INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do odliczenia od dochodu uzyskanego z działalności zwolnionej z opodatkowania prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, strat poniesionych na tej działalności w trakcie obowiązywania zezwolenia zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do odliczenia od dochodu uzyskanego z działalności zwolnionej z opodatkowania prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, strat poniesionych na tej działalności w trakcie obowiązywania zezwolenia zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją odkuwek matrycowych. Od 6 maja 1998 r. posiada Zezwolenie nr 3 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, wydane do 14 listopada 2017 r., zmienione w związku z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw ( Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.).

W związku z powyższym, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w stosunku do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie posiadanego zezwolenia. Spółka jest dużym przedsiębiorcą. W wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej w trakcie obowiązywania zezwolenia, Spółka ponosiła straty podatkowe z tytułu tej działalności na terenie strefy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.) Spółka ma prawo do odliczania od dochodu uzyskanego z działalności zwolnionej z opodatkowania prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, strat poniesionych na tej działalności w trakcie obowiązywania zezwolenia, czyli w okresie od 6 maja 1998 r....

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.) w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma prawo do odliczenia strat od dochodu uzyskanego z działalności zwolnionej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej w trakcie obowiązywania zezwolenia, tj. od 6 maja 1998 r. Spółka wskazała, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654), przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania (a więc dochodu z działalności podlegającej opodatkowaniu) nie uwzględnia się:

1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą nie podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych albo wolnych od opodatkowania tym podatkiem (w tym dochodów zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3-4 ustawy, tzn. uzyskanych w ramach działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej),
2. kosztów uzyskania przychodów wskazanych powyżej (w szczególności kosztów uzyskania przychodów strefowych).
   
   

Podobnie przy ustalaniu straty na mocy art. 7 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia się w/w przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym dla celów kalkulacji dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (stanowiącego podstawę opodatkowania) nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów uzyskanych ze źródeł, z których dochody są m.in. wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, np. kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością zwolnioną prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Podobnie przy obliczaniu straty podatkowej nie bierze się pod uwagę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów uzyskanych w ramach działalności prowadzonej w tej strefie. Ze względu więc na definicję dochodu i straty zawartą w art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik ustalając dochód do opodatkowania, nie może pomniejszyć go o stratę związaną z działalnością w specjalnej strefie ekonomicznej i tym samym art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujący prawo do obniżania dochodu o straty poniesione w latach ubiegłych nie ma zastosowania do dochodów i strat poniesionych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej.

Spółka zauważa, że przywołane przepisy odnoszą się wyłącznie do ustalania podstawy opodatkowania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (a więc dochodu podlegającego opodatkowaniu — nie objętego zwolnieniem), a nie do ustalenia (obliczenia) wysokości dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, na warunkach określonych odrębnymi przepisami, który to dochód jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym powyższe przepisy w żaden sposób nie uniemożliwiają podatnikowi obniżenia dochodu zwolnionego uzyskanego w strefie ekonomicznej o stratę poniesioną na tej działalności w ramach kalkulacji wysokości pomocy publicznej, ponieważ kwestia ta nie jest objęta regulacją zawartą w art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobnie jak przepisy podatkowe, tak również przepisy regulujące pomoc publiczną, nie przewidują ograniczeń w formie zakazu rozliczenia strat poniesionych w ramach działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej od dochodu uzyskanego z tej działalności.

Z treści art. 7 ust. 3 i 4 ustawy, wynika jedynie zakaz rozliczenia straty z działalności zwolnionej z dochodem z działalności opodatkowanej. Równocześnie treść art. 7 ust. 3 i 4 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy w żaden sposób nie ogranicza możliwości zmniejszenia dochodu z działalności zwolnionej o stratę z działalności zwolnionej dla celów kalkulacji pomocy publicznej, a w konsekwencji, uwzględnienia straty jako elementu zwiększającego wysokość zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy. Przy tym sposób przeprowadzenia powyższej kalkulacji podlegać będzie zasadom ustanowionym w przepisach o pomocy publicznej normujących działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Spółka zwraca uwagę na fakt, iż przepis art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw utrzymuje zasadę zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, w stosunku do dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorców innych niż mali i średni na terenie specjalnych stref ekonomicznych na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem 7 stycznia 2001 r. Jednocześnie ograniczono zakres tego zwolnienia poprzez odwołanie się do maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, której zakres określa przepis art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Zgodnie z treścią tego przepisu limit dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej stanowi odpowiednią część kosztów inwestycji, poniesionych przez przedsiębiorcę do dnia 31 grudnia 2006 r.

