INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 05 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 19 października 2010 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, obsługując 34 miejscowości na terenie Gminy.

W zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, Spółka eksploatuje 1 oczyszczalnię ścieków dla 1 miejscowości oraz hurtowo odprowadza ścieki do dwóch oczyszczalni, w tym ok. 92% do miejskiej oczyszczalni ścieków w Ś., na podstawie umowy o hurtową dostawę wody i hurtowy odbiór ścieków.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka zawarła więc m.in. następujące umowy:

• z „A” Sp. z o.o. w Ś. o hurtową dostawę wody i hurtowy odbiór ścieków,
• z „B” S.A. w P. o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków.
  
  

W miesiącu grudniu 2009 r. „A” Sp. z o.o., po przeprowadzonej kontroli jakości odprowadzonych ścieków stwierdził, że ścieki odprowadzane z m. P. zawierają stężenia ChZT i BZT5, przekraczające ilości określone w załączniku nr 3 do umowy i zgodnie z par. 8 umowy o hurtowe dostarczanie wody i hurtowy odbiór ścieków, obciążył Spółkę dodatkową opłatą za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, będących własnością „A” Sp. z o.o., wystawiając fakturę VAT.

W wyniku przeprowadzonej przez Spółkę kontroli u dostawcy ścieków cukrowniczych, tj. „B” S.A. w P. i stwierdzonych przekroczeń warunków odprowadzania ścieków - stężeń ChZT i BZT5, Spółka naliczyła dostawcy ścieków cukrowniczych opłatę dodatkową, wystawiając fakturę VAT do Y S.A., zgodnie z par. 7 zawartej umowy o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków.

Na podstawie wystawionej faktury, Spółka odzyskała 26,2% poniesionych kosztów z tytułu opłaty dodatkowej, co nie stało w sprzeczności z treścią zawartej umowy pomiędzy Spółką a „B”, która to umowa nie regulowała w sposób szczególny wartości dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń zawartych w odprowadzanych ściekach.

Spółka zaliczyła całą dodatkową opłatę do kosztów uzyskania przychodów, sporządzając zeznanie podatkowe za 2009 r., ponieważ uważa, iż powyższa opłata została poniesiona w celu zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od osób prawnych, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów całą dodatkową opłatę za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady działalności Spółki – przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjnego określa ustawa z dnia 07 czerwca 2001 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Rozporządzenie Ministra Budownictwa z dnia 14 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 136, poz. 964) określa sposób realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, na podstawie art. 11 ustawy z dnia 07 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu.

Przedsiębiorstwa wodociągowe sporządzając taryfy i stawki opłat za dostawę wody i odbiór ścieków ustalają również w taryfach n/p powyższych przepisów stawki opłat za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych w zł za 1 kilogram substancji, które nie stanowią kar czy odszkodowań.

Art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż „kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

W ocenie Spółki, dodatkowa opłata za przekroczenie stężeń substancji wprowadzanych w ściekach do urządzeń kanalizacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ustawy, ponieważ są to koszty poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka w ramach prowadzonej działalności zawarła umowę cywilno – prawną z „A” Sp. z o.o. o hurtową dostawę wody i hurtowy odbiór ścieków, w której według załącznika nr 3 zostały określone stężenia substancji wprowadzanych w ściekach. Nie spełnienie warunków wynikających z umowy i naliczone dodatkowe opłaty pozostają w bezpośrednim związku z kosztami operacyjnymi działalności Spółki i zarazem stanowią koszty zabezpieczenia źródła przychodów.

Spółka zaliczyła całą dodatkową opłatę do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ opłata nie stanowi sankcji lub kar wymienionych w art. 16 ustawy zawierającym katalog kosztów, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.: konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku oraz poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródeł przychodów. Tak, więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków - po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego dochodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro, bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi być on widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub przynajmniej zakładać jako realny. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Nadmienić także należy, że obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Drugi z elementów, zawartych w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie może być ujęty w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 powyższej ustawy. Do tego katalogu należą m.in. wydatki, które nie są zaliczane do kosztów do kosztów podatkowych po przekroczeniu ustawowo określonych limitów, gdy nie spełnią określonych warunków, czy ze względu na swój charakter bezwzględnie nie stanowią kosztów podatkowych (np. grzywny i kary pieniężne).

W tym miejscu podkreślić także należy, że wyliczenie w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie zostały zamieszczone w tym artykule, zostaną uznane za koszty podatkowe.

Ustawodawca konstruując zapis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawarł regułę nakazującą badać każdy wydatek i poddawać go indywidualnej ocenie, pod kątem jego związku z przychodem, tj. wpływu na powstanie tego przychodu, względnie z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Analiza ta nie byłaby pełna bez uwzględnienia, czy powstaniu tego kosztu towarzyszyło racjonalne działanie podatnika. Działalność gospodarcza podlega bowiem określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działania w dążeniu do realizacji postawionego celu. Zatem, w ocenie związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem należy uwzględniać również aspekt racjonalnego działania w celu uzyskania tego przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (co ma także istotne znaczenie dla zachowania prawidłowego rachunku podatkowego, opartego o zasadę współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż uiszczona dodatkowa opłata za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych nie ma charakteru sankcji, a w szczególności nie stanowi kary czy odszkodowania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczność jej poniesienia związana jest bowiem z określonym postępowaniem Spółki, uregulowanym w zawartej umowie cywilnej.

Reasumując, poniesiona przez Wnioskodawcę opłata dodatkowa za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, stanowi w całości koszt uzyskania przychodów, spełnione bowiem zostały przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.