmy część obu kredytów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczone na spłatę kredytów refinansowych zaciągniętych w 2008 roku, stanowiących spłatę kredytów hipotecznych zaciągniętych w 2002 i 2004 roku na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 ze zm.) w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007 r. Oznacza to, że według tego przepisu, przychody zwolnione są od podatku, jeżeli przeznaczy się je, nie później niż w ciągu dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki hipotecznej a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki hipotecznej oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Przy tym, okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej na spłatę kredytu lub pożyczki hipotecznej, jest cel zaciągnięcia tego kredytu lub pożyczki. W związku z uzyskaniem korzystniejszej oferty innego banku, w roku 2008 został zaciągnięty kredyt, tzw. refinansowy z przeznaczeniem na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2002 i 2004 roku, faktycznie wydatkowanego na cele mieszkaniowe. Cel określony w umowie kredytowej z 2008 roku wskazuje, iż jest nim spłata kredytu mieszkaniowego, a nie jedynie splata kredytu o nieokreślonym przeznaczeniu.

Jeśli cel udzielonego kredytu jest jednoznacznie określony w umowie kredytowej, a tym celem jest spłata kredytu mieszkaniowego, czyli cel nie jest uzależniony od osobistego uznania kredytobiorcy, a z treści umowy nie można wnosić, iż kredytobiorca zaciągnął kredyt na inny cel niż cel mieszkaniowy, to podatnik ma prawo do odliczenia wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu. Ponadto, w aktualnym brzmieniu ustawy o podatku od dochodowym od osób fizycznych - art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a, b, c wprost stwierdza się, że zwolnienie przysługuje również w przypadku spłacenia kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Zatem i w ustawie o podatku od dochodowym od osób fizycznych - w jej brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007 r. - zwolnieniu od podatku dochodowego podlegały przychody przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego w celu spłaty innego kredytu uzyskanego na cele mieszkaniowe.

Dla potwierdzenia swojego stanowiska, że podatnik, który pieniądze ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na spłatę kredytu refinansowego ma prawo do zwolnienia prezentuje NSA w wyroku z dnia 13.10.2011 r., sygn. akt II FSK 684/10 i z dnia 01.03.2012 r., sygn. akt II FSK 1627/10.

Wnioskodawca podkreślił, że kolejny korzystniejszy kredyt, został zaciągnięty tylko i wyłącznie w celu spłaty zobowiązań podjętych na cele mieszkaniowe, nie przeznaczając środków pochodzących z niego na jakiekolwiek inne cele.

Mając na względzie cel zaciągnięcia korzystniejszego kredytu refinansowego na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy opdof, Wnioskodawca uważa, że kwota spłaconego kredytu z odsetkami w okresie dwóch lat stanowi kwotę przychodu zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył działkę budowlaną, którą następnie w 2008 r. sprzedał. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że skoro nieruchomość została nabyta w 2006 r. i sprzedana w 2008 r. czyli przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym doszło do nabycia, to przychód ze sprzedaży podlegał będzie opodatkowaniu według zasad obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak z uwagi na treść przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. do odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

W myśl dyspozycji art. 28 ust. 2 i ust. 2a cytowanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatek od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a: w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
  

• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  

• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  
  

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają zastosowania, jeżeli:

1. budowa i sprzedaż budynków i lokali oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów jest przedmiotem działalności gospodarczej podatnika,
   
2. przychód ze sprzedaży lub zamiany jest wydatkowany na: 1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub 2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, modernizację, adaptację lub remont budynku albo jego części - przeznaczonych na cele rekreacyjne,
   
3. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, w szczególności z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jest wydatkowanie go m.in. na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) cele. Jednocześnie wskazać również należy, iż zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Ponieważ katalog zawierający cele, na które musi być zaciągnięty kredyt lub pożyczka, aby przysługiwało podatnikowi, z mocy ustawy, zwolnienie przedmiotowe, ma charakter zamknięty, to należy uznać, że zwolnienie to nie dotyczy przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, a wydatkowanych na spłatę kredytu czy pożyczki zaciągniętych na inne cele, niż wyżej wymienione, w tym również na spłatę kredytu refinansowego.

Z powołanego przepisu wprost wynika, iż kredyt (pożyczka) musi być zaciągnięty na - wskazane przez ustawodawcę - „cele mieszkaniowe”, a nie, że ma on być w jakikolwiek sposób „związany” z celami mieszkaniowymi. Nie można z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e wywodzić, iż ma on zastosowanie do wszelkich sytuacji, w których dochodzi do finansowania potrzeb mieszkaniowych podatników. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się jednolicie, że wszelkie przepisy regulujące ulgi podatkowe, stanowiące wyjątki od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką zawarł dwie umowy kredytowe z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Jednak w związku z uzyskaniem korzystniejszej oferty w 2008 r. Wnioskodawca przeniósł dwa kredyty do innego banku. Zatem Wnioskodawca zaciągnął kredyty refinansowe stanowiących spłatę kredytów hipotecznych zaciągniętych w 2002 r. i 2004 r.

Stwierdzić zatem należy, iż spłata kwoty kredytów refinansowych jaka została dokonana ze środków uzyskanych ze sprzedaży działki budowlanej nie spełnia wymogów art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kredyty, jakie zostały spłacone z tych środków, czyli kredyty refinansowe nie zostały zaciągnięte na cele mieszkaniowe, lecz na spłatę kredytów, które zostały zaciągnięte na cele mieszkaniowe.

Należy zauważyć, że katalog zwolnień określony w art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. ma charakter zamknięty.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy nie dopuszcza możliwości zwolnienia przychodu ze sprzedaży działki budowlanej wydatkowanego na spłatę kredytów innych niż kredyty zaciągnięte na cele określone w lit. a). Tym samym kredyty spłacane przez podatnika winny być zaciągnięte na jeden z celów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy. Tymczasem kredyty, które z uzyskanych ze sprzedaży środków spłacił Wnioskodawca nie były kredytami zaciągniętymi na jeden z wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy celów, lecz kredytami zaciągniętymi na spłatę kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe.

W tym przypadku bez znaczenia pozostaje również fakt, że kredyty refinansowe zaciągnięte zostały na spłatę kredytów zaciągniętych wcześniej na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie dokonał, bowiem spłat kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe, lecz spłat kredytów zaciągniętych na spłatę innych zobowiązań (kredytów). Takiego zaś przeznaczenia środków nie przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 374/10 i II FSK 375/10, w których Sąd stwierdził, że spłata zaciągniętego kredytu refinansowego nie zmierzała do realizacji celu mieszkaniowego, ale do zamiany kredytu droższego na tańszy. Bezpośrednim celem zaciągnięcia kredytu refinansowego nie był więc cel mieszkaniowy, lecz opłacalność zaciągnięcia nowego kredytu z uwagi na jego taniość w stosunku do kredytu poprzedniego. Sąd przyznał, że jest to cel subiektywnie uzasadniony, ale nie założony przez ustawodawcę jako realizujący cel mieszkaniowy.

Zatem mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, iż przeznaczając środki ze sprzedaży działki budowlanej na spłatę kredytów refinansowych Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., ponieważ Wnioskodawca nie dokonał spłaty kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe, lecz spłaty kredytów zaciągniętych na inne cele m.in. na spłatę kredytów zaciągniętych wcześniej. Takiego zaś przeznaczenia środków nie przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy.

Reasumując, środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, a przeznaczone na spłatę kredytów refinansowych zaciągniętych na spłatę pierwotnie udzielonych kredytów, nie mogą być uznane za cel mieszkaniowy i tym samym nie są zwolnione z podatku dochodowego.

Pokreślić należy również, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.