Z kolei elementy kalkulacyjne jakie powinny być uwzględnione przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej to:

1. koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia (art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy),
2. całkowita wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000 (art. 5 ust. 2 pkt 3 ustawy),
   
   

Ponadto dla określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę (art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy). W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że jednym z elementów regulacji dotyczącej zwolnienia podatkowego dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach posiadanego zezwolenia, jest możliwość odliczania strat od dochodu zwolnionego.

Należy się więc zgodzić ze stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 29 października 2008 r. sygn. akt II FSK 1020/07, w którym Naczelny Sad Administracyjny stwierdził, że: „Na wielkość pomocy publicznej, z jakiej przedsiębiorca może skorzystać po 1 maja 2004 r., wpływ mają przy tym okoliczności nie tylko przyszłe (jak poniesienie kosztów inwestycji w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2006 r. czy osiąganie dochodu po wejściu w życie przepisu), ale też zaistniałe w przeszłości (poniesienie kosztów inwestycji przed 1 maja 2004 r., wielkość już wykorzystanej przed tą datą pomocy). Właśnie ta ostatnia kwestia - uwzględnienie przy ustaleniu maksymalnej wielkości pomocy publicznej całkowitej wielkości pomocy publicznej wykorzystanej przez przedsiębiorcę od 1 stycznia 2001 r. ma w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego istotne znaczenie przy dokonywaniu wykładni pkt 4 ust. 2 art. 5 ustawy zmieniającej u. s. s. e. Zgodnie bowiem z tą zasadą wielkość maksymalnej pomocy publicznej (wielkość zwolnienia podatkowego). Jaka pozostaje przedsiębiorcy do wykorzystania pomniejszona być musi o zwolnienie i inne rodzaje pomocy już uzyskane w okresie od 1 stycznia 2001 r. do 30 kwietnia 2004 r. Jeżeli zatem w tym okresie podatnik uzyskiwał dochód i dochód ten był, zgodnie z poprzednio obowiązującymi przepisami zwolniony od opodatkowania, to teraz będzie on uwzględniony przy określaniu wielkości pomocy publicznej już wykorzystanej (art. 5 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy zmieniającej u.s.s.e.). Skoro dochód uzyskany przed 1 maja 2004 r. na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia udzielonego przed 1 stycznia 2001 r. winien być zaliczany do pomocy publicznej otrzymanej przez przedsiębiorcę, to należy uznać, iż jego wysokość, stanowiąca element kalkulacyjny wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej winna być pomniejszona o straty, poniesione w związku z tą działalnością w okresie obowiązywania zezwolenia. Ustawodawca nie ograniczył bowiem w pkt 4 okresu, w jakim straty winny być poniesione, aby było możliwe ich odliczenie ani nie wskazał odrębnych zasad obliczania dochodu dla określenia wysokości pomocy publicznej z uwagi na czas jego uzyskania (przed i od 1 maja 2004 r.)."

W ocenie Spółki, uprawnienie do rozliczania straty z działalności zwolnionej z dochodem z działalności zwolnionej wynika wprost z treści przepisu art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, który to przepis w sposób expressis verbis przyznaje Spółce prawo do rozliczenia z dochodem z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie specjalnej straty ekonomicznej straty z tej działalności poniesionej od początku funkcjonowania Spółki w strefie ekonomicznej, tj. od dnia 6 maja 1998 r. Spółka podkreśla, że zgodnie z przytoczonym orzeczeniem w powołanym przepisie ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył okresu, w jakim straty winny być poniesione, aby było możliwe ich odliczanie ani nie wskazał odrębnych zasad obliczania dochodu do określenia wysokości pomocy publicznej z uwagi na czas jego uzyskania. Brak jest zatem podstaw do zróżnicowania sposobu określania wielkości pomocy publicznej z uwagi na okres, w jakim straty te zostały poniesione. Użyte w art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw określenie „równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę" oznacza zdaniem Spółki straty, jakie poniosła w związku z działalnością prowadzoną na terenie specjalnej straty ekonomicznej w ramach zezwolenia, od dnia rozpoczęcia tej działalności.

