INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Izbę Rolniczą przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu 01.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze świadczeniem odpłatnych usług doradczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 września 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze świadczeniem odpłatnych usług doradczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Jednym z ustawowych zadań izb rolniczych jest doradztwo w zakresie działalności rolniczej wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927, art. 5). Zgodnie z ustawą z dnia 7.03.2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013, usługi rolnicze w ramach systemu doradztwa rolniczego mogą być świadczone przez podmioty publiczne (ośrodki doradztwa rolniczego i izby rolnicze) oraz prywatne podmioty doradcze, które uzyskały akredytację na świadczenie usług doradczych wydanych przez ministra właściwego ds. rozwoju wsi.

Obecnie za świadczone usługi doradztwa, Izba nie pobiera opłat. Izba nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Symbol PKWiU świadczonej przez Izbę usługi doradztwa rolniczego to 91.33 Usługi świadczone przez pozostałe organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Przepisy jednoznacznie wskazują, że izby rolnicze mogą i powinny świadczyć usługi doradcze. Niestety zapisy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o izbach rolniczych, uniemożliwiają izbom prowadzenie działalności gospodarczej. Z drugiej strony jednak ta sama ustawa w art. 35 ust. 1 pkt 7 wskazuje jako źródło dochodów izb rolniczych opłaty z tytułu usług świadczonych przez izbę, nadając Walnemu Zgromadzeniu Izby właściwość ustalenia zasad odpłatności za usługi świadczone przez izbę w art. 12 ust. 1 pkt 15.

Zgodnie z pismem otrzymanym przez Izbę Rolniczą z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi: „Pobieranie opłat za usługi świadczone przez izby jest zgodne z prawem, (...) a usługa w rozumieniu ustawy o izbach rolniczych oznacza co innego niż działalność usługowa stanowiąca rodzaj działalności gospodarczej. Zatem usługi świadczone przez izby nie mogą mieć charakteru działalności gospodarczej (...). Naliczanie i pobieranie opłat nie oznacza w każdym przypadku, że prowadzona jest działalność dla osiągnięcia zarobku. Opłaty mogą być bowiem pobierane na pokrycie kosztów działalności, co nie powoduje powstania dochodu”.

Ponieważ Wnioskodawca zdaje sobie sprawę z tego, że opinia MRiRW nie jest wiążąca w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych, zwraca się On z prośbą o interpretację prawnych możliwości świadczenia przez izby rolnicze usług doradczych i ich rozliczania. Wątpliwości Jednostki budzi także fakt udokumentowania pobieranych opłat z tytułu świadczenia usług doradczych przez izby rolnicze, ponieważ izba rolnicza nie mogąc prowadzić działalności gospodarczej nie może wystawiać faktur. Natomiast dla skorzystania z pomocy finansowej w ramach działania „Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007 - 2013 do wniosku o płatność należy dołączyć oryginały faktur lub równoważnych dokumentów księgowych lub ich kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem dokumentujące poniesienie kosztów usług doradczych przez rolnika. Ponieważ jednak przepisy nie wymieniają enumeratywnie dokumentów księgowych, jakie powinny być dołączone przez beneficjenta do wniosku o płatność, Wnioskodawca domniemywa, że izba rolnicza może wystawić notę księgową za świadczone usługi. Wątpliwości Jednostki budzi także kwestia skutków podatkowych, w związku z opłatami, które Izba miałaby pobierać. Obecnie dochody Wnioskodawcy, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione są z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż w całości przeznaczone są na cele statutowe i ustawowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy pobieranie opłat z tytułu usług świadczonych przez Izbę, nie będących działalnością gospodarczą, będzie rodziło zobowiązania podatkowe, jeżeli tak, to jakie...

