Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-889/12-4/AK
z 5 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 3 grudnia 2012 r. o określenie zakresu wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność pośrednictwa w zakresie czynności bankowych polegające na wykonywaniu czynności Agencyjnych dotyczących określonych produktów i usług Banku …, z którym ma podpisaną umowę na wykonywanie tych usług, tj. podpisywanie umów i obsługa produktów:

• usługi udzielania kredytów gotówkowych,
• usługi w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych,
• usługi w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych.
  
  

Firma korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy VAT, wszystkie usługi (z wyjątkiem jednej usługi marketingowej polegającej na wykładaniu ulotek na kwotę 499,40 zł) wykonywane przez Zainteresowaną są zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 i 38-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W miesiącu lipcu Wnioskodawczyni sprzedała samochód osobowy, stanowiący środek trwały firmy. Sprzedaż ta również korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (samochód używany co najmniej pół roku, przy nabyciu nie było prawa do odliczenia podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Placówka Partnerska w momencie sprzedaży samochodu traci zwolnienie podmiotowe od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie traci ona prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Placówka sprzedała samochód osobowy, stanowiący środek trwały firmy. Sprzedaż ta korzystała ze zwolnienia (przedmiotowego) od podatku VAT, samochód osobowy spełnia definicję towaru używanego, gdyż był użytkowany przez Wnioskodawczynię przez okres przekraczający 6 miesięcy, a ponadto z tytułu jego zakupu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedaż samochodu osobowego zaliczonego do środków trwałych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), ponieważ była to sprzedaż jednorazowa a samochód nie podlegał opłacie z tytułu podatku akcyzowego. Przedmiotowy samochód nie był nowym środkiem transportu, w świetle przepisu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe oraz po wnikliwej analizie różnych interpretacji podatkowych, w ocenie Wnioskodawczyni, nie wystąpi w tym przypadku utrata prawa do zwolnienia podmiotowego od VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Mając na uwadze art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, stwierdzić należy, iż podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Zatem, w myśl powołanych wyżej przepisów ze zwolnienia od podatku mogą korzystać podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł - zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Ponadto do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku oraz odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jednakże pomimo spełnienia przez podatnika tych wymagań utrata zwolnienia następuje również kiedy podatnicy dokonują dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność pośrednictwa w zakresie czynności bankowych polegającą na wykonywaniu czynności agencyjnych dotyczących określonych produktów i usług Banku (...), z którym ma podpisaną umowę na wykonywanie tych usług, tj. podpisywanie umów i obsługa produktów: usługi udzielania kredytów gotówkowych, usługi w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych, usługi w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych.

Firma korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy, wszystkie usługi (z wyjątkiem jednej usługi marketingowej polegającej na wykładaniu ulotek na kwotę 499,40 zł) wykonywane przez Zainteresowaną są zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 i 38-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W miesiącu lipcu Wnioskodawczyni sprzedała samochód osobowy, stanowiący środek trwały firmy. Sprzedaż ta korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (samochód używany co najmniej pół roku, przy nabyciu nie było prawa do odliczenia podatku VAT).

W przedstawionych okolicznościach przedmiotem dostawy był samochód osobowy będący środkiem trwałym, który Wnioskodawczyni użytkowała ponad pół roku, co kwalifikuje do uznania tego samochodu za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Niemniej jednak w przedmiotowej sprawie należy mieć przede wszystkim na względzie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Wnioskodawczyni sprzedała samochód osobowy, który to towar – mając na uwadze literalne brzmienie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym – podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W takim przypadku podmiot dokonujący sprzedaży samochodu osobowego traci zwolnienie podmiotowe pomimo, że na kolejnym etapie obrotu nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Zatem mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, że w związku z dokonaną sprzedażą samochodu osobowego, używanego powyżej 1/2 roku, który stanowi towar opodatkowany podatkiem akcyzowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, Wnioskodawczyni utraciła zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, iż na etapie przedmiotowej sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawczynię nie wystąpił obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałym zakresie dotyczącym wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 5 grudnia 2012 r. nr ILPP2/443-889/12-5/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.