Dlatego też wymieniony przepis powinien mieć zastosowanie do strat poniesionych przez przedsiębiorcę również przed wejściem w życie tego przepisu, co daje Spółce prawo do odliczania od dochodu na działalności zwolnionej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej strat poniesionych na taj działalności w trakcie obowiązywania zezwolenia. Spółka dodała, że pierwotna treść art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw w okresie od 1 maja do 30 maja 2004 r. brzmiała następująco: „Do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę od dnia 1 stycznia 2001 r.". Ustawą z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. 2004 r. Nr 123 poz. 1291 ze zm.) zmieniono ten przepis, skreślając słowa „od dnia 1 stycznia 2001 r.". W projekcie ustawy nie wyjaśniono szczegółowo przyczyn tej zmiany, biorąc jednak pod uwagę, iż okresem rozliczeniowym w podatku dochodowym (zarówno od osób fizycznych, jak i prawnych) jest rok, to wykreślenie części tego przepisu oznaczać może jedynie, iż ustawodawca zrezygnował z limitowania okresu, za jaki można odliczyć straty poprzez wskazanie konkretnej daty i ograniczając go tylko do okresu prowadzenia działalności w strefie na podstawie udzielonego zezwolenia.

Dodatkowo należy wspomnieć, że celem ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw było częściowe zrekompensowanie przedsiębiorcom którzy uzyskali zezwolenie przed 2001 r. utraconych korzyści po akcesji do UE, a taką rekompensatę niewątpliwie zapewnia możliwość pomniejszenia dochodu stanowiącego element kalkulacyjny pomocy publicznej o straty poniesione w związku z działalnością prowadzoną w strefie. W związku z powyższym stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku jest zasadne i powinno zostać w całości uwzględnione.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 ustawy o SSE stanowił, iż prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, zwanego dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie określa przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez przedsiębiorcę na terenie strefy, i termin, w ciągu którego przedsiębiorca jest zobowiązany do rozpoczęcia na terenie strefy działalności określonej w zezwoleniu. Stanowi ono także podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5 – art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o SSE.

Przepisy powyższe zostały następnie zmienione ustawą z dnia 16 listopada 2000 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 1228, ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. wprowadzając w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie przedmiotowe z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 5 tej ustawy, przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12-14 i 19 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Dostosowując przepisy krajowe do wymogów związanych z akcesją Polski do Unii Europejskiej oraz mając na celu rekompensatę związanych z tą zmianą utraconych przez przedsiębiorców korzyści, ustawodawca dokonał kolejnej zmiany ustawy o SSE.

W myśl art. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, ze zm.), z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

-w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

Na mocy art. 5 ust. 2 tej ustawy dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że:

1. maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:
   1. 30% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,
   2. 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,
   3. 50% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.,
2. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000,
4. do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę.
   
   

Dodatkowo, na mocy art. 3 cytowanej ustawy, uchylono art. 5 ustawy zmieniającej z dnia 16 listopada 2000 r., gwarantujący utrzymanie praw do zwolnień podatkowych na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2000 r.

Tym samym ustawodawca, implementując postanowienia Traktatu Akcesyjnego do polskiego prawodawstwa w zakresie pomocy publicznej, zmienił zasady korzystania z pomocy publicznej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i zastąpił zwolnienia podatkowe obowiązujące do 31 grudnia 2000 r. limitami określonymi ustawą zmieniającą z dnia 2 października 2003 roku.

Przepis art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 roku stanowi, iż przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o jego zmianę polegającą na zastosowaniu do tego przedsiębiorcy przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 w miejsce przepisów art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. Termin złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, upływa z dniem 31 grudnia 2007 r. (art. 6 ust. 5 ustawy zmieniającej).

Z powyższych przepisów wynika, iż regulacje zawarte w art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 r. mają zastosowanie tylko do Spółek które działają na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., nie występowały z wnioskiem o zmianę zezwolenia oraz w dniu wejścia tej ustawy były dużym przedsiębiorcą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka wystąpiła z wnioskiem o zmianę zezwolenia, zatem nie ma do niej zastosowania ww. art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 r.

Podsumowując, Spółka odliczając wysokość zwolnienia podatkowego stanowiącego pomoc publiczną nie ma prawa do pomniejszenia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej, na podstawie uzyskanego zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, straty na tej działalności poniesionej w trakcie obowiązywania zezwolenia.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.