INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania majątku Warsztatów Szkolnych jednostce macierzystej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania majątku Warsztatów Szkolnych jednostce macierzystej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 listopada 2010 r. nr IBPP3/443-716/10/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Decyzją Starostwa Powiatowego Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych przeprowadził w terminie od 1 czerwca do 31 sierpnia br likwidację gospodarstwa pomocniczego – Warsztatów Szkolnych. Warsztaty Szkolne były czynnym podatnikiem VAT, któremu przysługiwało odliczenie podatku VAT od zakupionych towarów. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT – nie składa deklaracji VAT-7. Zgodnie z przepisami o likwidacji gospodarstw pomocniczych, jednostka macierzysta (ZSP) przejmuje majątek, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego.

W uzupełnieniu wskazano, iż przejmowany przez Wnioskodawcę majątek, należności i zobowiązania gospodarstwa pomocniczego (Warsztatów Szkolnych) stanowił:

• wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość,
• Warsztaty – gospodarstwo pomocnicze – były odrębną jednostką z oddzielną ewidencją finansowo – księgową,
• składniki majątku Warsztatów były przeznaczone do głównego zadania – nauki praktycznej nauki zawodu uczniów Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych oraz jako działalności ubocznej – produkcji na rynek,
• po przejęciu majątku przez szkołę, materiały, narzędzia oraz maszyny będą wykorzystywane na potrzeby kształcenia uczniów. Produkcja nie będzie prowadzona,
• przejęcie majątku nastąpiło w dniu likwidacji gospodarstwa pomocniczego tj. 31 sierpnia 2010 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przejęty majątek (materiały, wyposażenie, środki trwałe) podlega opodatkowaniu podatnikiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przejęty majątek korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl natomiast art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W celu ustalenia, czy przedmiotem wniosku jest transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokonać analizy tych pojęć.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższych regulacji prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten powinien być organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i art. 55² ustawy Kodeks cywilny.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przeprowadził w terminie od 1 czerwca do 31 sierpnia br likwidację gospodarstwa pomocniczego – Warsztatów Szkolnych. Przejmowany przez Wnioskodawcę majątek, należności i zobowiązania gospodarstwa pomocniczego (Warsztatów Szkolnych) stanowił wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość, Warsztaty – gospodarstwo pomocnicze – były odrębna jednostką z oddzielną ewidencją finansowo – księgową, składniki majątku Warsztatów były przeznaczone do głównego zadania – nauki praktycznej nauki zawodu uczniów Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych oraz jako działalności ubocznej – produkcji na rynek, po przejęciu majątku przez szkołę, materiały, narzędzia oraz maszyny będą wykorzystywane na potrzeby kształcenia uczniów. Jednostka macierzysta przejmuje cały majątek, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż przedmiot transakcji opisany w stanie faktycznym spełnia przesłanki do uznania go za przedsiębiorstwo, gdyż stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. Przedstawione powyżej fakty pozwalają bowiem stwierdzić, iż gospodarstwo pomocnicze w istocie stanowi samodzielne przedsiębiorstwo. Należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia dotychczasowej działalności, gdyż jak wskazano we wniosku, jednostka będąca gospodarstwem pomocniczym została zlikwidowana 31 sierpnia 2010 r.

Tym samym, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opisana we wniosku czynność zbycia przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy, iż przejęty majątek korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 70, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.