INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu 23 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 5 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.), 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 5 sierpnia 2010 r.) oraz z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych pomiędzy Spółką i Uczelnią – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych pomiędzy Spółką i Uczelnią. Powyższy wiosek uzupełniono pismami z dnia: 5 lipca 2010 r., 3 sierpnia 2010 r. oraz 1 września 2010 r. o: dane Wnioskodawcy, postanowienie sądu oraz doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwany dalej Spółką, został utworzony w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej m. in. na:

• zarządzaniu i administrowaniu nieruchomościami na własny rachunek, w tym:
• odpłatnym wynajmie pomieszczeń, bieżącej obsłudze najemców;
• dzierżawie lokali biurowych, magazynowych, obiektów sportowych, pokoi gościnnych, sal konferencyjnych, pracowni specjalistycznych (pracowni komputerowych, studio TV i radiowego), laboratoriów (C., studio fokusowego, laboratorium psychologicznego);
• odpłatnym udostępnianiu miejsc parkingowych znajdujących się przy wynajmowanych pomieszczeniach;
• wynajmie sprzętu audiowizualnego i nagłośnienia;
• organizowaniu szkoleń, konferencji, sympozjów;
• prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych;
• prowadzeniu pozaszkolnych form edukacji;
• nauce języków obcych;
• świadczeniu usług sprzątania, utrzymania zieleni;
• świadczeniu usług dozoru;
• prowadzeniu stołówki (gastronomia);
• świadczeniu usług cateringu;
• wydawaniu książek i czasopism naukowych;
• małej poligrafii (ksero, oprawa prac dyplomowych itp.);
• handlu (księgarnia, kiosk);
• świadczeniu usług technicznych (np. konserwacje, naprawy).
  
  

Jedynym udziałowcem Spółki jest Szkoła Wyższa (dalej: Uczelnia).

Zgodnie ze statutem Uczelni, do jej podstawowych zadań należy:

• prowadzenie działalności edukacyjnej na poziomie wyższym;
• organizacja szkoleń i konferencji;
• prowadzenie badań naukowych;
• prowadzenie działalności wydawniczej.
  
  

Uczelnia planuje zakup nieruchomości składającej się z gruntu oraz kompleksu budynków (dalej: Nieruchomość). Planowany zakup Nieruchomości może być poprzedzony szeregiem działań przedwstępnych, obejmujących przykładowo - przygotowanie przez Uczelnię listu intencyjnego w zakresie dzierżawy pomieszczeń z opcją wykupu, bądź złożenie oferty kupna (na obecnym etapie trudno jest precyzyjnie określić jakie jeszcze działania mogą być podjęte). Zgodnie z zamierzeniami Uczelni, Nieruchomość będzie przeznaczona do prowadzenia działalności edukacyjnej, tj. prowadzenia zajęć dydaktycznych, szkoleń i konferencji. W celu sfinansowania nabycia Nieruchomości, Uczelnia zamierza skorzystać z kredytu bankowego i/lub pożyczki od podmiotów zewnętrznych, w międzyczasie Uczelnia może wystąpić z wnioskiem kredytowym do instytucji finansowych.

W chwili obecnej Nieruchomość nie jest przystosowana do prowadzenia w niej działań edukacyjnych (Nieruchomość ma inny cel przeznaczenia), w związku z czym, jej wykorzystanie zgodnie z planami Uczelni wymagałoby gruntownego remontu, co z kolei wiązałoby się z koniecznością poniesienia znacznych nakładów inwestycyjnych. W związku z tym, iż Uczelnia zamierza zaciągnąć kredyt na nabycie Nieruchomości, zdobycie dodatkowych środków na jej modernizację wiązałoby się ze znacznymi trudnościami.

W celu lepszej realizacji założeń gospodarczych, w tym zarządzania i administrowania Nieruchomością oraz osiągnięcia wspólnych korzyści, Spółka i Uczelnia postanowiły podjąć długoterminową współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Wspólne przedsięwzięcie będzie polegało na przeprowadzeniu przez Spółkę prac remontowych na Nieruchomości w celu przystosowania jej do działalności dydaktycznej oraz późniejszym wspólnym korzystaniu z Nieruchomości przez Uczelnię (do prowadzenia zajęć dydaktycznych) i przez Spółkę (do prowadzenia działalności gospodarczej).

Środki finansowe przeznaczone na modernizację, Spółka zamierza pozyskać od podmiotów zewnętrznych na podstawie przygotowanego biznes planu (Wnioskodawca jako spółka celowa ma większą niż Uczelnia szansę na uzyskanie takiego finansowania). Po dokonaniu odpowiednich prac, zmodernizowana Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Uczelnię do prowadzenia zajęć dydaktycznych. Jednocześnie, Spółka będzie uprawniona do wykorzystywania zmodernizowanych pomieszczeń w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczone przez Spółkę usługi będą polegały w szczególności na zarządzaniu i administrowaniu Nieruchomością na własny rachunek, tj. odpłatnym wynajmie pomieszczeń oraz bieżącej obsłudze najemców, dzierżawie lokali biurowych, magazynowych, obiektów sportowych, pokoi gościnnych, odpłatnym udostępnianiu miejsc parkingowych znajdujących się przy wynajmowanych pomieszczeniach i innych czynnościach opisanych powyżej. Dodatkowo, Spółka uzyska prawo do wyłącznego korzystania z niektórych budynków zlokalizowanych na Nieruchomości. W ramach współpracy, strony nie będą dokonywały między sobą żadnych płatności, w szczególności nie będą obciążały się wzajemnie żadnymi kosztami, ani nie będą dokonywały żadnych rozliczeń.

Planowana współpraca Spółki i Uczelni w ramach wspólnego przedsięwzięcia przyniesie wymierne korzyści dla obu stron transakcji. Dla Uczelni współpraca ze Spółką będzie oznaczać możliwość korzystania ze zmodernizowanych, nowoczesnych budynków do prowadzenia działalności edukacyjnej. Z uwagi na to, iż Uczelnia zamierza zaciągnąć kredyt na nabycie Nieruchomości, zdobycie dodatkowych środków na jej modernizację byłoby znacznie utrudnione. Z drugiej strony, dla Spółki współpraca z Uczelnią będzie oznaczać możliwość wykorzystywania budynków i parkingów zlokalizowanych na Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 1 września 2010 r. Zainteresowany wskazał, iż strony wspólnego przedsięwzięcia nie będą dokonywały wzajemnych rozliczeń poniesionych nakładów. Wkładem Uczelni we wspólne przedsięwzięcie będzie Nieruchomość, natomiast wkładem Spółki będą nakłady inwestycyjne (przeprowadzenie prac remontowych) na Nieruchomość. Po dokonaniu przez Wnioskodawcę odpowiednich prac, zmodernizowana Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Uczelnię do prowadzenia zajęć dydaktycznych, a Spółka będzie uprawniona do wykorzystywania części pomieszczeń w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, w ramach wspólnego przedsięwzięcia strony nie będą dokonywały między sobą żadnych płatności, nie będą obciążały się wzajemnie żadnymi kosztami, ani nie będą dokonywały żadnych rozliczeń. Odpłatny wynajem pomieszczeń, dzierżawa lokali biurowych, magazynowych, obiektów sportowych, pokoi gościnnych, odpłatne udostępnianie miejsc parkingowych będą dokonywane bezpośrednio przez Spółkę (Spółka będzie podmiotem świadczącym te usługi), w związku z czym obrót z tytułu powyższych czynności powstanie u Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, współpraca Spółki i Uczelni w ramach wspólnego przedsięwzięcia nie spowoduje dla Spółki powstania obowiązku w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja wspólnego przedsięwzięcia nie spowoduje dla Spółki powstania obowiązku podatkowego w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów usług, gdyż Spółka nie będzie dokonywała na rzecz Uczelni żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie:

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają tylko czynności enumeratywnie wymienione w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności dokonywane przez Spółkę w ramach wspólnego przedsięwzięcia nie mieszczą się w powyższym katalogu. W szczególności, czynności te nie będą stanowiły odpłatnej dostawy towarów, gdyż Spółka w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie przenosiła na Uczelnię żadnych praw do rozporządzania towarami.

Nie ulega także wątpliwości, iż czynności dokonywane przez Spółkę w ramach wspólnego przedsięwzięcia nie będą stanowiły odpłatnego świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z powyższą regulacją świadczenie usług, jako czynność opodatkowana podatkiem VAT występuje, gdy można wskazać osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, na rzecz której dana usługa jest świadczona. Brak świadczenia na rzecz innego podmiotu oznacza brak czynności opodatkowanej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie świadczyła na rzecz Uczelni żadnych usług. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę będzie wprawdzie polegała na świadczeniu usług obejmujących m. in. odpłatne udostępnianie sal dydaktycznych, jednakże usługi te będą świadczone na rzecz innych podmiotów gospodarczych, a nie Uczelni.