Zdaniem Wnioskodawcy, może On wykonywać usługi doradcze i pobierać za nie opłaty na pokrycie jedynie kosztów działalności nie osiągając przy tym zarobków i w całości przeznaczając je na wykonywanie działalności ustawowej i statutowej. Usługi świadczone przez Izbę nie mogą mieć charakteru działalności gospodarczej. Usługa w rozumieniu ustawy o izbach rolniczych oznacza co innego niż działalność usługowa stanowiąca rodzaj działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy, w takiej sytuacji nie będzie to rodziło zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, a w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Szczególne sytuacje, o których mowa w art. 21 i 22 tej ustawy, dotyczą odpowiednio opodatkowania:

• przychodów z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają siedziby lub zarządu na jej terytorium, oraz
• dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

W analizowanym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą powyższe przypadki, wobec czego zastosowanie znajduje zasada ogólna, wedle której opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 powołanej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 tej ustawy. Dla uznania danego przysporzenia za przychód podatkowy nie ma znaczenia jego źródło. W szczególności, nieistotne jest, czy został on osiągnięty z działalności gospodarczej, czy też innej działalności prowadzonej przez podatnika. Przykładowe przysporzenia majątkowe zaliczane do tej kategorii zostały wymienione w art. 12 ust. 1 omawianej ustawy. Na jego mocy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Kosztami uzyskania przychodów są natomiast – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód rozumiany jako nadwyżka sumy przychodów z wszelkich źródeł nad kosztami ich uzyskania. Dla opodatkowania dochodu nie ma przy tym co do zasady znaczenia, czy został on osiągnięty przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (działalnością o charakterze zarobkowym), czy też z wykonywaniem niegospodarczych zadań statutowych.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, w związku z działaniem „Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów” realizowanym w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 (załącznik do obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 października 2007 r. w sprawie Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013, M. P. Nr 94, poz. 1035 ze zm.), Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi doradcze na rzecz rolników za wynagrodzeniem.

Wskazane działanie jest programem wspierania rozwoju obszarów wiejskich, skierowanym do rolników i posiadaczy lasów. Podmioty te mają możliwość otrzymania pomocy na pokrycie części udokumentowanych kosztów kwalifikowalnych usług doradztwa rolniczego związanego z zasadami gospodarowania w zakresie wymogów wzajemnej zgodności oraz bezpieczeństwa pracy, świadczonych przez jednostki doradztwa rolniczego, izby rolnicze oraz podmioty, które uzyskały akredytację ministra właściwego do spraw rozwoju wsi. Katalog usług i zryczałtowane, jednolite stawki za ich świadczenie określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007 – 2013 (Dz. U. Nr 78, poz. 470 ze zm.), wydane na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427 ze zm.).

Wnioskodawca nie jest zatem beneficjentem pomocy, udzielanej w ramach ww. działania, a jedynie będzie uczestniczył w jego realizacji, świadcząc za wynagrodzeniem określone usługi doradcze. Wynagrodzenie za daną usługę będzie stanowiło przychód Izby. W przypadku, gdy suma przychodów ze świadczenia przedmiotowych usług doradczych będzie wyższa od sumy kosztów ich uzyskania, Izba osiągnie dochód z tego tytułu. Dochód z prowadzonej działalności doradztwa rolniczego będzie stanowił – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przedmiot opodatkowania tym podatkiem.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody związków zawodowych, społeczno - zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Jak wynika z unormowania art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927 ze zm.), izba rolnicza nie może prowadzić działalności gospodarczej. W związku z powyższym, działalność ta nie może stanowić jej celu statutowego.

A zatem, jeżeli Wnioskodawca osiągnie dochód z tytułu świadczenia usług doradczych w ramach działania „Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów” i przeznaczy go na realizację swoich celów statutowych, dochód ten będzie wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych będzie dochód Izby z tytułu prowadzenia działalności w zakresie usług doradztwa rolniczego. Dochód ten będzie jednak wolny od podatku, jeżeli zostanie przeznaczony przez Izbę na Jej cele statutowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w części dotyczącej:

• możliwości wykonywania odpłatnych usług doradczych wydano postanowienie z dnia 01 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-171/10-6/MC oraz ILPP1/443-962/10-6/AI odmawiające wszczęcia postępowania,
• podatku od towarów i usług wydano interpretację indywidualną z dnia 01 grudnia 2010 r. nr ILPP1/443-962/10-7/AI.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.