Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1570/12/ŁCz
z 1 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 04 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki przyznanej w wyniku zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki przyznanej w wyniku zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny z dnia 16 marca 2003 r. nabył nieruchomość gruntową. Następnie wnioskodawca dokonywał sprzedaży udziałów w ww. nieruchomości, stając się w ten sposób jej współwłaścicielem. W umowach zbycia udziałów określono sposób zniesienia współwłasności poprzez fizyczny podział, dokonany po uprzednim podziale geodezyjnym. Współwłasność została zniesiona na podstawie umowy z dnia 09 maja 2012 r. Umowa nie przewidywała spłat i dopłat pomiędzy współwłaścicielami - każdy współwłaściciel w wyniku podziału uzyskał na wyłączną własność nieruchomość gruntową, której wartość odpowiadała wartości udziału w nieruchomości. Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 12 listopada 2012 r. wnioskodawca zbył jedną z działek składających się na nieruchomość gruntową uzyskaną na skutek zniesienia współwłasności w dniu 09 maja 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności dokonane w opisany sposób stanowi nabycie nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)?
2. Czy przychód ze zbycia działki przez wnioskodawcę będzie stanowić przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nabycie nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednym ze sposób zniesienia współwłasności jest tzw. fizyczny podział rzeczy, który dochodzi do skutku poprzez przyznanie współwłaścicielom określonych części rzeczy wspólnej na wyłączna własność. Jeżeli wartość rzeczy przyznanych poszczególnym współwłaścicielom odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, podział odbywa się bez spłat (dopłat). W takiej sytuacji nie dochodzi do zwiększenia aktywów majątkowych poszczególnych współwłaścicieli. Odmienna sytuacja zachodzi wtedy, gdy podział majątku wspólnego następuje poprzez przyznanie współwłaścicielowi nieruchomości o wartości przekraczającej jego udział we współwłasności. Wówczas należy wyrównać udziały poprzez dopłatę lub spłatę. W takiej sytuacji następuje wzrost aktywów majątku. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą (reprezentowaną m.in. przez wyrok NSA z dnia 03 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08) pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tylko sytuacji, w której dochodzi do zwiększenia aktywów majątku podatnika.

Analogiczne stanowisko zajmują organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 29 listopada 2011 r., Znak: IPTPB2/415-587/11-2/AK stanął na stanowisku, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat.

Ad. 2

Przychód ze zbycia działki przez wnioskodawcę nie będzie stanowił przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit a)-c) - przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W opisanej sytuacji za datę nabycia działki będącej przedmiotem sprzedaży należy przyjąć dzień pierwotnego nabycia na mocy umowy darowizny z dnia 16 kwietnia 2003 r. Stanowisko takie jest konsekwencją uznania, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Na poparcie własnego stanowiska wnioskodawca powołał:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 listopada 2011 r. Znak: IPTPB2/415-587/11-2/AK,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 stycznia 2011 r. Znak: IPPB2/415-936/10-2/MS1.
  
  

Oznacza to, że sprzedaż działki dokonana w 2012 r. nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie. W konsekwencji przychód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości nie będzie stanowił przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroku Sądu wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.