INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2010 r. (data wpływu 10.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.11.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności spółki jest przede wszystkim działalność doradcza i konsultingowa, głównie w zakresie informatyki.

W celu prowadzenia tej działalności, spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników w charakterze konsultantów, analityków-projektantów, kierowników zespołów oraz kierowników projektów. W ramach obowiązków pracowniczych zatrudnieni pracownicy tworzą m.in. dzieła, które zdaniem spółki posiadają charakter twórczy, autorski.

Zadaniem konsultantów jest między innymi:

• Tworzenie ofert dla klientów oraz opisów przedmiotu zamówienia — oferty oraz opisy zawierają część opisową która jest tworzona indywidualnie na potrzeby konkretnego przypadku i konkretnego klienta, jest wynikiem przeprowadzonej specjalistycznej analizy oraz zastosowania wiedzy eksperckiej i ma unikalny charakter,

• Prowadzenie analiz wymagań i potrzeb klientów, opracowywanie autorskich projektów optymalizacji procesów działań, z wykorzystaniem narzędzi informatycznych,

• Opracowywanie materiałów (broszury, ulotki, dokumentację) o charakterze informacyjno — reklamowym,

• Przygotowywanie materiałów do szkoleń (prezentacji, skryptów) oraz prowadzenie szkoleń w zakresie działalności spółki.
  
  

Zadaniem analityków-projektantów jest między innymi:

• Przeprowadzanie analiz wymagań i potrzeb klientów, analiz procesów, dokonywanie ich opisu i optymalizacji, jak również analiz istniejących systemów oraz tworzenie projektów ich usprawnień. Analizy te mają charakter indywidualny i są wynikiem twórczej pracy opartej na specjalistycznej wiedzy zarówno merytorycznej (z zakresu działalności klienta) jak i technicznej;

• Tworzenie dokumentacji zawierającej między innymi wyniki analiz biznesowych i technicznych oraz projektów dla nowo - tworzonych rozwiązań (w szczególności Studia Wykonalności, SIWZ, Analiza biznesowa i techniczna, Projekt Techniczny, i inne)

• Przeprowadzanie analiz prawnych, badanie zgodności projektowanych systemów z przepisami prawa;

• Przygotowywanie materiałów szkoleniowych, przygotowywanie oraz prowadzenie szkoleń.
  
  

Kierownicy zespołów oraz kierownicy projektu poza pracami o charakterze organizacyjno — administracyjnymi wykonują także zadania merytoryczne analogiczne jak podlegli pracownicy, a dodatkowo elementem pracy kierownika projektu jest każdorazowo stworzenie indywidualnej dokumentacji projektowej związanej z organizacją oraz zarządzaniem projektem (rodzaj oraz zakres tworzonej dokumentacji zarządczej uzależniony jest od zastosowanej metodyki), co ma charakter działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Dla prowadzenia działalności marketingowo - reklamowej spółka zatrudnia pracowników, którzy w ramach obowiązków pracowniczych m.in.:

• Tworzą materiały o charakterze informacyjno — reklamowym, które są publikowane w postaci artykułów prasowych, broszur, ulotek, tekstów oraz grafik na stronach internetowych;

• Opracowują i przeprowadzają badania i ankiety, prowadzą analizy i badania rynkowe, przygotowują tematyczne bazy danych;

• Przygotowują scenariusze filmów reklamowych, wywiadów;

• Tworzą materiały szkoleniowe, prowadzą szkolenia i prezentacje.
  
  

Czynności te, zdaniem spółki mają charakter twórczy, zatem ich rezultaty należy uznać za utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym uznać należy, że z tymi utworami są związane autorskie prawa majątkowe (rozdział 3, oddział 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych) oraz autorskie prawa osobiste (rozdział 3, oddział 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych).

Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych „jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron”. Przepis ten w spółce stosowany jest wprost, umowy o pracę nie przewidują innych regulacji w tym zakresie.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - ustala się w wysokości 50 % uzyskanego przychodu.