Usługą świadczoną na rzecz Uczelni nie będzie również przeprowadzenie prac remontowych na Nieruchomości. Czynności te Spółka będzie bowiem dokonywała przede wszystkim w celu wykorzystania zmodernizowanych pomieszczeń dla własnych celów, tj. do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na fakt, iż brak opodatkowania czynności świadczonych przez strony w ramach wspólnego przedsięwzięcia został potwierdzony przez NSA w wyroku z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08. Zdaniem NSA, jeżeli współdziałanie dwóch podmiotów dotyczy wspólnego przedsięwzięcia, pomiędzy jego uczestnikami nie dochodzi do wzajemnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż po pierwsze, nie da się ich racjonalnie wycenić, a po drugie, przedsięwzięcie takie nie polega na wzajemnym świadczeniu usług pomiędzy uczestnikami działań kooperacyjnych, lecz na osiągnięciu wspólnego celu podjętej współpracy. Jak bowiem stwierdził NSA w powyższym wyroku: „Celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez oddzielne, lecz skoordynowane wspólne działania partnerów, określonego rezultatu, o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich dla celów podatku od towarów i usług nie można oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż realizacja opisanego w zdarzeniu przyszłym wspólnego przedsięwzięcia nie spowoduje dla Spółki powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Co do zasady, usługa podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy ma charakter odpłatny. Jednakże ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje na formę odpłatności, jak również nie definiuje tego pojęcia.

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje, iż odpłatność ma miejsce wówczas, gdy:

1. Istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym.
2. Dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności.
3. Wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że kwotę należną (zapłatę), stanowi korzyść majątkowa, jaką podatnik uzyska lub ma uzyskać, w związku z wykonaniem czynności opodatkowanej. Jeżeli w obrocie gospodarczym następuje zamiana towaru na towar, towaru na usługę, a także zamiana usługi na usługę mamy do czynienia z transakcjami barterowymi. „Barter” oznacza wymianę bezpośrednią bez udziału pieniądza.

Prawną istotę umowy zamiany regulują przepisy prawa cywilnego, a zwłaszcza art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W rozumieniu Kodeksu cywilnego umowa zamiany jest umową konsensualną, wzajemną i zobowiązującą, a art. 603 k.c. stanowi, że przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy.

Natomiast z treści art. 604 k.c. wynika, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oznacza wykonanie tych czynności za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Taki sposób rozliczania wzajemnych należności przedsiębiorców nie stanowi naruszenia dyspozycji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 155 poz. 1095 ze zm.), który zastrzega jedynie, że bezpośrednie przepływy pieniężne powinny odbywać się w formie bezgotówkowej. Inne sposoby wykonania zobowiązań skutkujące zapłatą nie zostały wyłączone.

Świadczenia rzeczowe mogą również zostać uznane za transakcje barterowe. Barter w polskim prawie uważa się za jeden z rodzajów umowy zamiany. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią się na wymianę towaru za towar, usługi za usługę czy też towaru za usługę nie ma istotnego znaczenia.

Barter jest więc pojęciem szerszym, obejmującym swoim zakresem zamianę usług, zamianę towaru na usługę i usługi na towar. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar lub usługi na usługę (ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę), gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.

W przypadku transakcji barterowych, w tym również zamiany usług, świadczenie usługi stanowi zapłatę jeśli zostały spełnione następujące warunki:

• istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wymiennie czynnościami, czyli pomiędzy czynnością opodatkowaną a otrzymaną za nią zapłatą,
• istnieje możliwość określenia wartości świadczonych usług w pieniądzu.
  
  

Jak wynika z powyższego realizowane w oparciu o umowę zamiany przeniesienie własności towaru lub usługi stanowi zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bowiem jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów lub dwoma odpłatnymi świadczeniami usług.

