INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 10 września 2010 r.), uzupełnionym w dniach 29 września oraz 17 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 września oraz 17 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży budynku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem budynku składającego się z części produkcyjnej oraz biurowej, o powierzchni 2.390,03 m². Został on wybudowany ze środków własnych Spółki i wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 31 maja 2004 r. Wartość budynku przyjęta do ewidencji to 9.632.523,77 zł.

Z tytułu zrealizowanych zakupów dotyczących budowy przedmiotowego obiektu, Spółka dokonała odliczeń podatku naliczonego oraz złożyła wniosek o jego zwrot: w dniu 29 grudnia 2003 r. na kwotę 217.847,00 zł, w dniu 26 stycznia 2004 r. na kwotę 612.561,00 zł oraz w dniu 25 marca 2004 r. na kwotę 55.809,00 zł – co łącznie dawało sumę 886.217,00 zł. Dotychczasowe umorzenie wartości budynku naliczone do dnia 30 sierpnia 2010 r. Spółka przedstawiła w kwocie1.271.640,38 zł.

W trakcie prowadzenia działalności, Zarząd Spółki zawarł umowy dzierżawy części pomieszczeń znajdujących się w budynku. I tak, umowa z dnia 15 kwietnia 2008 r. dotyczyła tzw. pokoju klasyfikatorów wraz z wiatrołapem, urządzeniami komunikacyjnymi oraz sanitarnymi, o łącznej powierzchni 22,94 m². Strony ustaliły czynsz za dzierżawę w kwocie 400,00 zł + 22% VAT za każdy miesiąc. Umowa została zawarta na czas nieokreślony i obowiązuje do dnia dzisiejszego. Umowa dzierżawy z dnia 30 września 2008 r. objęła z kolei salę do licytacji, o powierzchni 40,58 m². Zawarta została na czas określony (od 6 października 2008 r. do 20 lutego 2009 r.), kwota dzierżawy w niej ustalona to 30 zł brutto za 1h. Łącznie zostało wystawionych 5 faktur VAT na kwotę 7.315,53 zł + 22% VAT. Natomiast umowa z dnia 22 grudnia 2008 r. dotyczyła pomieszczeń produkcyjnych o powierzchni 255,18 m². Została zawarta na czas określony (od 15 stycznia 2009 r. do 31 marca 2009 r.). Stawka za dzierżawę wynosiła 15 zł netto/m²/m-c. Łącznie wystawiono faktury opiewające na kwotę 42.816,90 zł + 22% VAT. Budynek, w części która nie była przedmiotem umowy dzierżawy, wykorzystywany był do celów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, tj. obrotu produktami rybołówstwa.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży wyżej opisanego budynku w trybie bezprzetargowym. Nabywcą będzie firma wydzierżawiająca pomieszczenia o powierzchni 22,94 m². Cena sprzedaży ustalona została na podstawie wyceny z dnia 15 września 2009 r. i wynosi 9.302.479,00 zł. Spółka wskazała, iż w trakcie użytkowania budynku nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług powinno zastosować się przy sprzedaży przedmiotowego budynku...

Wnioskodawca, który własne stanowisko sprecyzował w uzupełnieniu z dnia 29 września 2010 r., uważa, iż uwzględniając fakt pierwszego zasiedlenia od dnia 15 kwietnia 2008 r., tj. od dnia zawarcia umowy dzierżawy dotyczącej pomieszczeń o powierzchni 22,94 m², w stosunku do tej części budynku może zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 10). Natomiast przy sprzedaży pozostałej części budynku, jest on zobowiązany do zastosowania 22% stawki podatku (art. 41 ust. 1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 ww. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Konstrukcja cytowanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy tworzy regułę podstawową, w myśl której, każda dostawa budynków, budowli lub ich części, dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu od podatku. Natomiast dostawa tych towarów dokonywana w okresie przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia podlega opodatkowaniu, o ile przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z tego względu kluczowe jest ustalenie, kiedy dochodzi do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT. Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 2 pkt 14, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania budynków, budowli lub ich części pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Koniecznym jest, by nastąpiło to w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. w ramach m in. dostawy towarów lub odpłatnej usługi (np. najem, dzierżawa).

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza sprzedać budynek. Został on wybudowany ze środków własnych Spółki i wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 31 maja 2004 r. Z tego tytułu skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. W trakcie użytkowania budynku Spółka nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zarząd Spółki zawarł umowy dzierżawy części pomieszczeń: w dniu 15 kwietnia 2008 r. na pomieszczenie o powierzchni 22,94 m², zawarta na czas nieokreślony; w dniu 30 września 2008 r. na pomieszczenie o powierzchni 40,58 m², zawarta na czas określony (od 06 października 2008 r. do 20 lutego 2009 r.); oraz w dniu 22 grudnia 2008 r. na pomieszczenia o powierzchni 255,18 m², zawarta na czas określony (od 15 stycznia 2009 r. do 31 marca 2009 r.). W pozostałej części natomiast Spółka prowadziła działalności gospodarczą.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż planowana dostawa w odniesieniu do części budynku, która była zasiedlona po raz pierwszy (w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy) ponad 2 lata temu, będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (tj. w tym przypadku pomieszczenie o pow. 22,94 m² oddane w dzierżawę w dniu 15 kwietnia 2008 r.).

Natomiast w odniesieniu do części budynku, która nie była zasiedlona po raz pierwszy, jak również do części, która była zasiedlona, jednakże na dzień dokonania dostawy nie upłynęły 2 lata od dnia oddania lokali w dzierżawę, zastosowanie będzie miała stawka podstawowa, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Powyższe zasady opodatkowania dotyczą także proporcjonalnie gruntu, zgodnie z powołanym art. 29 ust. 5 ustawy.

Jednocześnie, jak zaznaczono w art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może jednak zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie dostawy części budynku, jeżeli spełnione zostaną łącznie określone tam warunki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.