Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-818/12-4/JM
z 4 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 30 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 15 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego w związku z zakończeniem prowadzenia działalności rolniczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego w związku z zakończeniem prowadzenia działalności rolniczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 15 lutego 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz przeformułowania pytania przyporządkowanego do zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo ogrodnicze wraz z mężem. Wnioskodawczyni jest także aktywnym podatnikiem VAT (jako osoba fizyczna). Obecnie Wnioskodawczyni zamierza przejść na emeryturę i przekazać wszelkie sprawy związane z prowadzeniem gospodarstwa mężowi, z którym Wnioskodawczyni posiada wspólnotę majątkową. Zatem w momencie przekazania gospodarstwa mężowi, Zainteresowana przestanie posiadać status czynnego podatnika VAT.

Obecnie, Wnioskodawczyni prowadząc gospodarstwo z mężem rozlicza VAT na nazwisko Wnioskodawczyni z zakupów nabywanych na potrzeby całego gospodarstwa.

W przyszłości mąż zarejestruje się jako czynny podatnik i prowadzenie gospodarstwa będzie działalnością wyłącznie przez niego prowadzoną.

Wnioskodawczyni oświadcza, że obecnie prowadzenie gospodarstwa jest wyłączną działalnością Zainteresowanej.

W piśmie uzupełniającym z dnia 15 lutego 2013 r. Zainteresowana wskazała, iż na dzień zaprzestania działalności rolniczej wystąpią towary, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony. Po zakończeniu działalności rolniczej Wnioskodawczyni, mąż będzie prowadził gospodarstwo rolne. Zatem do jego prowadzenia będzie używał towarów, które pozostały po zakończeniu działalności Wnioskodawczyni. Jednak należy podkreślić (wskazano to w pierwszym wniosku), iż oboje małżonków prowadziło dotychczas gospodarstwo a tylko jeden z małżonków był płatnikiem VAT. Zatem małżonek przejmuje własny majątek (istnieje wspólność majątkowa). Wnioskodawczyni podaje, iż jak wspomniano wyżej nie może istnieć umowa przekazania majątku ruchomego, od którego zakupu odliczono VAT, gdyż faktycznie mąż jest także właścicielem majątku. Podpisano natomiast umowę dzierżawy na uprawę połowy areału gruntu. Biorąc powyższe pod uwagę oczywisty jest fakt, iż nie wchodzi w grę jakakolwiek odpłatność pomiędzy małżonkami. Przekazanie można tylko rozpatrywać pod względem rozliczenia VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy na zakończenie działalności rolniczej Wnioskodawczyni jest zobowiązana sporządzić remanent likwidacyjny dla potrzeb rozliczenia VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), art. 15 ust. 4 ustawy VAT wskazuje, że jeżeli osoby fizyczne prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, to za podatnika uważa się tę osobę, która złoży zgłoszenie VAT-R. Zatem w sytuacji Wnioskodawczyni, Zainteresowana zaprzestanie działalności rolniczej, a mąż Zainteresowanej złoży zgłoszenie VAT-R, będzie ją kontynuował, korzystając z towarów, od których zakupu został odliczony podatek VAT naliczony. Nastąpi zatem kontynuacja działalności podatnika i jej ciągłość. W ocenie Wnioskodawczyni wyczerpuje to wymogi ww. artykułu i Wnioskodawczyni może nie sporządzać remanentu końcowego w celu rozliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Powyższy przepis w sposób szczególny i specyficzny dla osób prowadzących wspólne gospodarstwo rolne formułuje status podatnika podatku od towarów i usług. Dopuszcza zatem, mając na uwadze fakt, że gospodarstwo rolne może być własnością wspólną np. kilku osób, że podatnikiem VAT czynnym może zostać jedna osoba.