Dla potrzeb podatku od towarów i usług wielokrotne dostawy towarów lub świadczenie usług w ramach umowy barterowej podlegają opodatkowaniu jako czynności faktycznie dokonane (dokonana dostawa towarów i świadczenie usługi). Czynności te zgodnie z ogólnymi zasadami winny być udokumentowane fakturami VAT.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka została utworzona w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej m. in. na zarządzaniu i administrowaniu nieruchomościami na własny rachunek, wynajmie sprzętu audiowizualnego i nagłośnienia, organizowaniu szkoleń, konferencji, sympozjów itd. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej (dalej: Uczelnia). Zgodnie ze statutem Uczelni, do jej podstawowych zadań należy prowadzenie działalności edukacyjnej na poziomie wyższym, organizacja szkoleń konferencji, prowadzenie badań naukowych i działalności wydawniczej.

Uczelnia planuje zakup nieruchomości składającej się z gruntu oraz kompleksu budynków (dalej: Nieruchomość). Zgodnie z zamierzeniami Uczelni, Nieruchomość będzie przeznaczona do prowadzenia działalności edukacyjnej. W celu sfinansowania nabycia Nieruchomości, Uczelnia zamierza skorzystać z kredytu bankowego i/lub pożyczki od podmiotów zewnętrznych. W chwili obecnej Nieruchomość nie jest przystosowana do prowadzenia w niej działań edukacyjnych, w związku z czym, jej wykorzystanie zgodnie z planami Uczelni wymaga gruntownego remontu, co z kolei wiąże się z koniecznością poniesienia znacznych nakładów inwestycyjnych. W związku z tym, iż Uczelnia zamierza zaciągnąć kredyt na nabycie Nieruchomości, zdobycie dodatkowych środków na jej modernizację wiązałoby się ze znacznymi trudnościami.

Tym samym, Wnioskodawca i Uczelnia postanowiły podjąć długoterminową współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Wspólne przedsięwzięcie będzie polegało na przeprowadzeniu przez Zainteresowanego prac remontowych na Nieruchomości w celu przystosowania jej do działalności dydaktycznej oraz późniejszym wspólnym korzystaniu z Nieruchomości przez Uczelnię (do prowadzenia zajęć dydaktycznych) i przez Spółkę (do prowadzenia działalności gospodarczej). Strony wspólnego przedsięwzięcia nie będą dokonywały wzajemnych rozliczeń poniesionych nakładów. Wkładem Uczelni we wspólne przedsięwzięcie będzie Nieruchomość, natomiast wkładem Spółki będą nakłady inwestycyjne (przeprowadzenie prac remontowych) na Nieruchomość.

Z powyższego wynika zatem, iż pomiędzy Wnioskodawcą a Uczelnią zaistnieje relacja zobowiązaniowa i odpłatna, w której każda ze stron zobowiązuje się do określonego działania. Na mocy wspólnego przedsięwzięcia bowiem Wnioskodawca zobowiązał się na rzecz Uczelni przeprowadzić prace remontowe na Nieruchomości (dzięki czemu Uczelnia będzie dysponować zmodernizowanymi, nowoczesnymi budynkami do prowadzenia działalności edukacyjnej), natomiast Uczelnia w zamian za to zobowiązała się udostępnić Wnioskodawcy część pomieszczeń do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie występuje więc zarówno świadczenie wzajemne jak i wynagrodzenie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wykonanie prac remontowych dla Uczelni i otrzymanie w zamian za to możliwości korzystania z części pomieszczeń jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Forma odpłatności w przedmiotowej sprawie (usługa za usługę) wskazuje, że mamy tu do czynienia z transakcjami barterowymi.

Przesłanką opodatkowania, według art. 5 ust. 1 ustawy, jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. W odniesieniu do okoliczności opisanych we wniosku spełniony jest ten warunek, gdyż w przypadku transakcji barterowych występuje bezpośredni związek między czynnością przeprowadzenia prac remontowych, a otrzymanym w zamian wynagrodzeniem w postaci prawa do korzystania z części pomieszczeń. Nie dochodzi tu więc do nieodpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Tym samym, współpraca Spółki i Uczelni w ramach wspólnego przedsięwzięcia spowoduje dla Spółki powstanie obowiązku w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych pomiędzy Spółką i Uczelnią. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie powstania przychodów podatkowych z tytułu współpracy Spółki z Uczelnią w ramach wspólnego przedsięwzięcia, została załatwiona w interpretacji nr ILPB4/423-15/10-6/ŁM w dniu 22 września 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.