Aktualnie, zgodnie z zapisami umów o pracę, pracownicy otrzymują wynagrodzenie zasadnicze, płatne „z dołu” w ostatnim dniu miesiąca. Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy obliczane są zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka planuje zmienić postanowienia umów o pracę w ten sposób, aby wyodrębnić postanowienia dotyczące tworzenia utworów o charakterze autorskim i dysponowania autorskimi prawami majątkowymi do tych utworów od pozostałych obowiązków pracowniczych.

Do części wynagrodzenia będącego honorarium za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów, spółka planuje stosować koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś do pozostałej części wynagrodzenia zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Dla prawidłowego ustalenia części wynagrodzenia będącego honorarium za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów, spółka planuje stworzenie systemu dokumentacji czasu pracy poświęconego na tworzenie utworów o charakterze autorskim i obliczanie wysokości wynagrodzenia za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów jako odpowiedniej części wynagrodzenia miesięcznego. Dokumentacja ta będzie tworzona przy pomocy elektronicznych systemów wewnętrznych. Informacje wprowadzane przez pracownika, będą weryfikowane automatycznie przez system w zakresie formalnym (prowadzenie przez spółkę danego projektu, zaangażowanie konkretnego pracownika w dany projekt, faktyczne wykonywanie prac w okresie rozliczeniowym), a następnie sprawdzane pod względem merytorycznym przez przełożonego i zatwierdzane przez Zarząd Spółki oraz sprawdzenie i zatwierdzenie pod względem formalnym przez upoważnioną osobę. Raport taki będzie podstawą do ustalenia wysokości wynagrodzenia za przekazanie praw autorskich.

Powstałe dzieła będą archiwizowane w formie elektronicznej oraz papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w odniesieniu do opisanych w opisie stanu faktycznego czynności poszczególnych grup pracowników spółka może zastosować koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ...
2. Czy prawidłowym i wystarczającym jest prowadzenie przez spółkę dokumentacji w postaci zatwierdzanych i weryfikowanych przez przełożonych raportów wskazujących na czas pracy nad utworami w rozumieniu prawa autorskiego i obliczenie wynagrodzenia objętego kosztami uzyskania przychodu zgodnymi z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że część wynagrodzenia za przekazanie praw autorskich jest analogiczna do części czasu pracy poświęconego na stworzenie tych utworów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy wymienione w opisie stanu faktycznego zadania wykonywane przez poszczególne grupy pracowników mają charakter twórczy w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zatem wynagrodzenie z tytułu przekazania tych utworów pracodawcy jest wynagrodzeniem z tytułu korzystania z praw autorskich, zatem uzasadnione jest zastosowanie do tego wynagrodzenia kosztów uzyskania przychodów obliczonych zgodnie z regulacją zawartą w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestia oceny przedstawionych czynności, zdaniem spółki leży w kompetencjach Ministra Finansów, gdyż jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 stycznia 2010 r. III SA/Wa 1314/2009: „Interpretacja ma prezentować jednoznaczne stanowisko Ministra Finansów co do przyjętej przez niego wykładni przepisu prawa, dokonanej na tle równie jednoznacznie określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Okoliczność, czy w rzeczywistości zachowane są lub będą warunki opisane we wniosku o interpretację (np. czy istotnie pracownicy tworzą utwory w rozumieniu u.p.a.p.p., czy istnieją regulaminy wymieniające ich obowiązki i czy prowadzona jest ewidencja taka, jak opisana we wniosku), będzie mogła być oceniona przez organy podatkowe w „zwykłym” postępowaniu podatkowym. Wątpliwości i trudności dowodowe, jakie ewentualnie mogłyby się w postępowaniu tym pojawić, nie powinny wpływać na treść interpretacji. Negatywne skutki rozbieżności stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku o interpretację zaistniałego w rzeczywistości, poniesie Wnioskodawca. Interpretacja nie spełni wówczas oczekiwanej przez niego funkcji ochronnej.”

W zakresie pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, wobec braku ustawowych regulacji określających warunki dokumentacji oraz obliczania wynagrodzenia z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich, prawidłowym jest przyjęcie każdego sposobu, który umożliwi jednoznaczne wskazanie stworzonych przez pracowników utworów autorskich. W zakresie ustalania wynagrodzenia zaproponowane przez spółkę rozwiązanie jest zgodne z zasadami prawa pracy oraz zasadą swobody umów, zatem nie ma podstaw do kwestionowania go na gruncie prawa podatkowego. Wobec powyższego spółka uważa, że zaproponowany sposób obliczania oraz dokumentacji wynagrodzenia do którego zostaną zastosowane koszty uzyskania przychodu w wysokości zgodnej z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest właściwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m. in. z tytułu stosunku pracy, co do zasady, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 cyt. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

• plastyczne;

• fotograficzne;

• lutnicze;

• wzornictwa przemysłowego;

• architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

• muzyczne i słowno – muzyczne;

• sceniczne, sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

• audiowizualne (w tym filmowe).
  
  

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tegoż przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zaznaczyć należy, że fakt korzystania przez pracownika z prawa autorskiego powinien wynikać wyraźnie z treści zawartej umowy o pracę, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników w charakterze konsultantów, analityków-projektantów, kierowników zespołów oraz kierowników projektów. W ramach obowiązków pracowniczych zatrudnieni pracownicy tworzą m.in. dzieła, które zdaniem spółki posiadają charakter twórczy, autorski. Czynności jakie wykonują ww. pracownicy zdaniem spółki mają charakter twórczy, zatem ich rezultaty należy uznać za utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przepis art. 12 ustawy oprawach autorskich i prawach pokrewnych w Spółce stosowany jest wprost, umowy o pracę nie przewidują innych regulacji w tym zakresie. Spółka planuje zmienić postanowienia umów o pracę w ten sposób, aby wyodrębnić postanowienia dotyczące tworzenia utworów o charakterze autorskim i dysponowania autorskimi prawami majątkowymi do tych utworów od pozostałych obowiązków pracowniczych. Do części wynagrodzenia będącego honorarium za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów, spółka planuje stosować koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś do pozostałej części wynagrodzenia zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Dla prawidłowego ustalenia części wynagrodzenia będącego honorarium za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów, spółka planuje stworzenie systemu dokumentacji czasu pracy poświęconego na tworzenie utworów o charakterze autorskim i obliczanie wysokości wynagrodzenia za przekazanie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów jako odpowiedniej części wynagrodzenia miesięcznego.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż jak wyżej wykazano o zastosowaniu normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, decyduje fakt uzyskania przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego pod warunkiem możliwości ustalenia wysokości przychodu z tego tytułu. Zatem tylko wówczas gdy:

• praca wykonywana przez pracownika, jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,
• umowa o pracę przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentację w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję czasu pracy twórczej pracownika,
• do przychodu z tego źródła mogą być zastosowane podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu zgodnie z treścią powołanego art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Przyjmując za Spółką, że wykonywane - szczegółowo omówione w opisie zdarzenia przyszłego efekty pracy niektórych pracowników Spółki stanowią utwór w rozumieniu definicji zawartej w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do czego organ podatkowy nie jest uprawniony, stwierdzić należy, iż Spółka zasadnie stosować będzie 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych prawidłowo stosować będzie do tej części wynagrodzenia pracowników, która wypłacana będzie za obowiązki służbowe związane z tworzeniem przez pracowników utworów oraz rozporządzaniem przez nich prawami autorskimi na rzecz Spółki 50% zryczałtowane koszty uzyskania przychodu, zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy wskazać, że to na Wnioskodawcy jako na płatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w przedmiotowej sytuacji. W związku z czym zobowiązany jest do prowadzenia stosownej dokumentacji, której forma nie została określona ustawowo. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy.

Należy także podkreślić, iż przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy niektórych pracowników Spółki za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów, a tym samym do stwierdzenia, czy efektem pracy niektórych pracowników Spółki jest powstanie utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny.

Ponadto organ podatkowy nadmienia, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie, odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu wskazać należy, iż dotyczy on konkretnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Nie może on stanowić źródła praw i obowiązków dla innych wnioskodawców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.