Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1565/12/MW
z 4 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 03 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu najmu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem mieszkań, które przeznaczył na wynajem. Mieszkania powstały z podziału jednego mieszkania, które w części (udział 1/3) wnioskodawca otrzymał w spadku w 1994 r., pozostałą cześć (udział 2/3) mieszkania nabył wraz z małżonkiem na podstawie umowy kupna-sprzedaży w 2003 r. Przez ponad 5 lat małżonkowie zamieszkiwali w tym mieszkaniu. Następnie został przeprowadzony podział na dwa lokale i remont.

W 1994 r., w momencie nabycia spadku wartość otrzymanego przez wnioskodawcę udziału ustalona została w wysokości 133.333.333 zł (1/3 z 400.000.000 zł przed denominacją) natomiast w momencie zakupu pozostałej części mieszkania, tj. w 2003 r. wartość tejże transakcji została ustalona na kwotę 130.000 zł. Wydatki na remont zostały częściowo udokumentowane fakturami VAT, częściowo natomiast paragonami fiskalnymi, przy czym wszystkie wydatki udokumentowane paragonami fiskalnymi zostały opłacone za pomocą karty kredytowej. Wnioskodawca posiada wyciągi bankowe potwierdzające dokonanie tychże transakcji. Wartość wydatków remontowych to kwota ok. 90.000 zł (w tym 44.000 zł to wydatki na roboty budowlane udokumentowane fakturą VAT, pozostałe to koszty wyposażenia mieszkań: kuchnie w zabudowie, szafy w zabudowie, meble częściowo udokumentowane fakturami, częściowo paragonami fiskalnymi wraz z potwierdzeniem dokonania płatności za nie kartą kredytową). Mieszkania zostały wynajęte na zasadzie najmu prywatnego, tj. wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Przychód z najmu do tej pory opodatkowany jest podatkiem zryczałtowanym w wysokości 8,5% (Naczelnik Urzędu Skarbowego otrzymał stosowne zawiadomienie wraz z oświadczeniem, że całość należnego podatku uiszczać będzie jeden z małżonków – wnioskodawca).

W umowie najmu określono, iż najemcy zobowiązani są do zapłaty czynszu za wynajmowane lokale mieszkalne oraz zobowiązani są do pokrycia kosztów związanych z przedmiotem najmu ustalonych na podstawie wskazań liczników i faktur (woda, gaz, energia, wywóz śmieci itp). Kwoty z tytułu czynszu oraz zużytych mediów jak i innych opłat związanych z przedmiotem najmu najemcy przekazują wynajmującemu. Należność za zużyte media i inne opłaty związane z przedmiotem najmu wynajmujący przekazuje ich dostawcom zyskując w ten sposób pewność, że na jego koncie nie powstają żadne zadłużenia wobec ww. dostawców.

Wynajmujący odprowadza podatek zryczałtowany od kwoty otrzymanego czynszu, bez uwzględnienia kwot otrzymanych od najemców za zużyte media i inne opłaty związane z przedmiotem najmu (np. wywóz śmieci).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opłaty związane z przedmiotem najmu (za zużyte media, wykonane usługi: np. wywóz śmieci) ponoszone przez najemcę stanowią przychód dla wynajmującego podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy, opłaty związane z przedmiotem najmu (za zużyte media i wykonane usługi: np. wywóz śmieci) otrzymywane przez wynajmującego, a ponoszone przez najemcę nie stanowią przychodu dla wynajmującego podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 6 ust. la ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyżej przytoczonych regulacji, przychodem z najmu jest określona w umowie najmu kwota czynszu, która stanowi podstawę opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym dopiero w dacie jej otrzymania lub postawienia do dyspozycji. Przysporzeniem majątkowym skutkującym powstaniem obowiązku podatkowego jest jedynie wartość otrzymanego (postawionego do dyspozycji) czynszu, a nie uiszczane przez najemcę opłaty związane z przedmiotem najmu, takie jak opłaty za energię elektryczną, gaz, wodę, wywóz śmieci w sytuacji, gdy zgodnie z umową to najemca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z przedmiotem najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy dotyczącą wyłącznie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu najmu. Ocena stanowiska dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej została zawarta w odrębnej interpretacji.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: opłata za wodę, energię elektryczną, gaz, wywóz śmieci), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w umowie najmu określono, że najemcy zobowiązani są do zapłaty czynszu za wynajmowane lokale mieszkalne oraz zobowiązani są do pokrycia kosztów związanych z przedmiotem najmu ustalonych na podstawie wskazań liczników i faktur (woda, gaz, energia, wywóz śmieci itp). Kwoty z tytułu czynszu oraz zużytych mediów jak i innych opłat związanych z przedmiotem najmu najemcy przekazują wynajmującemu. Należność za zużyte media i inne opłaty związane z przedmiotem najmu wynajmujący przekazuje ich dostawcom zyskując w ten sposób pewność, że na jego koncie nie powstają żadne zadłużenia wobec ww. dostawców.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego uznać należy, iż przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowi u wnioskodawcy otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast otrzymane przez wnioskodawcę od najemców należności z tytułu opłat za wodę, gaz, energię, wywóz śmieci nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w istocie z umowy najmu wynika, że do ich ponoszenia zobowiązany jest najemca, a wnioskodawca będzie pełnił wyłącznie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a dostawcami (usługodawcami).

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.