Jak stanowi art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosowanie do art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. Wówczas bowiem podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo ogrodnicze wraz z mężem. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza przejść na emeryturę i przekazać wszelkie sprawy związane z prowadzeniem gospodarstwa mężowi, z którym Wnioskodawczyni posiada wspólnotę majątkową. Wnioskodawczyni prowadząc gospodarstwo z mężem rozlicza VAT na nazwisko Wnioskodawczyni z zakupów nabywanych na potrzeby całego gospodarstwa. Prowadzenie gospodarstwa jest wyłączną działalnością Zainteresowanej. Na dzień zaprzestania działalności rolniczej wystąpią towary, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony. Po zakończeniu działalności rolniczej Wnioskodawczyni, mąż będzie prowadził gospodarstwo rolne. Zatem do jego prowadzenia będzie używał towarów, które pozostały po zakończeniu działalności Wnioskodawczyni. Jednak oboje małżonków prowadziło dotychczas gospodarstwo a tylko jeden z małżonków był „płatnikiem” VAT. Zatem małżonek przejmuje własny majątek (istnieje wspólność majątkowa).

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z likwidacją działalności gospodarczej, ponieważ gospodarstwo rolne (przedsiębiorstwo) nadal będzie prowadziło działalność gospodarczą. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego prowadzenie gospodarstwa jest obecnie wyłączną działalnością Wnioskodawczyni. Zainteresowana zamierza przejść na emeryturę i przekazać wszelkie sprawy związane z prowadzeniem gospodarstwa mężowi. Mąż Wnioskodawczyni zarejestruje się jako podatnik VAT czynny i prowadzenie gospodarstwa będzie działalnością wyłącznie przez Niego prowadzoną. W tym przypadku nastąpi jedynie zmiana osoby reprezentującej gospodarstwo. Zatem należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące zaprzestania działalności gospodarczej oraz obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do wskazanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że ani ww. przepisy, ani inne regulacje zawarte w ustawie o VAT nie wykluczają możliwości dokonania zmiany osoby uważanej za podatnika na inną osobę, która prowadzi wspólne gospodarstwo rolne.

Zgodnie ze wskazanym przepisem art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

W oparciu natomiast o przepis art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego”. A zatem „nowy reprezentant” wspólnego gospodarstwa rolnego musi złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R celem zarejestrowania go jako podatnika VAT-czynnego oraz musi wnieść odpowiednią opłatę skarbową od potwierdzenia zarejestrowania go jako podatnika VAT-czynnego. Podatnik-mąż nie może bowiem posługiwać się potwierdzeniem wydanym dla podatnika-żony. W myśl natomiast cytowanego wyżej unormowania art. 96 ust. 6 ustawy, obecny reprezentant gospodarstwa rolnego tj. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do złożenia zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na druku VAT-Z.

Reasumując stwierdzić należy, iż brak jest przeszkód do zmiany osoby reprezentującej wspólne gospodarstwo rolne małżonków dla potrzeb podatku VAT, o ile oczywiście nowy „reprezentant” –mąż Wnioskodawczyni złoży odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w ww. art. 96 ust. 1 i 2 ustawy i zostanie zarejestrowany oraz naczelnik urzędu skarbowego potwierdzi zarejestrowanie tej osoby jako podatnika VAT czynnego, a obecny reprezentant gospodarstwa rolnego –Wnioskodawczyni zostanie wykreślona z tego rejestru, bowiem, jak już wspomniano wyżej, zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wspólnie gospodarstwo rolne, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i która będzie wystawiała faktury przy sprzedaży produktów rolnych. Jeśli zaś chodzi o wybór takiej osoby spośród współprowadzących wspólne gospodarstwo rolne, to w przepisach ustawy nie ma żadnych konkretnych wskazań, a zatem należy uznać że ustawodawca pozostawił tę kwestię wolnemu wyborowi rolników. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do dokonania remanentu likwidacyjnego dla potrzeb podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (działalności rolniczej), ale do zmiany osoby reprezentującej gospodarstwo.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.