Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-743/10-2/AMN
z 22 września 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-743/10-2/AMN
Data
2010.09.22


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
dotacja
dotacja
działalność gospodarcza
działalność gospodarcza
koszty uzyskania przychodów
koszty uzyskania przychodów


Istota interpretacji
Czy wydatki na zakup urządzeń, narzędzi drobnych oraz reklamę pokrytych z dotacji poniesionych zarówno przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, jak i po rozpoczęciu Wnioskodawca mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?



Wniosek ORD-IN 494 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2010 r. jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Z tytułu podatku dochodowego rozlicza się na zasadach ogólnych (podatkowa książka przychodów i rozchodów) oraz korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. W miesiącu marcu otrzymał środki finansowe z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej przez osobę bezrobotną. Środki te zostały przyznane na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69 poz. 415 ze zm.), rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz form zabezpieczenia otrzymanych środków (Dz. U. Nr 62 poz. 512), rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 w odniesieniu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006 r.), ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155 poz. 1095 ze zm.)

W ramach przyznanych środków (zgodnie z umową z PUP) Wnioskodawca dokonał zakupu następujących narzędzi: wiertarki, wkrętarki, szlifierki, spawarki, dalmierza, pilarki oraz narzędzi drobnych (drabiny, łaty murarskie, pace, kielnie itp.), a także pokrył wydatki na reklamę. Wartość jednostkowa ww. urządzeń nie przekroczyła kwoty 1500,00 zł. Z tych środków Wnioskodawca zakupił również samochód ciężarowy. Zakupów tych dokonano w miesiącu marcu 2010 r. tj. przed rozpoczęciem działalności gospodarczej (faktury wystawiono na Wnioskodawcę jako osobę prywatną), jak i w miesiącu kwietniu, tj. po rozpoczęciu działalności (faktury wystawiono na firmę).

Wszystkie wydatki w kwocie brutto na zakup urządzeń, narzędzi drobnych oraz reklamę zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast samochód ciężarowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Od środków otrzymanych z PUP nie odprowadzono podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na zakup urządzeń, narzędzi drobnych oraz reklamę pokrytych z dotacji poniesionych zarówno przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, jak i po rozpoczęciu Wnioskodawca mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 Nr 14 poz. 1076 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99 poz. 1001 ze zm.)

W świetle powyższego środki uzyskane z PUP korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa, że miał prawo zaliczyć poniesione wydatki na zakup urządzeń, narzędzi drobnych i reklamy do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ są one nieodzownie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 56 tego artykułu zawarto wyłączenie z kosztów wydatków sfinansowanych niektórymi dochodami. Wyłączenie to nie dotyczy jednorazowej pomocy dla bezrobotnego z Funduszu Pracy - art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy PDOF nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od tej części ich wartości, która odpowiada wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym samochód ciężarowy został wpisany do ewidencji środków trwałych, a odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ponieważ został on w całości sfinansowany z otrzymanej dotacji z PUP.

Wnioskodawca wskazał, iż podobne stanowisko w tej sprawie wydał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/1/415-1002/09/ESZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie lPPB1/415-945/09-2/KS oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPB1/415-862/09/DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 14, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy, wskazuje że co do zasady, nie ma przeszkód, aby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia (tj. składników majątku niebędących środkami trwałymi) sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy.

Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

W myśl art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z powyższego wynika, że składniki majątkowe o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł, mogą być zaliczone do wyposażenia.

Sfinansowanie wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, ze zm.).

Fakt, iż wydatki sfinansowane zostały z dotacji, ma natomiast znaczenie w przypadku zakupionych z dotacji środków trwałych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Co do zasady zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie jednak do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt, uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która pokryta została z otrzymanej dotacji, nie stanowią zatem kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, iż wydatki na zakup składników majątku – niezaliczonych do środków trwałych, a więc stanowiących wyposażenie, poniesione ze środków z Urzędu Pracy – można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast zakupione z dofinansowania środki trwałe – zarówno wydatki na ich nabycie, jak i odpisy amortyzacyjne – nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup urządzeń, narzędzi drobnych oraz reklamę pokrytych z dotacji, poniesionych zarówno przed jak i po rozpoczęciu działalności gospodarczej.

Jednakże ponownie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj