Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla usług pośrednictwa finansowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla usług pośrednictwa finansowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy dotyczącej obsługi rachunków w zakresie przyjmowania wpłat od klientów za usługi świadczone przez masowych wystawców faktur (energia elektryczna, usługi telekomunikacyjne itp.). Zainteresowany prowadzi sieć placówek handlu detalicznego i jest czynnym płatnikiem VAT. W placówkach handlowych uruchomiono punkt przyjęć ww. płatności. Wnioskodawca pośredniczy w przyjmowaniu i przekazywaniu gotówki od klienta na rzecz Firmy B., a ta z kolei przekazuje na rzecz wystawców masowych faktur. Za dokonanie płatności w placówkach Zainteresowanego klient uiszcza opłatę (wynagrodzenie), która jest jego przychodem finansowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Na część opłaty pobranej od klienta zgodnie z zawartą umową Firma B. wystawia Wnioskodawcy fakturę VAT ze stawką 23%. Firma B. wystawia dla Zainteresowanego faktury VAT na wynagrodzenie pobrane od klientów dokonujących wpłat. Świadczone usługi wobec firmy B. Wnioskodawca klasyfikuje jako PKWiU 64.19.30.0 - Pozostałe pośrednictwo pieniężne art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT (Dz. U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Zainteresowany nie ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej transakcji przyjęcia wpłat oraz wynagrodzenia za dokonane wpłaty od klientów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego wskazując, iż:

1. Przyjmowanie wpłat uiszczanych przez klientów dokonywane jest w imieniu i na rzecz firmy B. SA. Opłata uiszczana od klientów za usługę na ich rzecz wpłacana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy, skąd poleceniem zapłaty przez firmę B. pobierana jest z rachunku bankowego Zainteresowanego plus wynagrodzenie liczone od każdej wpłaty rachunku w stałej wysokości. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że wynagrodzenie otrzymywane z tytułu dokonywanych płatności jest wynagrodzeniem za pośrednictwo przy świadczeniu usługi.
2. Firma B. wystawia faktury VAT na część wynagrodzenia za:
   1. „obsługę płatności”,
   2. „obsługę techniczną sprzedaży kodów energetycznych”.
   Zgodnie z umową firmie B. przysługuje wynagrodzenie liczone od każdej wpłaty.
3. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych ustalono numer PKWiU 65.12.10-00.90 „usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
4. Wnioskodawca prowadzi sieć placówek handlu detalicznego i ewidencjonuje sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opłata będąca dochodem Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, czy zwolnione...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wymienione w pytaniu podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług transakcji płatniczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowi iż zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej pojęć „przekaz” i „przekazać”, w celu ustalenia znaczenia tych pojęć należy się posłużyć definicjami ze słownika języka polskiego. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” pod red. B. Dunaja (Wydawnictwo Langenscheidt Polska Sp. z o.o., Warszawa 2007), słowo „przekaz” oznacza „pieniądze przekazane za pośrednictwem poczty lub innej instytucji; także: przekazanie, przesłanie tych pieniędzy; też: przekazanie komuś pieniędzy w taki sposób”. Natomiast „przekazać – przekazywać” znaczy m.in. „wpłacać pieniądze w odpowiedniej instytucji, zlecając wypłacenie ich komuś”.

Jak stanowi ust. 13 ww. artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 1 ust. 14 ustawy).

Stosownie do ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowi implementację regulacji wynikających z art. 135 ust. 1 lit. d) ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347.1 ze zm.), zgodnie z którą państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy dotyczącej obsługi rachunków w zakresie przyjmowania wpłat od klientów za usługi świadczone przez masowych wystawców faktur (energia elektryczna, usługi telekomunikacyjne itp.). Zainteresowany prowadzi sieć placówek handlu detalicznego i jest czynnym płatnikiem VAT. W placówkach handlowych uruchomiono punkt przyjęć ww. płatności. Wnioskodawca pośredniczy w przyjmowaniu i przekazywaniu gotówki od klienta na rzecz Firmy B., a ta z kolei przekazuje na rzecz wystawców masowych faktur. Za dokonanie płatności w placówkach Zainteresowanego klient uiszcza opłatę (wynagrodzenie), która jest jego przychodem finansowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Na część opłaty pobranej od klienta zgodnie z zawartą umową Firma B. wystawia Wnioskodawcy fakturę VAT ze stawką 23%. Firma B. wystawia dla Zainteresowanego faktury VAT na wynagrodzenie pobrane od klientów dokonujących wpłat. Świadczone usługi wobec firmy B. Wnioskodawca klasyfikuje jako PKWiU 64.19.30.0 - Pozostałe pośrednictwo pieniężne art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Zainteresowany nie ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej transakcji przyjęcia wpłat oraz wynagrodzenia za dokonane wpłaty od klientów.

Przyjmowanie wpłat uiszczanych przez klientów dokonywane jest w imieniu i na rzecz firmy B. SA. Opłata uiszczana od klientów za usługę na ich rzecz wpłacana jest na rachunek bankowy Wnioskodawcy, skąd poleceniem zapłaty przez firmę B. pobierana jest z rachunku bankowego Zainteresowanego plus wynagrodzenie liczone od każdej wpłaty rachunku w stałej wysokości. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że wynagrodzenie otrzymywane z tytułu dokonywanych płatności jest wynagrodzeniem za pośrednictwo przy świadczeniu usługi.

Firma B. wystawia faktury VAT na część wynagrodzenia za:

1. „obsługę płatności”,
2. „obsługę techniczną sprzedaży kodów energetycznych”.
   
   

Zgodnie z umową firmie B. przysługuje wynagrodzenie liczone od każdej wpłaty.

Zainteresowany zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych dla świadczonych usług podał numer PKWiU 65.12.10-00.90 „usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Wnioskodawca prowadzi sieć placówek handlu detalicznego i ewidencjonuje sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Treść wniosku nie wskazuje, by przedmiotowe usługi były usługami ściągania długu, więc nie będzie do nich miał zastosowania przepis ograniczający prawo do zwolnienia od podatku, tj. art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy.

Reasumując, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż do usług będących przedmiotem wniosku sklasyfikowanych przez Zainteresowanego jako – usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla usług pośrednictwa finansowego. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w pozostałym zakresie została rozstrzygnięta odrębnymi pismami.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót