INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.), uzupełnionego pismem z dnia 5 stycznia 2011r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej na własne nazwisko, świadcząc usługi księgowe, które to sklasyfikowano pod symbolem PKWiU 74.12.20-00.00 „Usługi w zakresie księgowości z wyłączeniem deklaracji podatkowych”. Usługi nie będą obejmowały usług w zakresie doradztwa podatkowego. Wnioskodawca nie będzie podpisywał deklaracji w imieniu podatników. Usługi będą polegały na wprowadzaniu danych (nie całość, tylko część) innych podmiotów gospodarczych. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w podobnej sprawie (z dnia 22 kwietnia 2010 r. nr ITPP1/443-83/10/MS) stwierdził, iż: w momencie rozpoczęcia działalności przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od VAT na mocy przepisu art. 113 ust. 9 w przypadku świadczenia usług księgowych. Wnioskodawca zgadza się z ww. stwierdzeniem, gdyż usługi księgowe są innym rodzajem usług doradztwa podatkowego, a w przekonaniu Wnioskodawcy zapis art. 113 ust. 13 pkt 2 wskazuje, iż ustawodawca miał na celu wyłączenie usług prawniczych oraz usług doradztwa w językowym brzmieniu tych nazw. Wprowadzanie danych jest usługą wykonywana bez kontaktu z klientem, ma charakter fizycznej, sprawdzalnej czynności dającej comiesięczny efekt w postaci zapisów. Doradztwo jest pochodną usług prawniczych a przez to zbliżoną do nich gdzie efekt nie jest zawsze możliwy do przewidzenia, gdzie usługa może być wykonana bez „materialnego” efektu.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, której działalnością jest prowadzenie biura rachunkowego. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, często pracownicy spółki bądź wspólnicy reprezentują podatników przed organami podatkowymi. W przypadku czynności doradztwa występują np. są informacje o możliwości zmiany form opodatkowania, itd.

Działalność Wnioskodawcy skupiałaby się wyłącznie na wprowadzaniu danych, działalność związana z doradztwem podatkowym bądź mocno do niej zbliżona byłaby prowadzona przez spółkę cywilną.

Chęć zorganizowania podmiotu zwolnionego z VAT wynika z faktu, iż wiele podmiotów na rynku jest zainteresowanych wyłącznie usługami księgowymi pomocniczymi (wprowadzanie danych masowych) pozostawiając politykę podatkową, reprezentowanie, sporządzanie deklaracji, doradztwo, analizy albo innym specjalistycznym podmiotom albo wykonując to we własnym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy podatkowe nie stwarzają przeszkód aby ta sama osoba fizyczna była jednocześnie przedsiębiorcą działającym indywidualnie i korzystającym ze zwolnienia z VAT na mocy art. 113 ust. 1 oraz 9 świadcząc usługi wyłącznie księgowe oraz aby była przedsiębiorcą prowadzącym działalność w formie spółki cywilnej, która nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2. Oczywiście zwolnienie z VAT obejmowałby okres, do czasu nie przekroczenia odpowiedniej wartości sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie posiada uprawnień doradcy podatkowego oraz nie jest wpisany na listę doradców podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy osoba fizyczna świadcząca usługi księgowe ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, pomimo faktu, iż nie korzysta z takiego zwolnienia spółka cywilna, w której jest wspólnikiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgadza się on z wyjaśnieniami udzielonymi przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zamieszczonymi w interpretacji. Wnioskodawca zgadza się co do zasady, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie ustawowych progów. Jednakże podatnicy wykonujący niektóre czynności nie mogą korzystać z powyższego zwolnienia. Dotyczy to m.in. podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa. W związku z powyższym świadcząc jedynie usługi księgowe, których efekt podatnik jest w stanie wykazać i udowodnić, ma prawo do zwolnienia z VAT ze względu na uzyskanie niewielkich obrotów i bez względu na to, że spółka cywilna (w której jest wspólnikiem) z tego zwolnienia nie korzysta na mocy wyłączeń tj. art. 113 ust. 13. Każdy podmiot – podatnik realizuje odmienne interesy mimo, że ich natura może być zbliżona. Jednakże nie jest tożsama, a co za tym idzie każdy podatnik może mieć inny status podatnika na gruncie przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

I tak zgodnie z § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), w którym określono listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy pod poz. 13 załącznika do rozporządzenia zostało wymienione doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawa roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć czy świadczone usługi księgowe polegające na wprowadzaniu danych podmiotów gospodarczych, bez podpisywania deklaracji w imieniu podatnika należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 73, poz. 443) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.
   
   

Z kolei ust. 2 powołanego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. Natomiast podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są m.in. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych (art. 3 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym). Z art. 3a wynika zaś, że podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą również wykonywać czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2a i 3.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż terminu „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać” w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą na własne nazwisko, świadcząc usługi księgowe. Wnioskodawca nie posiada uprawnień doradcy podatkowego, nie jest wpisany na listę doradców podatkowych. Usługi będą polegały na wprowadzaniu danych (nie całość, tylko część) innych podmiotów gospodarczych. Działalność związana z doradztwem podatkowym bądź mocno do niej zbliżoną byłaby prowadzona przez spółkę cywilną. Z powyższego wynika, że Wnioskodawca nie będzie udzielał fachowych porad czy innych rozwiązań problemów natury podatkowej wraz ze wskazaniem sposobu postępowania w jakiejś sprawie. W tym zakresie usługi będzie świadczyć spółka cywilna.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, brak uprawnień doradcy podatkowego oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które zamierza świadczyć prowadząc działalność gospodarczą na własne nazwisko nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym. Tym samym uwzględniając przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż w przypadku Wnioskodawcy będzie możliwe skorzystanie ze zwolnienia do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej w związku z usługami polegającymi na wprowadzaniu danych innych podmiotów gospodarczych, bez podpisywania deklaracji w imieniu podatników nie przekroczy w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.